اطلاعیه اول ماه مه نهاد های همبستگی با کارگران به همراه اتحاد چپ ایرانیان ج خارج از کشور

اول ماه می
روز رزم و همبستگی طبقاتی کارگران جهان گرامی باد

نهادهای همبستگی با جنبش کارگری ایران -خارج کشور روز 11اردیبهشت 1390، (اول می 2011)، روزی که یادآور نبرد دهها هزار کارگر شهر شیکاگوی آمریکا در سال 1886 برای حقوق عادلانه خویش است و ازآن زمان نیز الهام بخش میلیونها کارگر در سراسر جهان درمبارزه طبقاتیشان علیه سیستم بهره کشی سرمایه داری بوده و هست را همراه با همه کارگران و زحمتکشان جهان پاس میدارد. اول ماه می بار دیگر بر این واقعیت تاریخی پای میفشارد که این همبستگی جهانی طبقه کارگر و رهبری پرولتاریا در سازماندهی انقلابات اجتماعی و مبارزه طبقاتی است که نوید بخش آزادی، دمکراسی واقعی و جامعه سوسیالیستی است.

اول ماه می امسال ویژگی بارزی دارد. موج عظیم جنبش اعتراضی درمنطقه که در ماههای اخیر به قیامهای گسترده و متعاقبا فروپاشی رژیمهای دیکتاتوری در مصر و تونس انجامید نه تنها معادلات سیاسی و اقتصادی و نظامی درمنطقه و جهان را برهم زده است بلکه بار دیگر قدرت اتحاد مردم زحمتکش را بنمایش گزارد. سالها استبداد،استثمار، فقر و بیکاری میلیونی وسرکوب شدید اعتراضات اجتماعی وابتدائی ترین حقوق انسانهای محروم جهان که زیر سلطه رژیمهای ارتجاعی وفاسد، جنگهای تحمیلی داخلی و یا منطقه ای، نژاد پرستی، سرزمینهای اشغالی فلسطین، عراق وافغانستان، و حملات نظامی "بشر دوستانه" و" دمکراسی" امپریالیستی وسرمایه داری جهانی نابود میشوند هیچ راهی جز اتحاد و همبستگی نیروی عظیم ستمدیدگان و درهم شکستن این چرخه بیرحم بردگی مزدی و غارتگر منابع طبیعی و انسانی باقی نمیگذارد. هم از اینروست که کارگران هرگوشه جهان درصفوف فشرده تر با اعتصابات گسترده پیگیرانه برای کسب حقوق طبقاتی خویش و گسیختن زنجیر پوسیده استثمار و ستم سرمایه ازپایشان بپا خواسته اند.

روز اول ماه مه در ایران نیز پس از سی و دوسال سرکوب خونین جنبشهای کارگری و اجتماعی وبهره کشی و پایمال نمودن ابتدائی ترین حقوق دمکراتیک کارگران و سایر شهروندان توسط رژیم ارتجاعی و سرمایه داری جمهوری اسلامی در بحرانی ترین شرایط اقتصادی و سیاسی مستقل ازدولت برگزار میشود. شورای برگزاری مراسم روزجهانی کارگر سال 90 را سال "ستیزطبقاتی بجای جهاد اقتصادی" نامیده و در8 بند مطالبات پایه ای کارگران را طرح نموده است. کمیته های کارگران سوسیالیست داخل کشوردر منشور خویش ضمن طرح خواسته های اساسی در23 بند، بر گسترش "صف مستقل سیاسی" کارگران تاکید نموده اند. جمعی از فعالین کارگری ایران نیز بیانیه مهمی بمناسب روز جهانی کارگرنوشته اند که انعکاس روشنی از اوضاع مشقت بارکارگران ایران است. همه این فعالین در کنار میلیونها کارگر محروم و معترض بدرستی کلیت رژیم را با همه جناحها و قوانین ضد کارگری"سه جانبه گرایی" و "هدفمند سازی یارانه ها" که تنها هدفشان حفظ نظام اسلامی و منافع سرمایه داران است طرد نموده اند. آنها همچنین خواهان توقف سرکوب و آزارفعالین، لغو اعدام و کارکودک، امنیت شغلی، ایجاد تشکلهای مستقل کارگری و نیز آزادی فعالین کارگری و همه زندانیان سیاسی شده اند. رژیم با علم به تعمیق فقر و بیکاری، کار 5/2 میلیون کودک، افزایش فحشا، اعتیاد و بیماریهای روحی و جسمی، نابودی محیط زیست ومنابع آبی و صنایع کشاورزی، کماکان با حذف سوبسید دهها قلم کالاهای اساسی وفقط افزایش %9 حداقل دستمزد کارگران یعنی 300/330هزار تومان (خط فقرطبق آمار رسمی000/800 تومان) همچنان به نیازهای اساسی مردم بی اعتنایی میکند. افزایش قراردادهای پیمانی وموقتی، ناامنی شغلی، عدم دریافت حقوق و مزایای معوقه، تعطیلی کارخانه ها، واردات ارزان، گرانی و تورم بالا، خصوصی کردن خدمات/ صنایع، واخراج و بیکاری دهها هزار کارگر نمونه هایی از نتایج اقتصاد نئولیبرالیسم 2دهه اخیر رژیم درهمراهی با سیاستهای سازمان تجارت وبانک جهانی، وصندوق بین المللی پول(ابزارهای مالی سرمایه جهانی)هستند.

علیرغم امضای مقاوله های سازمان کار جهانی مبنی بر آزادی تشکل، اعتصاب و مذاکرات جمعی کارگری ، پاسخ رژیم در مقابل مبارزه کارگران برای کسب پایه ای ترین حقوق کار منجمله ایجاد تشکلهای مستقل کارگری و گرفتن حقوق معوقه و حتی شرکت درمراسم ماه می مثل همیشه سرکوب، زندان و آزاربوده است. منصور اسانلو رئیس سندیکای کارگران شرکت واحد وچند عضو دیگراین سندیکا منجمله رضا شهابی همچنان درشرایط غیرانسانی در زندان هستند. علی نجاتی رئیس سندیکای کارگران نیشکر هفت تپه بخاطرفعالیتهایش پس ازتحمل 6 ماه زندان از کار اخراج شد و هم اکنون نیز بخاطر سکته قلبی بستری است. رژیم اسلامی و سران جنایتکارش که بخوبی از نفرت و خشم عمیق عموم مردم زحمتکش ایران/خاورمیانه وجهان نسبت به کلیت نظام ارتجاعی ولایت فقیه آگاه هستند برای نجات خویش از سرنگونی و بحران همچنان به تشدید سیاست رعب وفضای پلیسی نظامی جامعه، اعدام و دستگیری فعالین کارگری ومخالفین سیاسی به بهانه "اقدام علیه امنیت ملی"و"تبلیغ علیه نظام" ادامه میدهد. علیرغم اعتراضات گسترده جهانی به نقض مداوم حقوق بشر، قوانین تبعیض آمیز علیه زنان، پناهندگان/مهاجرین افغانی و اقلیتهای ملی/مذهبی، سنگسار و قصاص و قطع اعضای بدن، شکنجه، تجاوز، شلاق و اعدامهای خیابانی همچنان ادامه دارند.

کارگران و مردم ستمدیده ایران در شرایط تاریخی حساسی هستند که هرلحظه وقوع یک قیام عمومی -همچون مصر وتونس- میتواند بساط این رژیم ارتجاعی وسرکوبگر را درهم بشکند. با این وجود درسهای انقلاب 57 از یادمان نرود. درسایه تجربیات سخت گذشته است که طبقه کارگرایران، با اتحاد خویش و همبستگی جهانی، میتواند و باید که نقش پیشرو و رهبری خویش را در متن انقلاب آینده ایران رقم زند و برابری،آزادی و دمکراسی واقعی را برقرارکند. پیروزی نهائی درمنطقه، ایران وجهان، با توجه به تاریخ انقلابات اجتماعی گذشته، در گرو حضور بالنده و نقش سرنوشت ساز و تاریخی پرولتاریای متحد در هدایت و سازماندهی جنبشهای اجتماعی و رهبری مبارزات طبقاتی علیه نظم سرمایه داری موجود و درنهایت برقراری جامعه ای برابر و آزاد است. زنده باد اول ماه می، پیروز باد رزم متحد و پولادین طبقه کارگر جهان و دنیایی نوین و فارغ از ستم واستثمار سرمایه داران!

زنده باد سوسیالیسم و همبستگی جهانی طبقه کارگر!
کارگران زندانی و همه زندانیان سیاسی آزاد باید گردند!
سرنگون باد رژیم ارتجاعی و سرمایه داری جمهوری اسلامی!


نهادهای همبستگی با جنبش کارگری در ایران – خارج کشور
nhkommittehamahangi@gmail.com
کانون همبستگی کارگران ایران و کانادا

–kanonhambastegi@gmail.com
ـ

كميته همبستگى با جنبش كارگرى ايران- استراليا

proletarianunite@gmail.com

- کمیته دفاع از کارگران ایران – نروژ

cdkargari@gmail.com

- همبستگی سوسیالیستی با کارگران ایران – فرانسه

sstiran@yahoo.fr

-

کانون همبستگی با کارگران ایران – فرانکفورت و حومه

kanoonhf_2007@yahoo.de

- کانون همبستگی با جنبش کارگری ایران – هانوفر

kanon.hannover@yahoo.de

- کمیته همبستگی کارگران ایران و سوئد

isask@comhem.se

- کانون همبستگی با کارگران ایران – گوتنبرگ

kanounhambastegi@gmail.com

- انجمن کارگری جمال چراغ ویسی

info@ijcwa.com -

شبکه همبستگی کارگری

iranwsn@fastmail.fm -

کمیته حمایت از کارگران ایران تورنتو کانادا

toronto_committee@yahoo.ca
کانون همبستگی با کارگران در ایران – ایالت نورد راین وستفالن (آلمان)

solidarity.labor@googlemail.com
iran.turkey.workers@gmail.com

کمیته همبستگی کارگران ایران و ترکیه
leftalliance@yahoo.com

- اتحاد چپ ایرانیان - واشنگتن
اتحاد چپ ایرانیان – لوس آنجلس
اتحاد چپ ایرانیان – شیکاگو
اتحاد چپ ایرانیان – تورنتو
اتحاد چپ ایرانیان – مونترال

اسناد نشست چهارروزه نهاد های همبستگی با جنبش کارگری ایران - در خارج از کشوردر هانوور آلمان

بیانیه پایانی

چهارمین گرد هم آئی نهادهای همبستگی با جنبش کارگری درایران – خارج کشور

" نشست همبستگی برای آزادی کارگران زندانی"

چهارمین نشست حضوری نهادهای همبستگی با کارگران ایران ـ خارج از کشوربه نام" نشست همبستگی برای آزادی کارگران زندانی" در روزهای ۲۳، ۲۴ و ۲۵ آپریل در شهر هانوور(آلمان) با حضور فعال رفقای نهادهای مختلف در حالی پایان گرفت که همه شرکت کنندگان در اندوه رفیق از دست رفته بهزاد کاظمی بودند و با یک دقیقه سکوت یادش را گرامی داشتند

.
در شرایطی نهادهای همبستگی، مجمع عمومی خود را برگزار کردند که طبقه کارگر ایران در موقعیت بسیار حساسی چه به لحاظ اقتصادی و چه به لحاظ سیاسی قرار گرفته است. موقعیتی که می رود تا طبقه کارگر را به پرچم دار مبارزه برای رفاه و آزادی توده های زحمتکش جامعه تبدیل نماید. بحران اقتصادی که رژیم جمهوری اسلامی با آن دست به گریبان شده است هر چه بیشتر نه تنها طبقه کارگر ایران منجمله معلمان و پرستاران بلکه سایر توده های زحمتکش این جامعه را در گرداب یک زندگی فلاکت بار و اسفناک فرو می برد و بنا بر تاریخ چند صد ساله ی سرمایه داری همیشه این بحرانها به بهای فقر روزافزون این طبقات زحمتکش از سر گذرانده می شود. بنابراین، این بار هم مطمئناً دولت سرمایه داری ایران قصد دارد که کسری بودجه کلان و نیز اقتصاد ویرانش را با استثمار بیشتر طبقه کارگر و توده های زحمتکش این جامعه ، از نو سر و سامان دهد . حذف یارانه ها از سفره خالی کارگران، تحمیل فقر و بیکاری روزافزون، تورم بالا و نفس گیر، قراردادهای موقت سفید امضا و وجود شرکت های پیمانی، دستمزدهای ناچیز و به تعویق افتاده گاهاً تا یکسال و بیشتر، زندگی را بر توده کار و زحمت مشقت بار کرده است. تحمیل افزاینده اعتیاد و فحشا، تهاجم دیگرباره به هر گونه آزادی های سیاسی و اجتماعی توده ها، سرکوب پایه ای ترین نیازهای جوانان و زنان و دیگر بخش های مردم، و افزایش فشار بر دانشجویان و بی آینده کردن آنها، زمینه های عصیان این نیروهای فعال را فراهم آورده است. نداشتن حق تشکل و اعتصاب، زندانی کردن و سرکوب فعالین واقعی طبقه کارگر و سایر جنبش های اجتماعی، ایجاد رعب و وحشت در جامعه از طریق بالا بردن آمار اعدام ها، و ده ها بی حقوقی دیگر که به مردم زحمتکش این جامعه تحمیل می شود، کاسه ی صبر آن ها را لبریز نموده و این توده ها را بدرستی هر چه بیشتر به آلترناتیو و برنامه های همه ی جناح های مختلف سرمایه داری تمامیت خواهان، اصلاح طلبان و لیبرال ها و چشم انتظاران به سلطه امپریالیستی و ... بدبین نموده است.
در کنار همه این هاست که، فعالین و پیشروان کارگری بر حضور هر چه پررنگ تر طبقه کارگر با صف مستقل و متشکل برای رسیدن به خواسته های رفاهی و سیاسی که امسال و سال های پیش توسط کارگران ایران برای اول ماه می فرموله شده است، در جنبش اعتراضی توده ها در این دور تاکید می کنند . آن ها به درستی مطالبات رفاهی و آزادیخواهانه توده ها را از مسیر یک جدال طبقاتی و نه از طریق مماشات و آشتی طبقاتی بیان نموده اند. در این میان ابتکار جالب کارگران و توده های زحمتکش این جامعه در اعتراض به نتایج ویرانگر این سیاست ها بر زندگی طبقات محروم جامعه، قابل تقدیر و حمایت است. تجربه کارگران پتروشیمی تبریز و ماهشهر و دیگر مبارزات کارگران ایران نشان داد که قدرت اصلی برای به عقب راندن و نهایتاً سرنگونی رژیم حافظ سرمایه داری، تنها از طریق متشکل شدن کارگران و زحمتکشان می تواند نتیجه بخش باشد. این درس بزرگی هم برای جنبش سراسری مردم ایران و هم برای ما نهادها است و همین ضرورت متشکل شدن کارگران درمبارزه با رژیم ما را بر آن داشته است که گرد نهادهای همبستگی متشکل شویم .در آستانه ی نشست چهارم، مناسبت بسیار مهمی در پیش روی جنبش کارگری و نیز نهادهای همبستگی قرار دارد . اول ماه مه ۲۰۱۱ (۱۱ اردیبهشت ۱۳۹۰) در پیش است. کارگران ایران در قالب بیانیه های مختلف با طرح مطالبات صنفی و سیاسی خود به استقبال این روز می روند.امسال، اول ماه مه، در شرایطی فرا می رسد که تحولات جدیدی در سطح جنبش توده ای مردم ایران و منطقه شمال آفریقا ( تونس و مصر و... ) و خاورمیانه ( عراق ، یمن ، سوریه، بحرین و...) رخ داده است و توده های زحمتکش این کشورها با اعتراضات توده ای علیه فلاکت اقتصادی ناشی از سیاست های نئولیبرالی و دیکتاتوری های حاکم برای سرنگون ساختن رژیم های استبدادی خیز برداشته اند اما هنوزنتوانسته اند که جنبش توده ای شان را به سرانجام واقعی که همانا تامین منافع زحمتکشان این جوامع وبدست گرفتن حق حاکمیت خود است، برسانند. از طرف دیگر فشارهای ناشی از شیوه های نئولیبرالی حل بحران سرمایه داری کشوری های متروپل، گریبان کارگران کشورهای اروپایی و آمریکایی را گرفته و اعتراضات گسترده ی کارگران این کشور ها را موجب شده است. حوادث مذکور، وظایف نهادها را در حمایت از اعتراضات کارگران اروپا و آمریکا و سایر نقاط جهان و در پیوند قرار دادن آن ها با جنبش کارگری ایران چند برابر نموده است. ما کارگران این کشورها را متحد اصلی خود و طبقه کارگر ایران می دانیم. مجمع اخیر ما به این مسائل توجه لازم و کافی را مبذول داشت. باید اعلام کنیم : در فاصله نشست سوم و چهارم نهادهای همبستگی، در غیاب تشکل های مستقل کارگری که کارگران از طریق آن بتوانند در مبارزه برای احقاق حقوق خود که امروز به درستی از مسیر سرنگونی کلیت جمهوری اسلامی می گذرد، مبارزه خود را پیش ببرند، رژیم سرمایه داری ایران، با برچیدن یارانه ها، دست به بزرگترین تهاجم خود در طول این سی سال به سفره کارگران و سایر زحمتکشان زده است. از جانب دیگر در غیاب همین تشکل ها ، رژیم سرمایه داری ایران خانه ی ضد کارگررژیم را به عنوان نماینده کارگران ایران به مجامع جهانی معرفی می نماید که نشست بر افشاء این سیاست به درستی تاکید بیشتر نمود. اما در سوی دیگر، دور جدیدی از اعتراضات مردم ایران با خواست سرنگونی رژیم اسلامی آغاز شده است. خیزش جدید توده های مردم ایران، در شرایط رستاخیز عمومی توده های عرب، زمینه های مناسبی برای ایجاد همبستگی کارگران و دیگر توده های زحمتکش مردم ایران فراهم آمده است. اعتصابات گسترده ی کارگری، مقاومت بی نظیر مردم در عدم پرداخت قبض های گاز و برق و آب با قیمت های کمرشکن، گسترش اعتراضات دانشجوئی، شرایط جدیدی در کشور بوجود آورده است. توجه به خواست های کارگران ، اکنون به امری عمومی تبدیل شده است. پذیرش روز اول ماه مه امسال به عنوان روز سراسری اعتراض و خشم، به روز جهانی کارگر امسال، ویژه گی تازه ای بخشیده است که نباید از چشم جنبش کارگری دور بماند. طبقه کارگر هنوز به عنوان یک طبقه متشکل در میدان حضور ندارد با این حال اول ماه می امسال می رود همچون اول ماه می سال ۱۳۸۹ چشم

انداز همبستگی جنبش سرنگونی طلب را با جنبش آزایخواهانه و برابری طلبانه پیش روی جنبش توده های مردم معترض قرار دهد

.مصوبات نشست چهارم

مجمع حضوری چهارم نهادهای همبستگی... ، جلسه خوش آمد گویی خود را در ساعت ۳ روز ۲۲ آپریل با سرود انترناسیونال و یک دقیقه سکوت به یاد رفیق بهزاد کاظمی آغاز کرد. در این جلسه نماینده حزب چپ آلمان و یکی از فعالان کارگری از ترکیه با حضور خود در نشست، پیام های خود را به گوش رفقای نهادها رساندند. در این نشست رفقایی از استرالیا، کانادا ، و آمریکا از طریق پالتاک در جلسه حضور داشتند از طرف دیگر اتحاد چپ ایرانیان ـ خارج از کشور ( آمریکا ـ کانادا) به صورت مهمان در این نشست از طریق پالتاک شرکت داشتند.
نهادهای همبستگی در این دوره به درستی ، تشدید فعالیت هایشان را در زمینه جلب حمایت و پشتیبانی و نیز انعکاس هر چه بهتر اخبار اعتصابات و اعتراضات کارگری و نیز دستگیری کارگران و فعالین کارگری را در دستور دور آتی خود قرار دادند. نشست عمومی به مانند سال های گذشته به مثابه یک ظرف اتحاد عمل برای فعالین سیاسی مختلف با گرایشات متفاوت، فعالیت هایشان را در راستای اهداف فوق سازمان خواهند داد. این وفاق عمومی، ما را به عنوان نهادهای همبستگی در انجام وظیفه انترناسیونالیستی و پیشبرد وظایف خود مصمم تر می سازد.
در نشست چهارم ، هیات هماهنگ کننده و نیز نهادهای مختلف گزارش فعالیت های دور گذشته خود را ارائه دادند و مجمع نیز بر ارتقاء فعالیت ها در دوره آتی و نیز ایجاد و جذب نهادهای همبستگی جدید و همراه ساختن منفردین و افراد مستقل وفادار به جنبش کارگری تاکید نمود. مباحث خوبی برای انسجام و نزدیکی بیشتر نهادهای مختلف در جهت پیشبرد هر چه بهتر فعالیت نهادها بین رفقا مطرح شد . نشست توافقی بر سر تعریف دوباره نهادهای همبستگی داشت بدین مضمون که « به منظور رفع هر گونه شبهه ، گردهمایی چهارم نهادهای همبستگی با جنبش کارگری ایران، دیگر بار با صراحت تمام اعلام می دارد : همانگونه که در مصوبات این نهادها آورده شده است ؛ نهادهای همبستگی در هر شهر و مجموعه نهادها ، تشکیلاتی چند گرایشی و بدون وابستگی به تشکلات سیاسی، فرهنگی ، صنفی ، و ... می باشند و هر ادعایی خلاف این به دور از واقعیت است. همچنین تاکید می کنیم که نهادها ، محلی برای مشاجرات تشکلات سیاسی نبوده، نیست و نخواهد بود . لذا هرگونه موضع گیری در دفاع یا علیه تشکلات مبارز سیاسی و جنبش کارگری و یا توهین به آنها جائی در مباحث و فعالیت های نهادهای همبستگی کارگری ندارد. »
مجمع چهارم بر این مسئله تاکید نمود که انتقاد سازنده و حتی سرراست ترین نوع آن برای نهادها در راستای تقویت هر چه بهتر و سازنده تر کار نهادهای همبستگی، وجود احترام متقابل بین اعضای نهادها و برخورد قاطع با هرنوع رفتار غیررفیقانه درون نهادهای همبستگی و نیز اجرای دقیق مصوبات از جمله تاکیدات دوباره نشست است. همچنین مجمع بر سر موثرتر بودن و فوری بودن انتشارات خود از جمله بیانیه ها و اطلاعیه ها شور و مشورت و نهایتاً توافق جمعی نمود.
مجمع چهارم ضرورت توجه بیشتر و گسترده تر به اقدامات بین المللی در جهت پررنگ تر نمودن نقش جنبش کارگری و نیروی حیاتی آن در این دوره در ایران و در سطح خاورمیانه را مورد تاکید قرار داد. از جمله این اقدامات حضور موثر در کنگره آی ال او در ۹ ژوئن و یا سایر مجامع جهانی کارگری که نمایندگان ضد کارگر و اطلاعاتی رژیم به جای نمایندگان واقعی کارگران ایران در آن شرکت می کنند، مورد تاکید قرار گرفت. مجمع از نهادهای وابسته به خود خواست اطلاع رسانی و کمپین حمایتی از کارگران ایران در برابر تهاجمات این رژیم به سطح معیشت و آزادی آنها و افشاء هر چه بیشتر جریانات حکومتی و غیر حکومتی ضدکارگری، همچون گذشته در دستور کار خود قرار دهند

.
مجمع چهارم تاکید قاطع نمود که نهادهای همبستگی باید در مقاطع مهمی همچون اول ماه مه ، کشتار زندانیان سیاسی دهه ۶۰ ، کشتار کارگران خاتون آباد ، ۸ مارس، و اقدام سراسری برای آزادی کارگران زندانی اقدامات خود را در قالب کمپین اعتراضی و یا اطلاعیه های مختلف عملی سازند و در کنار آن به دلیل شرایط و موقعیت های ویژه ای که در طول سال پیش می آ ید و از اکنون قابل پیش بینی نیست، نیز نهادها خود را ملزم به موضع گیری در قالب بیانیه ها و کمپین های مشخص میدارد.
مجمع چهارم،کمیسیون های مختلفی برای اقدامات آتی انتخاب نمود و نیز سه نهاد همبستگی (استرالیا- گوتنبرگ و سوئد در کنار یک عضو پیشین هئیت هماهنگ کننده،به صورت دوره ای مسئولیت این دوره هیات هماهنگ کننده را برعهده گرفتند

.
مجمع چهارم،دررابطه با موضوع منفردین مستقل نشست چهارم بر این نظر بود که : « ضمن پذیرش منفردین علاقمند و باورمند به جنبش کارگری و همراهی آنان با مصوبات مجامع عمومی نهادهای همبستگی به همکاری با خود فرا می خوانیم و از یکایک آنها می خواهیم که در محل زیست و کار خود به شکل گیری و ایجاد یک واحد اهتمام ورزند

.»
نشست مجمع چهارم بعد از گزارش کوتاهی که از اقدامات گذشته در زمینه بولتن کارگری ارائه شد تاکید قاطع بر ادامه کاری انتشار بولتن کارگری نهادها و اهمیت این بولتن و علی الخصوص ترجمه آن به زبانهای مختلف برای پخش اخبار کارگری در محل های زیست و آشنایی بیشتر جریانات و تشکلهای کارگری با جنبش کارگری ایران ، به زبانهای مختلف داشت .
در زمینه وبلاگ نهادها نیز، مجمع براهمیت دارا بودن یک وبلاگ از سوی نهادها تاکید نمود و کمیته هماهنگی دوره آتی با در دست داشتن مصوبه مربوط به وبلاگ، مسئول نظارت بر نحوه پیشبرد کار جهت ایجاد وبلاگ شد

.
مجمع چهارم درروزدوشنبه، با مشارکت فعال همه حاضرین درنشست و پالتاک ،رئوس عمومی برنامه های شش ماهه آتی خود رابرشمرد وهیئت هماهنگ کننده را برای پیشبرد آن وانتشارهرچه سریع اسناد نشست چهارم تا قبل ازاول ماه مه موظف نمود

.
مجمع عمومی نهادها در فضای گرم و دوستانه و با تاکید دوباره برهمبستگی جهانی کارگران و حمایت قاطع ازمطالبات مطرح شده توسط کارگران ایران دراول ماه مه وخواندن قطعه شعری توسط یکی از رفقای هانوفردرگرامی داشت یاد رفیق "بهزاد کاظمی

"دیگرباره با خواندن سرود انترناسیونال به کار خود پایان داد .
کارگران

!
مابا شماهستیم وگامهای شما است که مارابا شما همراه می سازد!

پیام نشست چهارم نهادهای همبستگی با جنبش کارگری درایران ـ خارج کشور
به
کارگران قهرمان ایران
رفقای کارگر! دوستان همرزم!
تلاش و مبارزات شبانه روزی شما در محیط های کار و زندگی و همیاری طبقاتی برای رسیدن به خواست های انسانی تان، نیرو دهنده و امید بخش ادامه ی فعالیت ما برای حمایت از مبارزات بر حق شماست.ما، نهاد های همبستگی با جنبش کارگری درایران ـ خارج کشور، خود را حلقه ی کوچکی از زنجیر به همپیوسته ی تان می بینیم و شما را ستون فقرات مبارزه علیه سیستم سرمایه داری جمهوری اسلامی ایران می دانیم.
ما، در راستای مبارزات خستگی نا پذیر شما، خود را در کنارتان احساس می کنیم و وظیفه ی خود می دانیم که تمام نیرو و تلاش مان را در حمایت از شما بکارگیریم تا دنیائی انسانی و بدور از فقر و استثمار و دنیائی بهتر را تدارک ببینیم.
با امید به مبارزات مشترک مان و با امید به موفقیت های هر چه بیشتر در راه سرنگونی رژیم جمهوری اسلامی ایران.
شرکت کنندگان در نشست مجمع عمومی چهارم نهادهای همبستگی با جنبش کارگری درایران ـ خارج کشورهانوور ـ ۵ اردیبهشت ۱۳۹۰ـ ۲۵آوریل ۲۰۱۱

پیام نشست چهارم نهادهای همبستگی با جنبش کارگری ایرانبه خانواده های جان باختگان و زندانیان سیاسی

رژیم سرمایه داری جمهوری اسلامی ازبدو روی کارآمدن، یورش به دست آوردهای مردم، نیروها و توده های انقلابی وتهاجم به آمال و آرزو ها یشان را شروع نمود. سراسرحیات ننگین این حامیان سرمایه با زندان، شکنجه واعدام همراه بوده است. درطول این سی وسه سال هزاران تن را یا درزندان و زیرشکنجه های قرون وسطائی به قتل رسانده ویا به چوبه های داروجوخه های تیرباران سپرده است. مردم ایران هیچگاه قتل عام زندانیان سیاسی وحمام خون دردهه ی شصت را که هزاران تن ازبهترین فرزندان سوسیالیست، آزادیخواه وسایرنیروهای اپوزیسیون را به جوخه های تیرواعدام سپرده وپیکر نارنین شان را شبانه درگورهای دست جمعی دفن نمود که حاصل آن گلزارهای بیشماردر سراسرکشورایران ازجمله گلزارخاوران میباشد را، ازیاد نخواهند برد

.
ما فعالین گردآمده در"نهادهای همبستگی با جنبش کارگری درایران- خارج کشور" از مقاومت وروحیه تسلیم ناپذیری شما خانوادههای آن عزیزان و قهرمانان گم نامی که هم اکنون درسیاه چال های مخفی وعلنی وزیرشکنجه های قرون وسطائی مقاومت کرده وسر بلند ایستاده اند، تن شان رنجور، ولی عزمشان پایداراست، قدر دانی می کنیم.
ما دربرابراین همه مقاومت و تسلیم ناپذیری سرتعظیم فرود آورده وعهد می بندیم که با تمام امکاناتی که داریم درراه بر آوردن آرزوهای انسانی فرزندان مقاوم تان و رفقای گرامی مان تلاش وازهیچ کوششی دریغ نکنیم

.
ما و شما می دانیم که راه رسیدن به چنین جامعه ای، یعنی جامعۀ بدون زندان ، شکنجه و اعدام وبدون استثماروفقر، درگروبه میدان آمدن طبقه کارگرمتشکل می باشد. ازاین روی است که تمام سعی و کوشش مان درجهت یاری رساندن به این طبقه برای چیره شدن بربی تشکلی و دفاع ازاستقلال این طبقه است. ماازشهرهانوفر آلمان، محل برگزاری نشست چهارم نهادهای همبستگی با جنبش کارگری ایران بهترین درودهایمان را نثارتان می کنیم ودستان پرمهرتان را می فشاریم وپیمان تازه می کنیم که تا سرنگونی کلیت رژیم جمهوری سرمایه داری اسلامی وایجاد جامعه ئی آزاد وبرابرازیای ننشینیم. برشما و فرزندان دلیرتان درود.
نشست حضوری چهارم نهادهای همبستگی با جنبش کارگری در ایران – خارج کشور
۲۵ آپریل۲۰۱۱

پیام مریم محسنی فعال زنان و جنبش کارگری

به نشست نهادهای همبستگی با جنبش کارگری درایران – خارج کشور(هانوفر)

رفقای عزیز هم زمانی برگزاری چهارمین مجمع عمومی نهادهای همبستگی با جنبش کارگری ، با اول ماه مه سال 90 در ایران که به دلیل مجموعه شرایط حال وهوای ویژه ای دارد ، تصادفی فرخنده برای نهادهایی است که چندین سال است هم خود را مصروف پیشروی جنبش کارگری در ایران نموده اند ودر این را ستا گامها یی بسیارمثبت وارزنده برداشته ومسیری دشوار را برای شکل گرفتن وقوام این اتحاد پیموده اند . که این همه بدون داشتن درکی درست از نقش اتحاد وهمبستگی در جنبش کارگری میسر نمی شده است .که این بی تردید ازافتخارات جنبش کارگری ایران است . رفقای عزیزدرچند سال گذشته جنبش کارگری ایران به فتح قله هایی بلند در تاریخ طبقه کارگر ایران از زمان پیدایش وشکل گیری آن تا کنون ، نائل آمده است . اعلام موجودیت دوسندیکای شرکت واحد وسندیکای نیشکر هفت تپه از مهم ترین دستاورد های طبقه کارگر در دوران 30 سال حاکمیت سرمایه داری رژیم جمهوری اسلامی دستاورد مهمی است که زیرتیغ سرکوب این رژیم بدست آمده است . جنبش کارگری برای رشد وگسترش مبارزات خود مسیری دشوار پیموده واز دره های صعب العبوری گذرکرده است و این همه به همت اندوختن سالها تجربه وبا نثار خون های بسیار امکان پذیر شده است . که از همین جا در مقابل این جان باختگان وجانفشانی ها یشان سر تعظیم واحترام فرود می آوریم . دست یافتن به این موفقیت ها بدون اتحاد وهمکاری وبه رسمیت شناختن گرایشات مختلف درون جنبش کارگری میسر نمی شده است برای نمونه می توان به برگزاری مراسم روزکارگر در چند سال اخیر اشاره کرد که با اتحاد میان گرایشات مختلف صورت گرفت ودرکی آگاهانه ازمسائل جنبش را در میان همه کسانی که دل در گرو جنبش کارگری داشتند را با شکل گیری اتحاد ی گسترده از گرایشات گوناگون به نمایش گذاشت

.
رفقا؛سی ودوسال است که جنبش کارگری درایران زیرتیغ سرکوب جمهوری اسلامی حرکت کرده وبا دادن شهدای بسیار مسیری دشوارپیموده است .شایسته است امروزنیزما با داشتن درکی درست ازشرایط ووضعیت طبقه کارگرایران هم چنان درمسیرتقویت جنبش کارگری گام برداریم. امروزازاهمیت امراتحاد وهمبستگی وبه رسمیت شناختن گرایشات مختلف درجنبش کارگری درایران نه تنها کم نشده بلکه افزوده شده واین مهم هم چنان برا ی طبقه کارگرایران یک نیاز ضروری و برا ی پیش روی جنبش کارگری حیاتی است

رفقای عزیز حال که مردم ایران برای براندازی جمهوری اسلامی فریادشان رابیش ازپیش برعلیه رژیم جهل وجنایت وشکنجه وتجاوزوزندان و.... رساترکرده اند وطوفان انقلابات برای رها یی ازاستبداد ودیکتاتوری ازتونس ومصرگرفته تا سوریه وبحرین و.....ویکی یکی چشم اندازی برای رهایی ازاستبداد رادرمقابل مردم ستمدیده این مناطق می گشاید ومرزهای جغرافیایی را یکی پس ازدیگری درهم می نوردد. که این ها همه وهمه امکاناتی جدید برای رهایی طبقه کارگرایران فراهم آورده است ورهایی این طبقه ازستم سرمایه وبرپایی نظمی نوین وزندگی بهتربرای همه را نوید می دهد ، لازم است ما نیزبا داشتن درکی درست ازموقعیت ووضعیت طبقه کارگرایران با گسترش همبستگی واتحاد میان خود هرچه بیشتردرمسیرمبارزه گامهای موثرتری در پیوند واتحاد با جنبش کارگری ایران برداریم . رفقای عزیز برگزاری مجمع عمومی نهاد ها را درراستای اتحاد وپیشروی جنبش کارگری درایران به شما تبریک گفته وبه عزم واراده ی استوارشما در دفاع از طبقه کارگرایران درود می فرستم .دستتان را به گرمی می فشارم وآرزوی موفقیت های هرچه بیشتربرای شما دارم .

مریم محسنی 23آوریل 2011سوئد

پیام نشست چهارم نهادهای همبستگی با جنبش کارگری ایران- خارج کشور

به پناهجویان متحصن در گوتنبرگ، استکهلم و....

دوستان عزیز:ما فعالین متشکل در نهادهای همبستگی با جنبش کارگری ایران – خارج کشور مطلع شدیم که در ادامه مبارزه چندین ساله برای یافتن محیطی بدون ترس و شکنجه های روزانه، محیطی که حداقل امکانات یک زندگی انسانی داشته باشد، شما عزیزان که با فرار از جهنم جمهوری اسلامی ایران ،سال ها است در انتظار گرفتن اجازه اقامت ، در دلهره و هراس ، بسر می برید. سال ها است که پاسخ پناهندگی شما بدون جواب مانده است ، بیش از دو ماه در اعتصاب و تحصن بسر می برید و برای رساندن صدای اعتراض خود به گوش نا شنوای اتحادیه اروپا ودولت سرمایه داری سوئد و مجامع جهانی، به سیاستهای آنان معترضید.
دوستان عزیز پناهجو همه می دانیم که ما برای رسیدن .به کوچکترین خواسته ها یمان نیاز به مبارزه و به چالش کشیدن دولت هائی داریم که برای دفاع از منافع یک عده سرمایه دار حریص و پر طمع ازهیچ عملی از جنگ گرفته تا تحویل انسان ها به دولت های دیکتاتور و شکنجه گر ابائی ندارند. دوستان، مبارزه شما درشرایطی انجام می گیرد که دست آوردهای اجتماعی کارگران ازآن جمله حقوق پناهندگی که سال ها برای آنها مبارزه انجام گرفته بود، از طرف سرمایه داران و دولت هایشان مورد یورش قرار گرفته است. و اما، این واضح و روشن است که دولت های باصطلاح دموکرات کنونی نه فقط مصوبات کنوانسیون ژنو که حتا قوانین تصویب شده خود را نیز نادیده می گیرند وبه آنها عمل نمی کنند. دوستان عزیز!ما اراده ی شما را درامرادامه تحصن ومبادرت به اعتصاب غذا ستایش می کنیم اما به خوبی می دانیم که برای ادامه زندگی و بویژه درچنین شرایط دشواری به تن وروحی سالم وقوی هم نیازداریم. ما باید همواره امرمبارزه خود را در برابر رژیم تا بن دندان مسلح سرمایه داری اسلامی ایران و هم پیمانان بین المللی آن بشکل متشکل دنبال نماییم .
ازاینرو،ما نهاد های همبستگی با جنبش کارگری در ایران – خارج کشور، ضمن محکوم کردن سیاست های پناهنده پذیری اتحادیه اروپا ، ازتمامی تحرکات تا به امروزشما درامرداشتن حق انتخاب مکان وزندگی شایسته و در شان انسانی قویا پشتیبانی کرده واز دولت سوئد خواهان رسیدگی مجدد به امر پناهندگی شما هستیم . ما را دراین مبارزه درکنارخود بدانید
نشست چهارم نهادهای همبستگی با جنبش کارگری ایران- خارج کشور25 آوریل 2011

نهادهای همبستگی با جنبش کارگری در ایران – خارج کشور

nhkommittehamahangi@gmail.com

کانون همبستگی کارگران ایران و کانادا –

kanonhambastegi@gmail.com

ـ

كميته همبستگى با جنبش كارگرى ايران- استراليا

proletarianunite@gmail.com -

کمیته دفاع از کارگران ایران – نروژ

cdkargari@gmail.com

- همبستگی سوسیالیستی با کارگران ایران – فرانسه

sstiran@yahoo.fr

- کانون همبستگی با کارگران ایران – فرانکفورت و حومه

kanoonhf_2007@yahoo.de

- کانون همبستگی با جنبش کارگری ایران – هانوفر

kanon.hannover@yahoo.de

- کمیته همبستگی کارگران ایران و سوئد

isask@comhem.se -

کانون همبستگی با کارگران ایران – گوتنبرگ

kanounhambastegi@gmail.com -

انجمن کارگری جمال چراغ ویسی

info@ijcwa.com -

شبکه همبستگی کارگری

iranwsn@fastmail.fm

- کمیته حمایت از کارگران ایران تورنتو کانادا

toronto_committee@yahoo.ca

کانون همبستگی با کارگران در ایران – ایالت نورد راین وستفالن (آلمان) mailto:solidarity.labor@googlemail.comiran.turkey.workers@gmail.comiran.turkey.workers@gmail.com

کمیته همبستگی کارگران ایران و ترکیه

leftalliance@yahoo.com

- اتحاد چپ ایرانیان - واشنگتن

قطعنامه مشترک از ایران

قطعنامه مشترک به مناسبت روز جهانی کارگر

- اول ماه مه2011 - 11 اردیبهشت 1390

اول ماه مه روز جهانی کارگر، روز اتحاد و اعتراض جهانی کارگران به ستم و نابرابری نظام سرمایه داری است. این روز یاد آور مبارزات کارگران جهان برای دستیابی به حقوق انسانی شان است. کارگران ایران همراه با کارگران جهان این روز را گرامی میدارند و هر ساله در اعتراض به شرایط غیر انسانی خود در این روز گرد هم آمده و به هر طریق برای بدست آوردن حقوق حقه خود فریاد بر می آورند.
قطعنامه مشترک به مناسبت روز جهانی کارگر - اول ماه مه2011 - 11 اردیبهشت 1390
اول ماه مه روز جهانی کارگر، روز اتحاد و اعتراض جهانی کارگران به ستم و نابرابری نظام سرمایه داری است. این روز یاد آور مبارزات کارگران جهان برای دستیابی به حقوق انسانی شان است. کارگران ایران همراه با کارگران جهان این روز را گرامی میدارند و هر ساله در اعتراض به شرایط غیر انسانی خود در این روز گرد هم آمده و به هر طریق برای بدست آوردن حقوق حقه خود فریاد بر می آورند.
شور و شعف و رزمندگی کارگران در روز اول ماه مه و اعتراض آزادانه میلیونی آنان به شرایط زندگی شان در اکثر نقاط دنیا در حالی جهان را به لرزه میاورد که کارگران ایران علاوه بر محرومیت از حقوق اجتماعی خود از قبیل بر پائی تشکل و اعتراضات خیابانی، هر روزه و هر لحظه در معرض شدیدترین تهاجمات به زندگی و معیشت خود قرار دارند. هر گونه اعتراض و حق خواهی کارگران با بازداشت و زندان پاسخ میگیرد، با طرح موسوم به هدفمند کردن یارانه ها که سرمایه داری حاکم با پشتیبانی نهادهای بین المللی سرمایه داری اجرای آن را آغاز کرده است در حال تباه کردن بیش از پیش زندگی و معیشت میلیونها خانواده کارگری هستند و کسی حق اظهار نظر آزادانه در این باره را ندارد، با افزایش سرسام آور قیمتهای انرژی و تعطیلی کارخانه ها هر روزه صد ها و هزاران کارگر به صف میلیونی بیکاران رانده میشوند و در همین حال بیمه بیکاری را بیش از پیش به ضرر کارگران تغییر میدهند، اقدام به اخذ فرانشیز در بیمارستانها و مراکز درمانی تامین اجتماعی از کارگران میکنند و معیارهای دیگری برای حقوق بازنشستگی می تراشند، بیمه کارگران ساختمانی را در هزارتوی راهروهای اداری ابتر میکنند و در حالی که اقدام به افزایش سرسام آور قیمتهای کالاهای اساسی کرده اند حداقل دستمزد کارگران را بطور توهین آمیزی 9 درصد افزایش میدهند.
از نظر ما همه اینها برای میلیونها خانواده کارگری مستاصل از تامین حداقل معیشت در شرایط کنونی، معنائی جز درماندگی بیشتر برای گذران زندگی و تحمیل فقر و فلاکتی روز افزون بر آنها ندارد. اما ما کارگران نظاره گر مرگ تدریجی خود و همسر و فرزندانمان نخواهیم شد، ما تعرض هر روزه به زندگی و معیشت خود را بر نخواهیم تافت و متحد و یکپارچه در مقابل فقر و فلاکت و بی حقوقی اجتماعی تحمیل شده بر خود ایستادگی خواهیم کرد. در این راستا ما کارگران ایران با ابراز انزجار از وضعیت موجود، همگان را در تمامی نقاط کشور به طرح متحدانه و سراسری خواستها و مطالبات شان فرا میخوانیم و در شرایط حاضر خواهان تحقق بی درنگ مطالبات زیر هستیم:
1- آزادی بی قید و شرط برپايي تشكل هاي مستقل کارگری، اعتصاب، اعتراض، راهپیمائی، آزادی احزاب، تجمع و آزادي بيان و مطبوعات حق مسلم ما است و اين خواسته ها بايد ضمن برچیده شدن کلیه نهادهای دست ساز دولتی از محیطهای کار و زندگی، به عنوان حقوق خدشه ناپذير اجتماعي كارگران و عموم مردم ایران به رسميت شناخته شوند.

2- ما جامعه ای را که اقلیتی صاحب ثروت وسرمایه های کلان باشند واکثریتی هم نان شب نداشته باشند بر نخواهیم تافت. از نظر ما افزایش 9 درصدی دستمزدها بویژه با توجه به اجرای طرح قطع یارانه ها و افزایش سرسام آور هزینه های زندگی اهانت به منزلت انسانی و حق حیات کارگران است. ما تعیین چنین سطح دستمزدی را تحمیل بیش از پیش فقر و فلاکت مطلق بر میلیونها خانواده کارگری میدانیم و با رد شیوه کنونی تعیین دستمزدها مصرانه خواهان توقف اجرای طرح قطع یارانه ها و تعیین دستمزدها توسط نماینده های واقعی کارگران بر اساس بالاترین استانداردهای زندگی بشر امروز هستیم.

3- ما خواهان محو قراردادهاي موقت و سفيد امضاء، بر چیده شدن شرکتهای پیمانکاری و انعقاد قرارداد مستقیم و دسته جمعی، تامین امنیت شغلی کارگران و رعایت بالاترین استاندارد های بهداشت و ایمنی در محیطهای کار و زندگی هستیم

4- دستمزدهاي معوقه كارگران بايد فورا و بي هيچ عذر و بهانه اي پرداخت شود و عدم پرداخت آن بايستي به مثابه يك جرم قابل تعقيب قضائي تلقي گردد و خسارت ناشي از آن به كارگران پرداخت شود

5- اخراج و بيكار سازي كارگران به هر بهانه اي بايد متوقف گردد و تمامي كساني كه بيكار شده و يا به سن اشتغال رسيده اند بايد تا زمان اشتغال به كار از بيمه بيكاري متناسب با يك زندگي انساني برخوردار شوند

6- به رغم اینکه سازمان تامین اجتماعی با دسترنج و پول کارگران به یکی از نهادهای دارای ثروت نجومی در ایران تبدیل شده است اما این سازمان با قرار گرفتن در چرخه سود و سودآوری سرمایه تنها به فکر کاهش خدمات درمانی و دریافت فرانشیز از کارگران بیمار است. ما بیمه های تامین اجتماعی را حق مسلم تمامی آحاد جامعه میدانیم و خواهان اداره این نهاد بدست نماینده های منتخب کارگران در سراسر کشور هستیم.

7- ما ضمن محكوم كردن هر گونه تعرض به اعتراضات کارگری و مردمی، خواهان لغو مجازات اعدام و آزادی فوری و بی قید و شرط کلیه کارگران زندانی و دیگر جنبش های اجتماعی از زندان و توقف فوری پیگرد های قضایی علیه آنان و بر چیده شدن فضای امنیتی موجود هستیم

8- ما خواهان لغو کلیه قوانین تبعیض آمیز نسبت به زنان و تضمین برابری کامل و بی قید و شرط حقوق زنان و مردان در تمامی عرصه های زندگی اجتماعی، اقتصادی، سیاسی، فرهنگی و خانوادگی هستیم

9- ما خواهان برخورداري تمامي بازنشستگان از يك زندگي مرفه و بدون دغدغه اقتصادي و رفع هرگونه تبعيض در پرداخت مستمري بازنشستگان و بهره مندی آنان از تامین اجتماعی و خدمات درمانی هستیم

10- کار کودکان باید ملغی گردد. برخورداری کودکان و والدین آنها از تامین اجتماعی گسترده و کامل، امكانات آموزشي رفاهي و بهداشتي يكسان و رایگان جدا از موقعيت اقتصادي و اجتماعي خانوادگی شان، نوع جنسيت و وابستگي هاي ملي و ن‍‍ژادي و مذهبي می بایدبرسمیت شناخته شود.

11- ما دگرگونی خواهی را حق مسلم تمامی انسانها در سرتاسر جهان میدانیم و با حمایت قاطعانه از مبارزات و اعتراضات مردمی در تمامی کشورهای خاورمیانه، هر گونه سرکوب اعتراضات مردمی و بند و بست دولتها برای سمت و سو دادن به تغییرات از بالای سر مردم و دست اندازی و دخالت از سوی آنها در سرنوشت مردم کشورهای خاورمیانه را قویا محکوم میکنیم

12- ما بخشی از کارگران جهان هستیم و اخراج و تحمیل هرگونه تبعیض بر کارگران مهاجر افغانی و سایر ملیتها را به هر بهانه ای محکوم میکنیم

13- ما ضمن قدرداني از تمامي حمايت هاي بين المللي کارگری و مردمی از مبارزات كارگران در ايران و حمايت قاطعانه از اعتراضات و خواسته هاي كارگران در سراسر جهان خود را متحد آنان مي دانيم و بيش از هر زمان ديگري بر همبستگي بين المللي كارگران براي رهايي از مشقات نظام سرمايه داري تاكيد مي كنيم

14- اول ماه مه بايد تعطيل رسمي اعلام گردد و در تقويم رسمي كشور گنجانده شود و هر گونه ممنوعيت و محدوديت برگزاري مراسم اين روز ملغي گردد

زنده باد اول ماه مه
زنده باد همبستگي بين المللي كارگران
1 مه 2011 - 11 ارديبهشت1390
سنديكاي كارگران شركت واحد اتوبوسراني تهران و حومه

اتحاديه آزاد كارگران ايران

هيئت بازگشايي سنديكاي كارگران نقاش و تزئينات ساختمان

هیئت بازگشائی سندیکای فلز کار مکانیک

كانون مدافعان حقوق كارگر

كميته پيگيري ايجاد تشكل هاي كارگري

كميته هماهنگي براي كمك به ايجاد تشكل هاي كارگري

فراخوان زمان و مکان تجمع اول ماه مه در سطح تهران و مراکز استان ها

بيانيه شماره ۲ شوراى برگزارى مراسم روز جهانى كارگر سال ۱۳۹۰

فراخوان زمان و مکان های مراسم ها - ساعت ۵ عصر سراسر کشور
سال ستيز طبقاتى به جاى جهاد اقتصادى

در آستانه ى روز جهانى كارگر،۱۱ ارديبهشت (اول ماه مه) ستيز كارگران عليه سرمايه دارى اسلامى در ايران شكل ديگرى به خود گرفته است؛ از جمله اعتصاب پيروزمندانه كارگران در پتروشيمى در ماهشهر و چند ماه قبل اعتصاب كارگران پتروشيمى در تبريز، كه منجر به تغيير قرارداد هاى موقت شركت هاى پيمانكارى به قراردادهاى ميان مدت شد، نشان از خيزش جديدى در مبارزات كارگران عليه سرمايه دارى دارد. لازم است كه علاوه بر تمامى اقشار مختلف طبقه ى كارگر، كارگران بيكار و اخراجى و به وي‍ژه تمامى كارگران قرارداد موقت، سفيد امضا و بى قرارداد و كارگران شركت هاى پيمانكارى هر چه بيشتر ضمن اعتراض و اعتصاب، قدم هاى استوارترى براى ايجاد تشكل هاى مستقل و خود ساخته ى خود بردارند و علاوه بر ايجاد و تقويت تشكل هاى علني، توده اى و طبقاتى، بخشى از كارگران اگاه بايد با ايجاد و يا تقويت هسته ها، محافل و كميته هاى مخفى و غير علنى نقشى جدى در سازماندهى مبارزات كارگران براى به دست آمدن مطالبات و نيز سوق دادن مبارزات به سمت تشكل يابى كارگران ايفا كنند. جهاد اقتصادى و رياضت اقتصادى كه سرمايه دارى در ايران و جهان قصد دارد به كارگران تحميل كند، دستمزدهاى فلاكت بار و برده وارانه، حذف يارانه ها و سركوب مبارزات و فعالين و تشكل ها و نيز سركوب هرگونه اعتراض و تظاهرات و سركوب بيان و قلم و اعتصاب و تحميل زندان و فقر و ديكتاتورى و فلاكت و جنگ و خرافه پرورى و تبعيض جنسيتى و ستم طبقاتى بر زنان، كار كودكان، بحران هاى زيست محيطي، فشار اقتصادى بر بازنشستگان، گسترش بيكارى و اعتياد و ظلم و بيداد و ارعاب و تهديد و زندان و نيز فريب كارى هاى هر دو جناح سرمايه دارى در ايران يعنى اصولگرايان و نيز اصلاح طلبان حكومتى كه اكنون اندكى از چپاول و غارت رانده شده اند و فريب و دغل تمامى كشورهاى سرمايه دارى اعم از امريكا و چين و روسيه و دولت هاى اروپايى منجمله انگليس و آلمان و فرانسه و ايتاليا و غيره، همه و همه بايد با مشت محكم و اتحاد و سازمانيابى و تشكل يابى كارگران پاسخ داده شود. روز جهانى كارگر نه سبز است و نه سياه و نه سفيد و نه بنفش و نه زرد؛ روز جهانى كارگر و همه ى روزها به نشانه ى خون و جان و عمر و هستى طبقه ى كارگر به رنگ سرخ است؛ كارگران توليد كنندگان تمامى ثروت ها و نعمت ها و رفاه در جامعه ى بشرى هستند و با خون خود حيات جامعه ى انسانى را تضمين ميكنند، اما خود هيچ بهره اى از اين نعمات و ثروت ها نميبرند، ما كارگران فريب هيچ كدام از جناح هاى سرمايه دارى و رنگاميزى هاى آنان را نخواهيم خورد.

ما كارگران ايران در روز جهانى كارگر هم صدا و هم پيمان با ديگر هم طبقه اى هايمان در سراسر جهان ضمن گراميداشت اين روز، با خشم و اعتراض خود يكصدا فرياد برخواهيم آورد كه طبقه ى كارگر براى به دست آوردن مطالبات خود و براندازى نظام انگل وار سرمايه دارى تنها و تنها با اتكا به دانش طبقاتى و اتحاد و تشكل ها و سازمان هاى طبقاتى و كارگرى خود تكيه خواهيد زد.

كارگران نيك ميدانند كه نه تنها در روز جهانى كارگر بلكه هر روز بايد بيش از پيش با اعتراض بيشتر و با سازماندهى مبارزات به سوى ايجاد تشكل هاى طبقاتى خود قدم بردارند و هر روز را عرصه ى " گسترش و تقويت ستيز طبقاتى و نبرد كارگرى" كنند و نسخه ها و مناسبات برده وارانه ى سرمايه دارى و از جمله " جهاد اقتصادى" و ساير بى حقوقى هاى تحميل شده از سوى سرمايه دارى اسلامى در ايران را بيشتر و بيشتر نقش بر آب كنند.

ما كارگران هر چه بيشتر و گسترده تر، در روز جهانى كارگر ۱۱ ارديبهشت به ويژه در ساعت ۵ عصردر محل هاى كار و زندگى و در محلات و خيابان و كوى و برزن و در هنگام اياب و ذهاب و در سرويس هاى غذاخورى و رخت كن ها و در هر جا و هر جا و در هر فرصت ممكن مطالبات ۸ گانه ى كارگرى كه- نه تمام مطالبات، بلكه - اهم مطالبات كارگران است را به بحث و گفت و گو ميگذاريم و براى ادامه ى نبرد و حركت به سوى ايجاد تشكل هاى طبقاتي، مستقل و خود ساخته و مستقل خود برنامه ريزى و اقدام خواهيم كرد.

در ادامه ى اين بيانيه علاوه بر فراخوان مراسم ها و اعلام زمان و مكان ها، برخى شعارهاى مناسب كارگرى براى فرياد كردن در محل هاى مراسم، تظاهرات و آكسيون معرفى ميشوند و در پايان بيانيه اهم مطالبات ۸ گانه براى پخش و تكثير و براى بحث و گفت و گو در ميان كارگران درج خواهد شد. در زمان هاى اعلام شده كه مطابق پيشنهادات ارسالی كارگران در جاهاى مختلف تعيين شده، برای کارگرانی که در حال کار و در محيط های کاری شان هستند، قرار بر دست از كار كشيدن به مدت ۵ دقيقه ميباشد که لازم است به طور يكپارچه و سراسرى در همان زمان توسط كارگران در همه ى نقاط، مطالبات کارگری در ميان كارگران به بحث گذاشته شود .

كارگرانى كه در زمان اعلام شده براى شركت در مراسم ها امكان تجمع دارند ميتوانند با به خاطر داشتن شعار ها و مطالبات و يا كاغذ هاى حاوى شعار ها و مطالبات به طور متحد و با برنامه ريزى در محل هاى اعلام شده حاضر شوند. شعار های ما کارگران بايد صف طبقاتی ما را معلوم کند؛ شوراهای اسلامی کار و خانه های کارگر، جناح های سياه و سبز سرمايه داری هر کدام برای منافع سرمايه داری دست و پا ميزنند. ما هيچ اعتراض و تجمعی را بی نصيب نخواهيم گذاشت اما با پرچم خود و با طرح مطالبات ۸ گانه ی خود به اعتراض دست خواهيم زد و در اين روز به يکديگر يادآور ميشويم که برای رهايی از ستم و استثمار طبقاتی و فقر بايد و بايد و بايد متشکل شويم.

زمان و مكان مراسم هاى روز جهانى كارگر ،يكشنبه ۱۱ ارديبهشت

ساعت ۵ عصر ، سراسر كشور:

الف - تجمع ها و مراسم ها در سراسر كشور:
تهران- ساعت ۵ عصر ، از ميدان انقلاب تا مقابل وزارت كار
مشهد- شيراز-اصفهان- قزوين (همگى مطابق اعلام كارگران اين مناطق) و ساير شهرستان ها ساعت 5 عصر در مقابل ادارات كار شهرستان ها و يا ادارات كل كار استان . از شهرهايى در جنوب و مركز و نيز شهرهايى در كردستان اعلام شده كه فراخوان ِ زمان و مكان مطابق شرايط و بر اساس ملاحظات محلى و در زمان مناسب به اطلاع كارگران رسانده خواهد شد.

ب-اعتصاب موقت سراسرى در محيط هاى كار:
ساعت ۵ عصر- كارگران شاغل در محيط هاى كار و كارخانجات به طور همزمان و يكپارچه و سراسرى به مدت ۵ دقيقه در ساعت ۵ عصر يكشنبه دست از كار خواهند كشيد و مطالبات ۸ گانه و مباحث خود را با همكاران خود به بحث خواهند گذاشت. در صورت امكان ، با طرح شعارها و خواسته ها و مطالبات جارى خود، كارگران در اين ساعت در محل هاى مناسب در محيط كار تجمع خواهند نمود و ضمن برگزارى مراسم به فرياد شعار ها و طرح و بحث و اعتراض براى دستيابى به مطالبات خود خواهند پرداخت.

شعارهاى پيشنهادى براى روز مراسم و نيز براى ساير اعتراضات و تجمعات كارگرى در سراسر سال:

- دستمزد بردگان و حذف سوبسيد/بر عليه سرمايه بايد جنگيد - قرارداد موقت/ ملغى بايد گردد
- كارگر زندانى آزاد بايد گردد - قرارداد موقت / بردگى وفلاكت
- زندانى سياسى / آزاد بايد گردد - كارگران جهان/ هم طبقه،هم پيمان
- كارگر قراردادي،پيمانى/ تشكله پايان بى سامانى - شوراى عالى كار / حامى سرمايه دار
- عليه شركت هاى پيمانكارى/ برپا كنيم تشكل كارگرى - اتحاد و تشكل / راه رهايى ما
- شوراى اسلامى كار/ پشتيبان سرمايه دار - سرمايه از روز ازل نبوده / سرمايه دار حق ما رو ربوده
- اصول گرا،اصلاح طلب/ضد كارگر،فرصت طلب - تشكل مستقل حق مسلم ماست
- جهاد اقتصادى و رياضت/ به ضد كارگرانه اين سياست - جهاد اقتصادى و
رياضت / ننگ بر اين اقتصاد و سياست


مطالبات هشت گانه‌ی کارگران ايران - سال ۱۳۹۰
۱ـ ما کارگران برای مقابله با قراردادهای موقت، سفيد امضا و قراردادهای شرکت‌های پيمان‌کاری با اتحاد و آگاهی و با ايجاد تشکل های خود دست به مبارزه خواهيم زد.
۲ـ حذف يارانه‌ها هجوم به سفره‌ی خالی کارگران است؛ ما ضمن گسترده کردن اقدام برای نپرداختن قبض‌های آب، برق، تلفن و گاز از هر طريق ممکن ديگر و به صورت متحد و متشکل با اين اقدام و طرح ِ ضد کارگری مبارزه خواهيم کرد.
۳ـ ما اعلام و تعيين حداقل دستمزد ۳۳۰ هزار تومان که چندين برابر زير خط فقر است و توسط نهاد سرمايه‌داری شواري‌عالی کار تعيين شده و نيز روش ضد کارگری و خائنانه‌ی سه جانبه گرايی را محکوم مي‌کنيم؛ در روش سه جانبه گرايي، مذاکره و توافق بين نمايندگان کارفرمايان و نماينده دولت (که همگی از طبقه‌ی سرمايه‌دار هستند) از يک سو و ازسوی ديگر نماينده‌ی کارگران انجام مي‌گيرد و کارگران در مقابل دو رای سرمايه داری بازنده خواهند بود.

ما اعلام مي‌داريم که افزايش دستمزد با خواهش و توافق و مذاکره حاصل نمي‌شود. کارگران بايد با اعتراض و نمايش قدرت و اعتصاب و با مبارزه‌ی متشکل و متحد دستمزدهايی متناسب با استاندارهای زندگی را به سرمايه‌داری تحميل کنند.

۴ـ کارگران و فعالان کارگری زندانی بايد آزاد شوند و ما هر گونه دستگيري، اخراج و تحت فشار قرار دادن کارگران را محکوم نموده و به صورت گسترده برای آزادی آنان مبارزه خواهيم کرد.

۵ـ ما کارگران برای دست‌يابی به آزادی بيان، آزادی تشکل، تحزب، اعتصاب، آزادی قلم و آزادی تمامی زندانيان سياسی و پايان يافتن احکام ضد انسانی اعدام ،همزمان با ديگر مطالبات‌مان مبارزه خواهيم کرد.

۶ـ پيروزی کارگران جز با اتحاد متشکل و سازمان‌يافته‌ی تمامی اقشار طبقه‌ی کارگر اعم از کارگران صنعتي، معلمان، پرستاران، کارگران بخش خدمات، معادن، کارگران کشاورزی و ... ممکن نيست. ما کارگران در هر صنف و رسته ضمن اتحاد با تمامی اقشارهم طبقه ای مان در طبقه ی کارگران ايران و منطقه و حمايت از مطالبات کارگران مهاجر در ايران از جمله کارگران افغانی ،خود را متحد و پشتيبان مبارزات کارگران در سراسر جهان مي‌دانيم.

۷ـ ما برای دست‌يابی به مطالبات اقتصادی-سياسی خود بر عليه تمامی جناح‌ها و حاکميت‌های داخلی و خارجی سرمايه‌داری اعم از اصول‌گرا و اصلاح‌طلب در ايران و اعم از دولت‌های سرمايه‌داری آمريکا،چين، روسيه، اروپايی و ... تنها و تنها با اتکا بر نيروی طبقاتی کارگری خود، مبارزه خواهيم کرد.

۸ـ نظام سرمايه‌داری از تبعيض جنسيتی-اقتصادی- سياسی- اجتماعی عليه زنان بهره و سود مي‌برد، همچنين کار کودکان منبع سود‌های سرشار برای نظام انگلی سرمايه داري‌ست؛ ما ضمن محکوم کردن هرگونه تبعيض جنسيتی عليه زنان، برای متشکل کردن هر گونه مبارزه برای دست‌يابی زنان به مطالبات ويژه ی زنان و نيز مطالبات طبقاتی شان و نيز برای تقويت جنبش لغو کار کودک از هيچ مبارزه‌ای فروگذار نخواهيم کرد.


شورای برگزاری مراسم روز جهانی کارگر سال ۱۳۹۰
بيانيه شماره۲ - سال ستيز طبقاتی به جای جهاد اقتصادی
۶ـ ارديبهشت ۹۰
1may1390@gmail.com

عضویت افتخاری منصور اسانلو در بزرگترین اتحادیه کارگری بریتانیاا

يونايت، بزرگترين اتحاديه کارگری بريتانيا، روز پنجشنبه اعلام کرد که منصور اسانلو، رئيس زندانی هيئت مديره سنديکای کارگران شرکت واحد اتوبوس رانی تهران و حومه، را به عضويت افتخاری خود برگزيد.

آقای اسانلو که در تيرماه سال ۸۶ به اتهام های امنيتی بازداشت و به پنج سال زندان محکوم شد، در زندان رجايی شهر کرج به سر می برد.

وی در تابستان سال گذشته به يک سال زندان ديگر محکوم شد.

بازداشت و زندانی شدن منصور اسانلو و شمار ديگری از فعالان کارگری با اعتراض سازمان های حقوق بشری و اتحايده های کارگری مواجه شده است.

لن مک کلوسکی، دبير کل اتحاديه کارگری يونايت، با بيش از يک ميليون و ۵۰۰ هزار عضو، روز پنجشنبه عضويت افتخاری منصور اسانلو در اين تشکل کارگری را در نشست فدراسيون جهانی کارگران حمل و نقل اعلام کرد.

اين اقدام در راستای مبارزه برای حقوق اتحاديه ای آقای اسانلو، رئيس زندانی هيئت مديره سنديکای کارگران شرکت واحد اتوبوس رانی تهران و حومه، صورت گرفته است.

اين مبارزه توسط فدراسيون جهانی کارگران حمل و نقل در سراسر جهان سازمان داده شده است.

دبير کل اتحاديه کارگری يونايت گفت: منصور اسانلو الهام بخش ما است و اين گام کوچکی برای قدردانی از آنچه که او برای اعضای سنديکای کارگران شرکت واحد اتوبوس رانی تهران و حومه و نيز اتحاديه های مستقل کارگری در جهان انجام داده است، به حساب می آيد.

لن مک کلوسکی با ابراز خوشحالی از عضويت افتخاری منصور اسانلو در اتحاديه کارگری يونايت اعلام کرد که اين تشکل کارگری به مبارزه خود برای آزادی آقای اسانلو ادامه خواهد داد.

ديويد کاکرافت، دبير کل فدراسيون جهانی کارگران حمل و نقل، نيز گفت: منصور نماد برجسته ای برای تمامی رهبران و اعضای تشکل های کارگری است که در ايران زندانی هستند.

آقای کاکرافت با اشاره به بيماری آقای اسانلو افزود که درمان او توسط مقام های ايرانی می تواند مرهمی برای چهره مخدوش ايران باشد.

منصور اسانلو از بيماری های گئناگون رنج می برد و به گفته خانواده اش، مقام های زندان رجايی شهر و قوه قضاييه با دادن مرخصی به وی برای معالجات پزشکی مخالفت می کنند.

دبير کل فدراسيون جهانی کارگران حمل و نقل در مورد عضويت افتخاری آقای اسانلو در اتحاديه کارگری يونايت گفت که اين اقدام يادآور اين نکته است که او فردی شناخته شده در جهان است و مورد حمايت جهانيان قرار دارد.

صندوق کارگری ایران در مسابقه ماراتون هامبورگ 2011

طرفداران صندوق کارگری ایران در ماراتون 22 ماه می 2011خیابان های هامبورگ را به لرزه در میاورند. آنها کفش های دو به پا میکنند تا برای اهداف بزرگ این موسسۀ خیریه پول جمع آوری کنند - آیا شما میتوانید از آنها حمایت کنید؟

صندوق کارگری ایران، با الهام از پیشنهادات کارگرباسابقۀ ایرانی آلبرت سهرابیان (2004-1927) بنیان گذاشته شد. صندوق کارگری ایران بر آنست که فقر را در میان کارگران ایران کاهش و نهایتا از بین ببرد ( شاغل و غیر شاغل )، فقری که نتیجۀ سیاستهای اقتصادی دولت ایران و محاصرۀ اقتصادی توسط دولتهای دیگر است. این موسسۀ خیریه، طبقۀ کارگر ایران را بمثابه مرکزفعالیت و نیروی محرکه برای بازسازی همبستگی طبقۀ کارگرجهان قرار داده است. صندوق کارگری ایران موسسه ای است مستقل. وجوه ارسالی به ایران بدون توجه به وابستگی سیاسی کارگران در میان خانوداه های کارگری که در معرض فقر قرار دارند توزیع میشود. ما امیدواریم که صندوق کارگری بتواند مانع از تکدی کودکان در خیابان ها،اعتیاد آنها به مواد مخدر و یا فروش اعضاء بدن این کودکان شود، چیزی که هم اکنون در جریان است.

شما میتوانید از طریق اینترنت و سایت زیر ما را حمایت کنید

https://www.charitychoice.co.uk/donation.asp?ref=154051

تا بحال دوندگانی از انگلستان، آمریکا، فرانسه، آلمان، ایتالیا و سوئد برای جمع آوری پول آمادۀ همکاری شده اند. شما میتوانید با پوشیدن زیرپوش صندوق کارگری و راهپیمائی با ما در هامبورگ حمایت خودتان را نشان دهید. چنانچه مایلید ماراتون یا نیمه ماراتون

را با ما بدوید و حمایت خود را از اهداف صندوق کارگری نشان دهید لطفا با ایمیل زیر تماس بگیرید. workersfund@gmail.com

همبسته باد اتحاد کارگران ایران

در ماراتون هامبورگ 22 ماه مه 2011 با ما باشید

صندوق کارگری ایران

به استقبال روز معلم بشتابیم (۲)

دوازدهاردیبهشت روزمعلم،رنج های روزافزون معلمان کشور را ازیادنبریم !

امیرجواهری لنگرودی

amirjavaheri@yahoo.com

۲۲ فروردين ۱۳۹۰ برابر با ۱۱ آوريل ۲۰۱۱

بعد ازاین همه سال ها،چه دلپسند می نماید که امسال جداازخود کارگران ومعلمان سراسر ایران، بمثابه دونیروی عظیم میلیونی طبقه رنج وکار،شبکه های اجتماعی درون کشورنیز،دوروزبه یاد ماندنی کارگران (۱۱اردیبهشت)ومعلمان (۱۲اردیبهشت )را به روزهای اعتراض و خشم جامعه رقم زده اند تا این دو روزرا گرامی بدارند واذهان جامعه راباخواست ها ومطالبات این نیروهای عظیم چند میلیونی دربرابررژیم استبدادی سرمایه داری اسلامی ایران برزبان ها جاری سازند ودشواری زندگی طبقه کارگرومعلمان وتمامی مزدوحقوق بگیران کشوررا بازگویند. فریاد برآورند معلمان و کارگران زندانی بی قید و شرط ازاد باید گردند. معلمان باردیگربرپلاکادرهای دست نوشته خودبنویسند: " وای برجامعه ای که معلمش ازمعلم بودن ،شرم دارد"

من پیشتر درباره تاریخچه روزکارگر۱۱اردیبهشت (اول ماه مه ) و خواسته های این نیروی عظیم اجتماعی ایران نوشته ام *و در این مقاله شما را با روزمعلم و مطالبات آنان همراه می کنم.

تاریخچه این روزبرمی خورد به دیکتاتوری شاه وبه سبعیت نیروهای سرکوبگرسلطنت پهلوی درحادثه تلخ خیابان شاه آبادومیدان بهارستان تهران دردوازدهم اردیبهشت سال ۱۳۴۰،درآنروزجامعه ما شاهد گردهم آیی اعتراضی گروه کثیری ازمعلمین و کادرهای آموزشی و اداری دبستان ها و دبیرستانهای تهران بود. معلمین و کارکنان زحمتکشی که برای تحقق خواست های واقعی وبرحقشان دست به اعتراض زده بودند.این گرد هم آیی توسط مزدوران رژیم شاه به خاک وخون کشیده شد وسبب جان باختن دکتر"ابوالحسن خانعلی " گردید.واین درحالی است که بسیاری براین تصورند که مناسبت این روز، ترور مرتضی مطهری استاد الهیات دانشگاه تهران در ۱۲اردیبهشت سال ۵۹ است. این تخم لق را نظام جمهوری اسلامی بر اذهان جاری ساخته تا تاریخچه این روزونقش وجایگاه "دکتر خانعلی" را به گرد فراموشی بسپارد.

دکتر "ابوالحسن خانعلی" هنگام ترور ۲۹سال داشت . وی فارغ التحصیل رشته معقول ازدانشکده ی معقول ومنقول دانشگاه تهران بود.درسال ۱۳۳۵ در وزارت فرهنگ با سمت دبیری دبیرستان استخدام شد. دردبیرستان جامی،دروس فقه و عربی تدریس می کرد. هم زمان با تدریس، در دوره دکترای معقول و منقول،مشغول به تحصیل بود. هرچند بی اعتنایی مقامات درسال های بعد ازانقلاب به یاد و نام دکتر "خانعلی" و تاریخ مبارزات معلمان قابل درک است، ولی بیگمان درسال۴۰ وبعد آن،وی یکی ازپرآوازه ترین نام ها درمیان معلمان کشوربود وخون برزمین ریخته او،رسواگرجهل و بی منطقی همه دیکتاتورهایی است که تاریخ کشورما برخوددیده است.

جسارت معلمان طی سال ۴۰ دربه خیابان آمدن شان،در واقع تداوم اقدامات مترقیانه و انقلابی معلمینی است که تاریخ معاصر ایران به دفعات شاهد حضور جسارت آمیزآنان بود.اقدامی درتداوم حرکت برپاداشتن تشکل " اتحادیه ی معلمین "درهمان ابتداءی حاکمیت دیکتاتوری رضا خان قلدرکه خود بیانگرخواست های صنفی ودرعرصه هایی خواست های سیاسی معلمان ایران بوده است.درسال ۱۳۰۱ودرتداوم اعتصاب۲۱روزه معلمین،در شهر تهران آنروز، آموزگاران برای دریافت حقوق های عقب افتاده خود،دست به اعتراض و تظاهرات زدند. تظاهراتی که به سرعت به حرکتی سیاسی بدل شد و حکومت قوام را درآستانه سقوط قرارداد.فراترازاین، معلمین با شرک فعال خود درجنبش ملی شدن صنعت نفت نیزنقشی ارزنده ایفاءکردند.درمبارزات گسترده سال های ۳۹ تا ۴۱ نیزحضوری چشمگیربهم زدند. در همین دهه معلمی همچون صمد بهرنگی درباروری امر آموزش کودکان و نونهالان روستایی،کتاب بدست ازروستایی به روستایی،کولبارکتاب وآموختن پیشه کرد وتاجان جوان خود را درمسیر سیلاب رودارس ننهاد،ازپای ننشست. درهمین دهه وبعدها تابه امروز وبابرسرداررفتن معلم نیک خواهی همچون " فرزاد کمانگر"ما شاهد آموزه های نیک وتاثیرشگفت صمد بهرنگی درروستاهای خطه آذربایجان وسایرنقاط کشوربوده ایم .

نبایدازیادببریم ؛درانقلاب بهمن پابه پای توده های مردم ودرستیزبرعلیه رژیم ستمگر وبی مایه شاهنشاهی،آموزگاران کشور،شرکت موثرداشتندودربسیج دانش آموزان ورهاندن آنان به خیابان وهمراهی بامردم سهیم بودند. معلمان ازفردای به قدرت رسیدن حکومت مذهبی وفقهای ضدفرهنگ وعلم ،عقب مانده وقرون وسطایی،همراه باسازمان ها ونیروهای مترقی وانقلابی تشکل های صنفی ودمکراتیک همچون "کانون مستقل معلمان " برپاداشتند ودرمقابل رژیم ستمگروضد فرهنگی فقها قدبرافراشتندوتابه امروزنیزعلیرغم سرکوبگری های وحشیانه ی رژیم درعرصه کاروشغل وزندگی شان،دست به مبارزه زده اندو هزینه های سختی رانیزمتحمل گشته اند.

رژیم جمهوری اسلامی که به خصلت ونقش آگاه گرانه معلمان واقف بوده وهست، ازهمان فردای انقلاب با تلاش درراه ازبین بردن تشکل های صنفی معلمان ،دست به تصفیه،اخراج معلمان مبارزو انقلابی زده وکوشیدتامانع تاثیرمثبت وکارسازمعلمان درافزایش آگاهی جوانان دختروپسرگردد.رژیم با گسیل رسولان خرافه وجهل،پاکسازی کتب درسی تاریخ و دروس طبیعی و باجایگزینی فقه وشرعیه،به جای علوم طبیعی، دانش آموزان ایران را به تاریکخانه ی قرون وسطی می کشاند وازهمه معلمین می خواست که چنین کنند .رژیم با آوای پلشت" تزکیه،مقدم برعلم است" ،سپاه جهل و خرافه را تحت پوشش" امورتربیتی مدارس" ،" انجمن های اسلامی معلمان"،چرخ را بهم ریخت و به بهانه مکتبی نبودن و فقدان " صلاحیت اخلاقی"، "خلاف شئونات اسلامی"، و دهها برچسب دیگر بیش از هزاران هزارتن ازمعلمان کشوررااخراج کردند و آنان را به خیل مسافرکشان تاکسی واتومبیل کرایه شخصی،دستفرشان وبیکاران و ...افزوند. بعبارتی رژیم ضد فرهنگی اسلامی ایران،برای ایجاد رعب و هراس درمحیط های آموزشی کشور،شمشیرازنیام برکشیدوبا "پاک سازی" یعنی اخراج،بازداشت وزندان وگاها اعدام معلمین،به تصفیه وسیع درتمامیت جغرافیای ایران دست زد. معلمینی که به هردلیلی برسرکارخود مانده اند با حقوق بخورونمیری دست به گریبانند وبا توجه به هزینه سرسام آورزندگی،برای گذران آن به "شغل دوم" یا "تدریس خصوصی واضافی" و"دفترداری دربنگاههای خصوصی" وسایرامورمشغولندتاچرخ زندگی شان را بچرخانند. امری که جدا ازشغل آموزگاری یعنی اداره روزانه کلاس،برکیفیت کارمعلم تاثیربازدارنده می گذارد.

تاریخ معاصرکشورمان نشان داد که معلمین ارام نمی نشینند.آنان به نقش ورسالت مبارزاتی خود درمبارزه علیه جهل وخرافه پرستی وافشای تمامی مظاهربیداد اجتماعی و سیاسی و اقتصادی واقف می باشند ودرراستای تحقق رسالت خودبااستفاده ازاشکال گوناگون مبارزه درنگ نکرده و نخواهند کرد. درطی سال های اخیر،تحرکات مستقل معلمان دربهمن و اسفند سال ۸۵ به همگان نشان دادد که فشارهای وارد برتشکل های صنفی خود را برنمی تابند و خواسته های مشروع خود را با سرکوبی فعالان و به تعطییل کشاندن تشکلات ویگانه نشریه خود"قلم" نمی پذیرند. ودرهمین راستا،گردهم آیی روزیکشنبه ۱۵بهمن۸۵ فرهنگیان درمقابل مجلس به خوبی مسیرحرک معلمان را نشان می دهند که پاسخ نمی گیرند .باردیگربا تجدید قوا وسازماندهی جدید،نمایندگان نمایندگان تشکل های صنفی فرهنگیان کشور بنا براعلام قبلی و با دعوت از سوی دبیرخانه در روز جمعه ۱۱اسفند۸۵درتهران با دشواری گرد هم می ایند. به رغم قرارداد با " خانه ی معلم شمیرانات " وپرداخت هزینه ی اجاره این محل، درب های خانه ی معلم با دخالت " امدادهای غیبی " و" نیروهای نامشخص" زنجیرشد ودرب های سالن غذا خوری آن که برای صرف ناهاراجاره شده بود با دخالت ماموران انتظامی به روی معلمان بسته شد ودرنهایت نمایندگان معلمان ،جلسه خود را درزیرزمین خانه یکی ازهمکاران خود برگزارکردندو تصمیم لازم را اتخاذ کردند.

چنین شد که آموزگاران درروز۱۲اسفند سال۱۳۸۵،باردیگربدون هیچ وسیله تبلیغی گرد هم می آیند تا بعد ازچند دهه فریاد بزنند :" تا حق خود نگیریم/ ازپا نمی نشینیم". موج عظیم معلمان دسته دسته ازدهانه ی ایستگاه متروی بهارستان خارج شده وبه سمت ساختمان مجلس می آیند تا به تخصیص نیافتن بودجه به لایحه ی نظام هماهنگ حقوق واحتمال اجراشدن آن درسال ۸۶اعتراض نمایند وفریاد برآورند : " نظام هماهنگ اجرا باید گردد" دراین روزحضورزنان معلم تحسین همگان رابرانگیخته وحتی میان همکاران مرد،فریاد آنان بالاترازهمه به گوش می رسید : " حیثیت و منزلت/ حق مسلم ماست" باید افزود یکی ازعوامل اعتراض معلمان نسبت به وضعیت موجود، فقرفزاینده ای است که دراین نیروی عظیم طبقه کاروزحمت ، به رغم شان و منزلت اجتماعی و فرهنگی شان برآنان حاکم است. درآن روزازیک میلیون معلم،هفت صد هزارنفردرخط فقرزندگی می کردند. اعتراض مسالمت آمیزمعلمان را به خشونت کشاندند. کوتاهی آشکارمسئولان ومجلسیان درپی گیری خواست فرهنگیان و بی اعتنایی تبخترآمیزهرکدام آنان به شان وجایگاه معلم،وسیله شد که معلمان به شیوه مدنی وفراقانونی، تجمع در محل های اداری آموزش و پرورش وعدم حضوردرکلاس های درس متوسل گردند. معلمان دربیانیه ها،برگزاری جلسات متعدد،نوشتن صد ها نامه ی بی پاسخ،خواستارکیفیت محیط های آموزشی،افزایش سرانه ی آموزشی،تجهیز مدارس به تکنولوژی آموزشی روز،رفع بحران مدارس چند شیفته واستحجاری و یا درمعرض تخریب،نهادینه کردن نظام مدیرتیت انتخابی درمدارس و تسری آن به مدیران مناطق واستانی، تمرکززدایی ازآموزش و پرورش ،توجه به محتوای آموزشی کتاب ها،حذف نگاه امنییت وحراست سالارازآموزش و پرورش و جای گزینی آن با نگاه انسان محور، توسعه ی آزادی بیان درآموزش وپرورش ودرنهایت اصلاح نظام گزینش عقیدتی معلمان بودند وهستند.دراین جمعیت بیست هزارنفری یکی از برگزارکنندگان خطاب به احمدی نژاد گفت:

"اگرشما بیست میلیون رای دارید. ما جمعیت یک میلیونی معلمان با دانش آموزان و خانوادهایشان حداقل پنجاه میلیون نفررا می توانیم به خیابان ها بکشانیم ..." تجمع معلمان همچنان ادامه داشت وازطرف مسئولان هیچ پاسخی نمی گرفت. معلمان پیاپی ازشهرستان ها می امدند وهرروزبرجمیعیت آنان افزوده می شد. درروز ۲٠ /۱۲/۱۳۸۵،ازساعت پنج صبح هزاران نیروی ضد شورش ،تمامی محل های جلوی مجلس و خیابان های اطراف را به صورت یک دیوار انسانی احاطه کردند. این باردیگرسربازان نیستند،بلکه انواع ماشین های پلیس هم در گوشه خیابان ها پارک اند. هیجان انگیز ر از همه ردیف اتوبوس های شرکت احد است که تا دروازه شمیران کنار خیابان پارک شده اند . همه چیز برای یک سرکوبی عنان کسیخته آماده بود. آنروز تو گویی تهران رنگ خون به خود گرفته و همه مردم از یکدیگرمی پرسیدند" برای یک مشت معلم قلم بدست ، این همه نیرو و سازو کار نظامی برچیست؟موتور سواران باتون بدست، خشن ترین جهت گیری برای پراکندن معلم و سرکوبی آنان را بعهده داشتند. فرمانده لباس شخصی به یکباره با خشونت هر چه تمامتر فراد زد: " فقط ده دقیقه فرصت می دهیم تا محل را ترک کنید" معلمی فیش حقوقی دردست با صدایی که از ته وحودش برمی آمد.د رپاسخ فرمانده فریاد برآوردو گفت: "من چه دارم که ازدست بدهم ؟ ازچه باید بترسم؟ همکاران محترم همین جا می مانیم وحق مان را می گیریم" به یکباره نیروی ضد شورش به معلمان حمله ورگشتند. معلمان را دسته دسته دستگیروبه درون اتوبوس ها جا می دادند. معلمان زن دراین روزجسارت بیمانندی ازخود نشان دادند. جای پوتین های نظامی برکمریکی اززنان معلم روی چادرش حک شده بود. تصوراین همه خشونت دربرابرمعلمان کشورممکن نبود. باید اضافه نمایم، همزمانبا هران، در شهرستان های مختلف نیز تجمعای بر گزارشد . درکرمانشاه پنج تن ازفعالان معلمان رادست گیرکردند. بعد ازنوروزهم درهمدان چهل وپنج تن ازمعلمان دستگیرکردند.همچنین ازاعضائ "هیات مدیره کانون صنفی معلمان " به معاونت امنیت دادسرای انقلاب احضاروبه زندان منتقل شدند.مدیراجرایی نشریه ی "قلم " دستگیرمی گردد .درکرمان ودرخمینی شهراصفهان نیزمعلمانی دستگیرگردیدند. هینطوردرتاریخ ۲۷فروردین دبیرکل کانون صنفی معلمان درمدرسه دستگیرشد. ازآنروزتا به امروزوطی هرسال وبه دفعات اعتراض وتجمعات معلمان ادامه دارد. وهنوزتعدادی ازمعلمان شناخته شده درزندان اند وپرونده چهره های شناخته شده ای همچون: آقایان اکبرباغانی ومحمد بهشتی لنگرودی بعنوان سخنگویان کانون صنفی معلمان روی میز دادسرای های انقلاب روزمیزجای گرفته اند.معلمان همچنان فریاد می زنند؛مادر۱۲اردیبهشت روزمعلم روزخشم واعتراض همگانی با مطالبات خود که در آخرین بیانیه شورای هماهنگی تشکل های صنفی معلمان ایران به آن اشاره کرده است پایان دادان به حبس، تعلیق، اخراج، تبعید، بازخرید، بازنشستگی اجباری، تنزل رتبه شغلی و محرومیت از تدریس و آزادی یاران معلم و کارگر مان بازمی گردیم . این روزرا ازیاد نبریم .

*

http://www.rahekargar.net/browsf.php?cId=1033&Id=161&pgn=

منشور مطالبات کارگری به مناسبت روز جهانی کارگر

کمیته های کارگران سوسیالیست داخل کشور

بحران سرمایه داری در جهان چند میلیارد نفر را زیر خط فقر قرار داده و تبعات آن گریبان اکثریت انسان ها را گرفته است. چند میلیارد انسان از ابتدایی ترین امکانات زندگی محروم شده و در شرایط بسیار وخیمی زیست می کنند. بیکاری،تورم،گرسنگی،سطح نازل دستمزد،افزایش فشار کار، عدم امنیت شغلی،افزایش مشاغل کاذب، باعث گردیده تا فجایعی مثل اعتیاد،فحشا،دزدی،رشوه خواری،جنایت،سوء تغذیه، توحش،افزایش بیماری های روانی،کارکودکان، تکدی گری،تخریب محیط زیست و ... گسترش یابد. در چنین شرایطی که بحران سرمایه داری هر روز عمیقتر می گردد، تبعات آن نیز بیشتر گریبان ما کارگران و مردم را خواهد گرفت و در مقابل، سرمایه داران کوهی از ثروت انباشته نموده اند.

در شرایطی به استقبال برگزاری مراسم روز جهانی کارگر می رویم که، یکبار دیگر جنبش آزادیخواهانه مردمی بر آمد نموده و بسیاری از کارگران نیز در این جنبش حضور دارند. بخوبی می دانیم که مطالبات آزادیخواهانه،جدای از مطالبات اقتصادی نیست و تحقق واقعی این دو با هم گره خورده و تفکیک ناپذیرند.

همه ما کارگران برای رسیدن به مطالبات اقتصادی نیازمند سازماندهی و تشکل هستیم و متشکل شدن خود در گرو رفع مانع بزرگ استبداد و دیکتاتوری موجود است. تحقق مطالبات آزادیخواهانه نیز در گرو رفع استثمار و فقر می باشد و اکثریت جامعه،یعنی کارگران و مردم در شرایط وخیم اقتصادی قرار دارند وچشم انداز بحرانی تر شدن شرایط حتمی است و فقط اقتصاد و تولیدی که در خدمت رفاه باشد می تواند،آزادی را به معنای واقعی برقرار و ضمانت نماید.

جنبش سال 88، و موج دوم مبارزات کارگران و مردم، واخوردی است به فاصله طبقاتی شدید و استبداد سیاسی و اجتماعی حاکم؛ و با وجود توهمات درون جنبش و پیشروی خودبخودی، گشایشی را در عرصه مبارزه علیه حکومت ایجاد نموده،که از اهمیت بسزایی برخوردار است.

می دانیم که کارگران با صف مستقل سیاسی و با اعتصابات گسترده در این جنبش حضور ندارند و این نقطه ضعف بزرگ جنبش است. اما برای رسیدن به این شرایط و برای اینکه بتوانیم قطب کارگری را هر چه بیشتر درون این جنبش تقویت نماییم و پرچم مبارزه ضد سرمایه داری در دل این جنبش را برافرازیم،ضروری است با سازماندهی و شرکت موثر و پیگیر، نقش ایفا نموده و با افشای اصلاح طلبان حکومتی و هر دارو دسته و گرایشی که می خواهد بار دیگر مناسبات سرمایه داری را به شکلی دیگر تداوم بخشد، جنبش موجود را با جنبش واقعی کارگران پیوند بزنیم.

با تشدید تضادهای طبقاتی به موازات سیاست های اقتصادی نئولیبرالیستی در عرصه بین المللی و رشد جنبش کارگری و مردمی، بار دیگر در آستانه برگزاری مراسم روز کارگر قرار گرفته‌ایم. این روز سمبل همبستگی جهانی طبقه کارگر و قدرت نمایی جنبش کارگری در عرصه جهانی است. در ایران نیز با وجود تمامی تمهیدات امنیتی و پلیسی، هر سال تعداد بیشتری از کارگران در اعتراضات شرکت می کنند و مطالبات پایه ای خود را مطرح می کنند؛ حال که حدود دو سال از اعتراضات وسیع مردمی در مقابل حکومت سرمایه می گذرد،برگزاری مراسم روز کارگر همراه با مطالبات سیاسی و اقتصادی می تواند پایه ای برای اتحاد جنبش کارگری و مردمی مستقل در مقابل ارتجاع حاکم باشد. در این شرایط ضروری است با تلفیق مطالبات اقتصادی و سیاسی که انگیزه های واقعی مبارزات کارگران و مردم است، راه را برای شکل گیری جنبشی مستقل و طبقاتی نشان داد؛ تنها جنبش کارگری و مردمی با مطالبات مشخص طبقاتی به شکل متشکل می توانند بساط تمام نکبت های جامعه ما را برچینند؛ تداوم جنبش و هر چه بیشتر نقش آفرینی کارگران پیشرو و روشنفکران انقلابی می تواند سرنوشت جامعه را تغییر داده و جنبش را به سمت انقلاب سوق دهد. واضح است که راه زیادی برای تحقق رهایی کامل وجود دارد،اما هیچ راهی بجز فعالیت مستمر در جنبش رادیکال مردم و ایجاد قطب کارگری و تلاش برای تغییر توازن قوا به سود کارگران وجود ندارد.

در شرایطی که حد اقل دستمزد تنها 9 درصد افزایش یافته و آمار رسمی دولتی تورم را 27 درصد اعلام نموده- که واضح است تورم سال گذشته بیش از این بوده- و از سوی دیگر تورم پیش رو با توجه به برنامه حذف یارانه ها افزایش زیادی خواهد یافت،چشم انداز حدت یافتن تضادهای طبقاتی بدیهی است و دولت سرمایه، فقر و فلاکت بیشتررا به اکثریت جامعه تحمیل خواهد کرد؛ در نتیجه ما کارگران و مردم راهی جز مبارزه برای سرنگونی دولت حاکم و ایجاد حکومت شورایی کارگران و زحمتکشان نداریم. تنها با کنار زدن هر جناح و دارو دسته ای که می خواهد به شکلی مناسبات سرمایه داری را تداوم ببخشد ، و اعمال قدرت از طریق یک حکومت شورایی منتخب کارگران و مردم است که می توان برای همیشه فقر و سیه روزی را از میان برداشت.

بر این اساس ما کارگران سوسیالیست در روزجهانی کارگر به همراه دیگر کارگران و مردم در اعتراضات و اجتماعات خیابانی شرکت می نماییم ومطالبات خود را در قالب قطعنامه زیر اعلام می نماییم.

1-ما خواهان سرنگونی دولت جمهوری اسلامی، با تمام جناح هایش، و ازجمله اصلاح طلبان، بعنوان یک حکومت ضد کارگری و ضد مردمی هستیم و تمام سران و تمام عوامل حکومت که در سرکوب ،کشتار،زندان،شکنجه،استثمار،فقر،بیکاری و ... کارگران و مردم دست داشته اند، باید محاکمه و مجازات گردند

2- ما از مطالبات اقتصادی ،سیاسی واجتماعی دیگر اقشار مردم مثل معلمان،پرستاران ودانشجویان حمایت نموده و هر گونه سرکوب آنها را محکوم می نماییم و حمایت خود را از تمام جنبش های آزادیخواهانه مردم، - بخصوص در دو سال گذشته - و زنان،دانشجویان و ... اعلام نموده و هرگونه سرکوب، زندان، شکنجه و پیگردهای قضایی آنان را محکوم می نماییم.

3-ما خواهان برگزاری انتخابات آزاد و فعالیت آزاد شوراهای کارگری و هرگونه تشکل کارگری دیگر از قبیل اتحادیه ،سندیکا،کمیته ها،انجمن ها و ... توسط خود کارگران هستیم

4-ما خواهان لغو مالکیت خصوصی بر وسایل تولید در مقیاس کلان آن، مثل کارخانه ها ،شرکت های بزرگ،زمین های زراعی بزرگ سرمایه داران و به مالکیت جمعی در آمدن آنها با مدیرت شوراهای کارگری منتخب هستیم

5- ما خواهان انحلال تمام نهادهای سرکوب و نیروهای مسلح مثل:وزارت اطلاعات،سپاه پاسداران ،بسیج، دادستانی ،و ...و ایجاد نهادهای مردمی توسط انتخاب مستقیم کارگران و مردم هستیم

6- ما خواهان تامين امنيت شغلي براي همه كارگران و لغو قراردادهاي موقت و سفيد امضاء

7- ما تعیین حد اقل دستمزد 330 هزار تومان را محکوم نموده و معتقدیم حداقل دستمزد کارگران باید توسط نمایندگان منتخب و واقعی کارگران تعیین گردد و دستمزد کارگران باید بالاتر از خط فقر و تامین کننده یک زندگی انسانی و مرفه برای یک خانواده باشد

8-ما خواهان متوقف شدن و لغو طرح هدفمند کردن یارانه ها که باعث افزایش شدید تورم و تحمیل فقر بیشتر به کارگران و مردم می شود هستیم

9-آزادی برپایی اعتصاب ، اعتراض ، راهپیمایی ،تجمع و آزادي بيان بدون قيد و شرط به عنوان حقوق خدشه ناپذير اجتماعي كارگران و مردم باید به رسميت شناخته شوند .

10-دستمزدهاي معوقه كارگران بايد فورا" و بي هيچ عذر و بهانه اي پرداخت شود و خسارات ناشی از عدم پرداخت نیز باید جبران گردد

11-داشتن کار حق ابتدایی هر انسان و کارگری است و نباید هیچ کارفرما و دولتی حق اخراج کارگران و مردم را داشته باشد.

12- ما خواهان برابري حقوق زنان و مردان در تمامي شئونات زندگي اجتماعي و اقتصادي و محو كليه قوانين تبعيض آميز عليه آنان هستيم و زنان باید از قوانین حمایتی لازم برخوردار باشند

13- ما خواهان برخورداري تمامي بازنشستگان از يك زندگي مرفه و بدون دغدغه اقتصادي هستيم و هرگونه تبعيض در پرداخت مستمري بازنشستگان را قويا" محكوم مي كنيم

14- تمامی کارگران باید تحت پوشش بیمه کامل درمانی و بازنشستگی و صدمات ناشی از کار باشند

15-کار کودکان ممنوع و هر گونه بهره کشی و تحمیل شرایط نا مساعد بر کودکان باید از میان برداشته شود و حقوق کودکان بطور کامل و با ضمانت اجرایی باید رعایت گردد

16-ما خواهان آزادي كليه كارگران زنداني از جمله رضا شهابی و دیگر زندانیان سیاسی و لغو كليه احكام صادره و توقف پيگرد هاي قضايي و امنيتي عليه فعالين كارگري هستيم

17- ما خواهان لغو مجازات اعدام و سنگسار بعنوان جنایت علیه بشریت هستیم

18- اخراج و تحميل بي حقوقي مضاعف بر كارگران مهاجر را به هر بهانه اي محكوم مي كنيم و خواهان حقوق برابر برای آنها با دیگر کارگران هستیم

19-خدمات بهداشتی و درمانی برای کارگران و همه مردم باید رایگان و مکفی و یکسان باشد.

20-طبقه کارگر یک طبقه جهانی است و حمایت کارگران دیگر کشورها از کارگران ایران را در راستای مبارزه بین المللی کارگران می دانیم و متقابلا حمایت قاطع خود را از مبارزات دیگر کارگران و مردم برای رهایی از استثمار و ستم سرمایه داری اعلام می داریم و خود را متحد جنبش بین المللی کارگری می دانیم و بر همبستگی هر چه بیشتر کارگران در جهان تاکید داریم

21- ما ضمن حمایت از مبارزات کارگران و مردم در جنبش های اخیر در کشورهای عربی، سرکوب این جنبش ها توسط حکومت های ارتجاعی حاکم و هرگونه دخالت و حمله نظامی توسط امپریالیست ها را محکوم می نماییم.

22- اول ماه مه روز اعتراض ،مبارزه و طرح وسیع مطالبات کارگری در سراسر جهان و در ایران است و هر گونه ممنوعیت و سرکوب در این رابطه باید ملغا و این روز بايد تعطيل رسمي اعلام گردد

23- ما خواهان لغو هر گونه اضافه کاری اجباری و مضر ، که جسم و روان کارگران را به مخاطره می اندازد هستیم.

زنده باد اول می، روز جهانی کارگر

نابود باد سرمایه داری، زنده باد سوسیالیسم

کمیته های کارگران سوسیالیست داخل کشور- 20 فروردین 1390

کارگران و مردم آزادیخواه! ما را در تکثیر و پخش این منشور به هر روش ممکن یاری دهید.

آدرس های اینترنتی ما :

http://komitekargari.co.cc/

http://kommiteks.blogspot.com/

http://kargaranesocialist.co.cc/