یکشنبه، 23 اسفند ماه 1388 برابر با 2010 Sunday 14 March
آتش و آزادی
شکوه ميرزادگی
چند سال است که به بهانه های مختلف تک تک سنت های نوروزی ما از سوی حکومت اسلامی و وابستگانشان مورد حمله قرار گرفته؛ يک سال می کوشند تا ماهی را به دليل «بيماری زا» بودن يا «حیوان دوستی!» از سفره ی هفت سين مان بردارند، يک سال سبزه را، به دليل مسخره ی «کم شدن گندم!». يک سال همزمانی عيد با مراسم عزاداری اهل تشيع سبب «حرام» شدن جشن و شادمانی نوروز است و يک سال به خاطر کند شدن ترافيک از انجام مراسم سيزده به در جلوگيری می کنند
اما آنچه که از همان سال اول پس از انقلاب، حکومت اسلامی هر ساله با آن در افتاده چهارشنبه سوری بوده است و آئين های پريدن مردم از روی آتش. از همان زمان چند تنی از امام جمعه های متعصب و کم سواد حکومت می گفتند که اين کار «آتش پرستی» است. و آيت الله فرهنگ ستیزی هم آن را «احمقانه» خواند و از مردم خواست تا از آن دست بردارند. اما وقتی که ديدند به هيچ روی نمی توانند از چهارشنبه سوری جلوگيری کنند، و مردمان نه اهميتی به فتوای آيت الله می دهند و نه حتی از «آتش پرست» خوانده شدنشان خم به ابرو می آورند و سرخوش و پرشور کار خودشان را می کنند، آن را «خطرناک» اعلام کردند. البته در سال های اخیر آتش سوزی هايی هم اين طرف و آن طرف پيش آمده است و شايع هم شده که خود حکومتی ها اين آتش سوزی ها را راه می اندازند تا به بهانه ی آن از مراسم چهارشنبه سوری جلوگيری کنند. چه اين شايعات درست باشند و چه نه، مسئولين حکومت اسلامی هرگز نتوانسته اند به اين پرسش منطقی مردمان پاسخ دهند که چرا قرن های قرن چهارشنبه سوری مراسمی شاد و زيبا و بی خطر بوده است و اکنون در دوران حکومت شما خطرناک شده است؟ و چرا در سال های گذشته ـ که در هر شهر و کشوری در اروپا و آمريکا ايرانی ها و مليت های ديگری چهارشنبه سوری می گيرند و هزاران هزار تن از آتش می پرند ـ يک مورد ثبت نشده که جايي يا کسی به آتش کشيده شود و فقط در ايران زير سلطه ی حکومت شما است که اين خطر وجود دارد؟ آيا اين آتش سوزی ها، اگر از سوی شما نباشد، به اين دليل ساده نيست که شما اجازه برگزاری با مقدمه چينی کافی اين روز را نمی دهيد؟ اگر مردم در همه ی اين سال ها مثل قبل از انقلاب راحت می توانستند بروند و بوته بخرند چه کسی به جای بوته از لاستيک استفاده می کرد؟ و اگر مردم اجازه داشتند آزادانه بوته ها را در جاهايي که خطری توليد نمی کند، بگذارند و بدون ترس از کتک و بازداشت از روی آن بپرند آيا آتش سوزی ايجاد می شد؟
با اين حال، و با همه ی ممنوعيت ها، می بينيم که اتفاقا پس از دوران حکومت اسلامی مردمان هر سال بيش از سال های قبل به سنت های ايرانی خودشان، به فرهنگ ايرانی خودشان، و به ميراث های تاريخی خويش علاقمند شده اند. کافی است نگاهی کنید به اين انبوه انبوه وسايل زينتی در فروشگاه های ايرانی در سراسر جهان و به خصوص در ايران. از گردن بند و گوشواره و گل سينه و مدال گرفته تا نقاشی بر ليوان و بشقاب، تا مجسمه های کوچک و بزرگ از نمادهای ملی که همه شان الگو برداری شده از آثار باستانی و فرهنگی خودمان هستند
روشن است که اين علاقه و گرايش مردمان به فرهنگ ايرانی، که در گوهر و فلسفه اش شادمانی و شور و زندگی می جوشد و درست در تضاد با مراسمی است که اين حکومت به نام مذهب بر بخشی از مردم تحميل کرده و در آن گريه کردن و زدن بر سر و سينه ثواب است و شادی گناه ـ امری کاملا طبیعی است
اما اين روزها، در پی سالی اعتراض مدنی مردمان نسبت به تبعيض و بی عدالتی حکومتی آزادی کُش، به نکته ی جالبی برخورده ام که دوست دارم آن را با شما در ميان بگذارم و آن نکته رابطه ای است که بين آزادی و سنت های شاد و طبيعی مردم وجود دارد. اين نکته را از ديدن شادی و سروری که در مراسم ملی و مذهبی مردمان در اروپا و آمريکا وجود دارد، و به خصوص در مراسم سال نوی آن ها دريافته ام. و اين که چگونه در «دوران سياه» که مذهب مسيحيت در اروپا به اوج بيدادگری های خود رسيده بود و هر نوع شادمانی و آزادی را زير نام مذهب از مردم گرفته بود، و اتفاقاً دوران اوج فساد و پنهان کاری های مردمان هم بود، از درخت کريسمس در خانه ها و کليسا خبری نبود. اين درخت که از «مهریان» ايرانی به اروپای دوران امپراتوری روم رفته بود و هر ساله در جشن های بزرگ تولد مهر (همان يلدای خودمان) با شمع و گل و اشيای مختلف زينت می شد، در دوران سياه حکومت کليسا به همراه هر خوشی و جشنی ناپديد شده بود. و تنها در قرن شانزدهم بود که دوباره پيدايش شد؛ يعنی قرن رنسانس، قرنی که تفکر انسان مدارانه بوجود آمد، قرنی که حتی نهضت های اصلاح طلب مسيحی (مثل پروتستانيسم) سعی کردند تفسیری انسانگرايانه و مادی از انجيل داشته باشند و مذهب را از حکومت کردن کنار بگذارند؛ قرنی که مردم جان تازه گرفته و دوباره به سنت های شادمانه ی خودشان بازگشتند
پيدايش ديگرباره ی درخت کريسمس (همان درخت سرو مهری که در اروپا درخت کريسمس نام گرفت) در قرن شانزدهم و به دنبال تضعيف کليسا به صورت خودجوش پيش آمد و رسمی شدن آن مربوط به هنگامی بود که ملکه ويکتوريا در سال 1848 آن را در شب تولد مسيح در کاخ سلطنتی خود آذين بست و برای ميهمانانش به نمايش گذاشت
اين ماجرا و بسياری از ماجراهای ديگر در مغرب زمين نشان می دهد که چگونه وقتی مردمان از تسلط حکومت های مذهبی (که با بکن و نکن های غير منطقی زندگی را بر آن ها سياه کرده بودند) به در آمدند، همزمان با به دست آوردن آزادی های مدنی و اجتماعی و داشتن قوانينی زمينی خود، بيشتر به شادمانی، آرامش، و رفاه رسيدند و دين باورانشان حتی، در پی کنار رفتن مذهب از صندلی سياست، احساس خوشبختی و آسودگی بيشتری کردند و با راحتی خيال به دين و ايمان شان پرداختند
با نگاهی به تاريخ چند هزار ساله ی سرزمين خودمان هم می بينيم که به نسبت بالا رفتن درجه استبداد و ديکتاتوری در هر دوره ای از دوره های تاريخ، ممنوعيت شادمانی مردمان نيز بيشتر شده است. و آنگاه که اين استبداد و ديکتاتوری با استبداد مذهبی در هم آميخته و زمانه به اوج خفقان و آزادی کُشی رسيده شادمانی ها و شور زندگی نيز بيشتر از مردمان گرفته شده است
ما نيز اکنون در يکی از دوره های سیاه تاريخ ایران قرار داريم. استبداد مذهبی سايه ای تلخ و اندوهبار بر سراسر سرزمين مان انداخته و از طريق فشار های شديد اقتصادی، و همراه با زندان و شکنجه و کشتن آزادی خواهان، و با ممنوع ساختن سنت های شاد فرهنگی، شادمانی و سرور و جشن و خوشی را از همگان گرفته است
در اين شرايط، همانگونه که بارها نظرم را گفته ام پاشنه ی آشيل و پاد زهر چنين حکومت بيدادگری، رو کردن هر چه بيشتر به فرهنگ زنده، خردمدار و شادمان خودمان و آموختن و گرفتن انرژی مبارزه از آن هاست. در عين حال برگزار کردن جشن ها و شادمانی های ملی اخطاری هوشيارانه است به فرهنگ ستيزانی که دمی از فشارهای فرهنگی بر ما غافل نبوده اند. اخطاری که حضور ما و فرهنگ نابود نشدنی ما را به طور مرتب به چشم آن ها می کشاند
يکی از اين جشن ها و سنت ها پريدن از آتش است. آتش در فرهنگ ما مظهر شادی، گرما، و روشنايي و انرژی است. اين آن چه هایی است که اين حکومت سی سال است از ما دريغ کرده است و ما برای برکنار کردن چنين حکومتی به آن ها نياز داريم
اکنون، به باور من، در پی يک سال مبارزه ی مدنی ِ مردم به جان آمده و حق طلب سرزمين مان برای به دست آوردن حقوق انسانی خويش، پريدن از آتش نوعی مبارزه برای آزادی است؛ مبارزه ای که تفاوت عملی بين انسان های با فرهنگ و متمدن را با کسانی که کارشان آزادی کشی و فرهنگ کشی و غم پراکنی است روشن می کند
خوب نگاه کنید! ببينید چه کسانی از آتش می پرند و چه کسانی آن را منع می کنند تا دوستداران آزادی و آزادی ستيزان را بشناسيد
دوازدهم مارچ 2010
shokoohmirzadegi@gmail.com
آتش و آزادی
شکوه ميرزادگی
چند سال است که به بهانه های مختلف تک تک سنت های نوروزی ما از سوی حکومت اسلامی و وابستگانشان مورد حمله قرار گرفته؛ يک سال می کوشند تا ماهی را به دليل «بيماری زا» بودن يا «حیوان دوستی!» از سفره ی هفت سين مان بردارند، يک سال سبزه را، به دليل مسخره ی «کم شدن گندم!». يک سال همزمانی عيد با مراسم عزاداری اهل تشيع سبب «حرام» شدن جشن و شادمانی نوروز است و يک سال به خاطر کند شدن ترافيک از انجام مراسم سيزده به در جلوگيری می کنند
اما آنچه که از همان سال اول پس از انقلاب، حکومت اسلامی هر ساله با آن در افتاده چهارشنبه سوری بوده است و آئين های پريدن مردم از روی آتش. از همان زمان چند تنی از امام جمعه های متعصب و کم سواد حکومت می گفتند که اين کار «آتش پرستی» است. و آيت الله فرهنگ ستیزی هم آن را «احمقانه» خواند و از مردم خواست تا از آن دست بردارند. اما وقتی که ديدند به هيچ روی نمی توانند از چهارشنبه سوری جلوگيری کنند، و مردمان نه اهميتی به فتوای آيت الله می دهند و نه حتی از «آتش پرست» خوانده شدنشان خم به ابرو می آورند و سرخوش و پرشور کار خودشان را می کنند، آن را «خطرناک» اعلام کردند. البته در سال های اخیر آتش سوزی هايی هم اين طرف و آن طرف پيش آمده است و شايع هم شده که خود حکومتی ها اين آتش سوزی ها را راه می اندازند تا به بهانه ی آن از مراسم چهارشنبه سوری جلوگيری کنند. چه اين شايعات درست باشند و چه نه، مسئولين حکومت اسلامی هرگز نتوانسته اند به اين پرسش منطقی مردمان پاسخ دهند که چرا قرن های قرن چهارشنبه سوری مراسمی شاد و زيبا و بی خطر بوده است و اکنون در دوران حکومت شما خطرناک شده است؟ و چرا در سال های گذشته ـ که در هر شهر و کشوری در اروپا و آمريکا ايرانی ها و مليت های ديگری چهارشنبه سوری می گيرند و هزاران هزار تن از آتش می پرند ـ يک مورد ثبت نشده که جايي يا کسی به آتش کشيده شود و فقط در ايران زير سلطه ی حکومت شما است که اين خطر وجود دارد؟ آيا اين آتش سوزی ها، اگر از سوی شما نباشد، به اين دليل ساده نيست که شما اجازه برگزاری با مقدمه چينی کافی اين روز را نمی دهيد؟ اگر مردم در همه ی اين سال ها مثل قبل از انقلاب راحت می توانستند بروند و بوته بخرند چه کسی به جای بوته از لاستيک استفاده می کرد؟ و اگر مردم اجازه داشتند آزادانه بوته ها را در جاهايي که خطری توليد نمی کند، بگذارند و بدون ترس از کتک و بازداشت از روی آن بپرند آيا آتش سوزی ايجاد می شد؟
با اين حال، و با همه ی ممنوعيت ها، می بينيم که اتفاقا پس از دوران حکومت اسلامی مردمان هر سال بيش از سال های قبل به سنت های ايرانی خودشان، به فرهنگ ايرانی خودشان، و به ميراث های تاريخی خويش علاقمند شده اند. کافی است نگاهی کنید به اين انبوه انبوه وسايل زينتی در فروشگاه های ايرانی در سراسر جهان و به خصوص در ايران. از گردن بند و گوشواره و گل سينه و مدال گرفته تا نقاشی بر ليوان و بشقاب، تا مجسمه های کوچک و بزرگ از نمادهای ملی که همه شان الگو برداری شده از آثار باستانی و فرهنگی خودمان هستند
روشن است که اين علاقه و گرايش مردمان به فرهنگ ايرانی، که در گوهر و فلسفه اش شادمانی و شور و زندگی می جوشد و درست در تضاد با مراسمی است که اين حکومت به نام مذهب بر بخشی از مردم تحميل کرده و در آن گريه کردن و زدن بر سر و سينه ثواب است و شادی گناه ـ امری کاملا طبیعی است
اما اين روزها، در پی سالی اعتراض مدنی مردمان نسبت به تبعيض و بی عدالتی حکومتی آزادی کُش، به نکته ی جالبی برخورده ام که دوست دارم آن را با شما در ميان بگذارم و آن نکته رابطه ای است که بين آزادی و سنت های شاد و طبيعی مردم وجود دارد. اين نکته را از ديدن شادی و سروری که در مراسم ملی و مذهبی مردمان در اروپا و آمريکا وجود دارد، و به خصوص در مراسم سال نوی آن ها دريافته ام. و اين که چگونه در «دوران سياه» که مذهب مسيحيت در اروپا به اوج بيدادگری های خود رسيده بود و هر نوع شادمانی و آزادی را زير نام مذهب از مردم گرفته بود، و اتفاقاً دوران اوج فساد و پنهان کاری های مردمان هم بود، از درخت کريسمس در خانه ها و کليسا خبری نبود. اين درخت که از «مهریان» ايرانی به اروپای دوران امپراتوری روم رفته بود و هر ساله در جشن های بزرگ تولد مهر (همان يلدای خودمان) با شمع و گل و اشيای مختلف زينت می شد، در دوران سياه حکومت کليسا به همراه هر خوشی و جشنی ناپديد شده بود. و تنها در قرن شانزدهم بود که دوباره پيدايش شد؛ يعنی قرن رنسانس، قرنی که تفکر انسان مدارانه بوجود آمد، قرنی که حتی نهضت های اصلاح طلب مسيحی (مثل پروتستانيسم) سعی کردند تفسیری انسانگرايانه و مادی از انجيل داشته باشند و مذهب را از حکومت کردن کنار بگذارند؛ قرنی که مردم جان تازه گرفته و دوباره به سنت های شادمانه ی خودشان بازگشتند
پيدايش ديگرباره ی درخت کريسمس (همان درخت سرو مهری که در اروپا درخت کريسمس نام گرفت) در قرن شانزدهم و به دنبال تضعيف کليسا به صورت خودجوش پيش آمد و رسمی شدن آن مربوط به هنگامی بود که ملکه ويکتوريا در سال 1848 آن را در شب تولد مسيح در کاخ سلطنتی خود آذين بست و برای ميهمانانش به نمايش گذاشت
اين ماجرا و بسياری از ماجراهای ديگر در مغرب زمين نشان می دهد که چگونه وقتی مردمان از تسلط حکومت های مذهبی (که با بکن و نکن های غير منطقی زندگی را بر آن ها سياه کرده بودند) به در آمدند، همزمان با به دست آوردن آزادی های مدنی و اجتماعی و داشتن قوانينی زمينی خود، بيشتر به شادمانی، آرامش، و رفاه رسيدند و دين باورانشان حتی، در پی کنار رفتن مذهب از صندلی سياست، احساس خوشبختی و آسودگی بيشتری کردند و با راحتی خيال به دين و ايمان شان پرداختند
با نگاهی به تاريخ چند هزار ساله ی سرزمين خودمان هم می بينيم که به نسبت بالا رفتن درجه استبداد و ديکتاتوری در هر دوره ای از دوره های تاريخ، ممنوعيت شادمانی مردمان نيز بيشتر شده است. و آنگاه که اين استبداد و ديکتاتوری با استبداد مذهبی در هم آميخته و زمانه به اوج خفقان و آزادی کُشی رسيده شادمانی ها و شور زندگی نيز بيشتر از مردمان گرفته شده است
ما نيز اکنون در يکی از دوره های سیاه تاريخ ایران قرار داريم. استبداد مذهبی سايه ای تلخ و اندوهبار بر سراسر سرزمين مان انداخته و از طريق فشار های شديد اقتصادی، و همراه با زندان و شکنجه و کشتن آزادی خواهان، و با ممنوع ساختن سنت های شاد فرهنگی، شادمانی و سرور و جشن و خوشی را از همگان گرفته است
در اين شرايط، همانگونه که بارها نظرم را گفته ام پاشنه ی آشيل و پاد زهر چنين حکومت بيدادگری، رو کردن هر چه بيشتر به فرهنگ زنده، خردمدار و شادمان خودمان و آموختن و گرفتن انرژی مبارزه از آن هاست. در عين حال برگزار کردن جشن ها و شادمانی های ملی اخطاری هوشيارانه است به فرهنگ ستيزانی که دمی از فشارهای فرهنگی بر ما غافل نبوده اند. اخطاری که حضور ما و فرهنگ نابود نشدنی ما را به طور مرتب به چشم آن ها می کشاند
يکی از اين جشن ها و سنت ها پريدن از آتش است. آتش در فرهنگ ما مظهر شادی، گرما، و روشنايي و انرژی است. اين آن چه هایی است که اين حکومت سی سال است از ما دريغ کرده است و ما برای برکنار کردن چنين حکومتی به آن ها نياز داريم
اکنون، به باور من، در پی يک سال مبارزه ی مدنی ِ مردم به جان آمده و حق طلب سرزمين مان برای به دست آوردن حقوق انسانی خويش، پريدن از آتش نوعی مبارزه برای آزادی است؛ مبارزه ای که تفاوت عملی بين انسان های با فرهنگ و متمدن را با کسانی که کارشان آزادی کشی و فرهنگ کشی و غم پراکنی است روشن می کند
خوب نگاه کنید! ببينید چه کسانی از آتش می پرند و چه کسانی آن را منع می کنند تا دوستداران آزادی و آزادی ستيزان را بشناسيد
دوازدهم مارچ 2010
shokoohmirzadegi@gmail.com
یک مامور امنیتی اسامی ۱۹۲ زندانی سیاسی بند ۲۴۰را افشا کرد
اسامی 192 زندانی بند 240 زندان اوین منتشر شد. به گزارش تحول سبز، این اطلاعات شامل اسامی۱۹۲ نفر از زندانیان سیاسی که تا روز ۱۸ اسفند در بازداشتگاه اوین بسر می برده اند ، می باشد . در این میان نام بسیاری از زندانیان گمنام نیز به چشم میخورد . گفتنی است که لیست کامل دستنویس این اسامی توسط یکی از ماموران اطلاعاتی شاغل در بند امنیتی ۲۴۰ زندان اوین به دست آمده است
اسامی منتشره بدین شرح می باشد
۱-مهرداد اصلانی فرزند غلامرضا
۲-امیر اصلانی فرزند غلامحسین
۳-حسین اصغری فرزند رجبعلی
۴-وحید اصغری فرزند محمد
۵-محمدرضا اسماعیل زاده فرزند قاسم
۶-عباس اسفندیاری فرزند رضا
۷-نصیر اسدی فرزند ناصر
۸-علی ارشدی فرزند حسین
۹-بهمن احمد امویی فرزند جعفر
۱۰-محمدرضا احمدی فرزند قاسم
۱۱-مجتبی احمدی فرزند عباس
۱۲-سینا احمدی فرزند فرید
۱۳-اکبر اجدادی فرزند علی
۱۴-ارسلان ابدی فرزند عباس
۱۵-ساسان آقایی فرزند علی
۱۶-غلامرضا آزادی فرزند ابولقاسم
۱۷-ایمان آذریان فرزند ابولقاسم
۱۸-محمد آذری ارشتاب فرزند جواد
۱۹-بهزاد آذرهوشنگ فرزند غلامرضا
۲۰-مجید آذربایجانی فرزند محمد
۲۱-طوفان آدمی فرزند اصغر
۲۲-علیرضا بانک فرزند جواد
۲۳-حمزه باغبان فرزند مجید
۲۴-حسین باستانی نژاد فرزند شریف
۲۵-سید مسعود باباپور فرزند سید علی اکبر
۲۶-حمیدرضا ایزدیاری فرزند حسین
۲۷-علیرضا ایرانشاهی فرزند احمد
۲۸-هادی امینی فرزند حسن
۲۹-شهاب اکبرزاده فرزند جهانبخش
۳۰-جعفر اقدامی فرزند باقر
۳۱-رضا افشار فرزند جان محمد
۳۲-حسین .... {اعظمی} فرزند مهدی
۳۳-حسین اعتمادی فرزند محمد
۳۴-فرهاد اطلسی فرزند محمدحسین
۳۵-فتاح سبحانی فرزند اسماعیل
۳۶-سجاد ساوه فرزند علیرضا
۳۷-داوود زمزم فرزند مهدی
۳۸-علی زاهد فرزند محمد
۳۹-ایمان زارعی فرزند رضا
۴۰-میثم ریخته گری فرزند علی اکبر
۴۱-مسلم روشنی فرزند صابر
۴۲-حامد روحی نژاد فرزند محمدرضا
۴۳-میلاد رمضانی فرزند حسین
۴۴-رضا رفیعی فروشان فرزند حاجی بابا
۴۵-ناصر رضایی نوین فرزند نبی
۴۶-مجید رضایی فرزند حسن
۴۷-علیرضا رضایی فرزند احمد
۴۸-آرمان رضاخانی فرزند محمدرضا
۴۹-احمد رشیدی نیا فرزند ابوالقاسم
۵۰-محمدجواد رشاد فرزند عباس
۵۱-جواد رحیمی فیروز فرزند مرادعلی
۵۲-محمد رحیمی فرزند عبدالرحیم
۵۳-محمدعلی رباطی فرزند عبدالرحیم
۵۴-منوچهر ذبیحی فرزند ماشاءالله
۵۵-علی ذاکری فرزند حسن
۵۶-محسن تگمه چین فرزند علی
۵۷-جمشید صادق الحسینی فرزند احمد
۵۸-فرزاد شفیعی بهشتی فرزند محسن
۵۹-یقوتیل شائولیان فرزند یوسف
۶۰-علی اکبر سیادت فرزند حسین
۶۱-داوود سلیمانی فرزند احمد
۶۲-حسن سرچاهی فرزند یدالله
۶۳-ساسان ستارزاده فرزند غلامرضا
۶۴-مهرداد سپه وند فرزند جهانبخش
۶۵-مرتضی سبزعلیان فرزند ابوالقاسم
۶۶-فتاح سبحانی فرزند اسماعیل
۶۷-ابراهیم مددی فرزند رمضان
۶۸-فرزاد مددزاده کرکری فرزند عبدالعلی
۶۹-سهیل محمدی نصیر محله فرزند ناصر
۷۰-سعید محمدی فرزند علی
۷۱-حمید رضا محمدی فرزند عزیز
۷۲-امیر محمد فرزند علی
۷۳-ذاکر محمدی فرزند جورا
۷۴-داوود محمدبیگی فرزند علی اکبر
۷۵-معین محمدبیگی فرزند فرود
۷۶-محمدرضا مجاودی فرزند محمد
۷۷-سعید متین پور فرزند مرتضی
۷۸-عبدالرحمن ماهوش محمدی فرزند محمود
۷۹-جواد ماه زاده فرزند محمد
۸۰-جواد لاری فرزند علی
۸۱-نیما لطیف التجار فرزند ابوالقاسم
۸۲-مهدی کلاری فرزند رضا
۸۳-امین کشاورز فرزند امامعلی
۸۴-نادر کریمی جونی فرزند رضا
۸۵-متین کریمی فرزند محمد
۸۶-نوراحمد نظری غلام فرزند رسول
۸۷-جلیل نصیری فرزند سیدخان
۸۸-سید جلال الدین نبوی فرزند سید شهاب
۸۹-سید ضیاءالدین نبوی فرزند سید علی اکبر
۹۰-سید مهدی میرعربشاهی فرزند سید محمود
۹۱-محسن میرزایی نظر فرزند محمد
۹۲-جمشید میرزایی فرزند یارمحمد
۹۳-ابوذر مهرانی فرزند مسیح الله
۹۴-امید منتظری فرزند حمید
۹۵-حجت الله ملکی فرزند حبیب الله
۹۶-سعید ملک پور فرزند حسین
۹۷-غلامرضا مکعیان فرزند عزیزالله
۹۸-مجید مقیمی فرزند محمدعلی
۹۹-داوود مقدم فرزند سلیمان
۱۰۰- مهدی مرتضی پور فرزند مرتضی
۱۰۱- مهدی ثیایی فرزند محمد
۱۰۲- امیرحسین توکلی فرزند وحید
۱۰۳- ناصر تقی زاده فرزند محمود
۱۰۴- رضا تقوی فرزند غلامعلی
۱۰۵- حسام ترمسی فرزند حمید
۱۰۶- آرش ترابی فرزند مرتضی
۱۰۷- مهدی تاجیک فرزند داوود
۱۰۸- حمید پیروزفام فرزند صمد
۱۰۹- علی پرویز فرزند حسن
۱۱۰- میثم بیک محمدی فرزند رحیم
۱۱۱- علی بی کس فرزند محمدحسین
۱۱۲- علی بهزادیان نژاد فرزند علی اصغر
۱۱۳- بهروز بهرامی فرزند داوود
۱۱۴- احمد بهرامی فرزند حمید
۱۱۵- بابک بردبار فرزند اردشیر
۱۱۶- رسول بداقی فرزند کلبعلی
۱۱۷- جابر دشتی فرزند حسن
۱۱۸- مجید دری فرزند حسن
۱۱۹- یاشار دارالشفاء فرزند ابراهیم
۱۲۰- عباس خلیلی درمنی فرزند حسن
۱۲۱- اردشیر خزری فرزند جواد
۱۲۲- محسن خاکی فرزند علی
۱۲۳- رضا خاری سخی فرزند عباس
۱۲۴- حیدرعلی حیدری فرزند ایمان
۱۲۵- مسعود حسینی لواسانی فرزند مرتضی
۱۲۶- روزبه حسین تهرانی فرزند احمد
۱۲۷- رامین حسین تهرانی فرزند احمد
۱۲۸- هامون حسن نژاد... فرزند محمد
۱۲۹- سعید حسن زاده فرزند سلیمان
۱۳۰- محمد حجتی فرد فرزند محمدعلی
۱۳۱- محمدعلی حاج آقایی فرزند رجبعلی
۱۳۲- شاهد حائری فرزند حسین
۱۳۳- مجتبی چرامین فرزند حسن
۱۳۴- خشایار جهانزاد فرخی فرزند اردشیر
۱۳۵- محسن جعفری فرزند محمدحسین
۱۳۶- میلاد فدانی اصل فرزند حمید
۱۳۷- کریم فتح علیزاده فرزند یوسف
۱۳۸- مهدی فتاح بخش فرزند هادی
۱۳۹- نصرالدین غلامی فرزند افضل
۱۴۰- آبتین غفاری فرزند محمداسماعیل
۱۴۱- رضا عظیمی فرزند ... {حیدر
۱۴۲- احمد عسگری فرزند عباس
۱۴۳- علیرضا ... {نحر آباد} فرزند محمد مهدی
۱۴۴- محسن عبدی فرزند حجت الله
۱۴۵- فرامرز عبدالله نژاد فرزند رحیم
۱۴۶- محمد عبدالقیاس فرزند امرالله
۱۴۷- ناصر عبدالحسینی فرزند غلامرضا
۱۴۸- بهزاد عباسی فرزند پرویز
۱۴۹- محمود عامری فرزند ربیع
۱۵۰- مجید طیاری فرزند علی
۱۵۱- مهران صفوی فرزند رضا
۱۵۲- صمد صبری زاده فرزند غلام گل
۱۵۳- سیامک صالمیان فرزند رمضانعلی
۱۵۴- کیومرث صادقی فرزند امیر
۱۵۵- احمد کریمی فرزند محمود
۱۵۶- محمدصادق کبودوند فرزند محمد سعید
۱۵۷- کیارش کامرانی فرزند محمد
۱۵۸- سید نوید کامران فرزند سیدجلال
۱۵۹- عباس کاکائی فرزند حسین
۱۶۰- جعفر کاظمی فرزند بهرام
۱۶۱- ایوب قنبرپوریان فرزند شاه علی
۱۶۲- پویا قربانی فرزند فرهنگ
۱۶۳- حمید ... { قاسمی } فرزند غلامحسین
۱۶۴- ابوالفضل قاسمی فرزند احمد
۱۶۵- آرش قاسمی فرزند حسین
۱۶۶- علی قاسمی فرزند قدرت الله
۱۶۷- زبیر فیضی فرزند علی
۱۶۸- فهیم فولادی فرزند یونس
۱۶۹- پیام فنائیان فرزند فرهنگ
۱۷۰- حسین فرجی فرزند علی
۱۷۱- محمد یوسفی فرزند علی
۱۷۲- محمد یوسف رشیدی فرزند صفر
۱۷۳- امید یاوری فرزند غلامرضا
۱۷۴- حامد بازرلو فرزند غلامرضا
۱۷۵- محمدامین ولیان فرزند عبدالرضا
۱۷۶- فرهاد وکیلی فرزند محمد سعید
۱۷۷- شهروز وزیری فرزند مظاهر
۱۷۸- مهرداد ورشویی فرزند ناصر
۱۷۹- محمدعلی وحیدی فرزند علی
۱۸۰- حسین واحد فرزند علی
۱۸۱- بهزاد هوشمندموید فرزند تورج
۱۸۲- علی نیکخو فرزند قهرمان
۱۸۳- آرش نوری فرزند یدالله
۱۸۴- امید نوروزیان فرزند عزت الله
۱۸۵- مصطفی نوروزی فرزند اصغر
۱۸۶- سعید نورمحمدی فرزند عبدالباقی
۱۸۷- سامان نورانیان فرزند صمد
۱۸۸- حسین نورانی نژاد فرزند عباس
۱۸۹- حسن سی سختی فرزند حسین
۱۹۰- سعید .... فرزند نور الدین
۱۹۱- عبدالرحمن سنگانی فرزند حیدر
۱۹۲- مهدی محمودیان فرزند هوشنگ
بازداشت وکیل دادگستری در اهواز
وکیل پایه یک دادگستری روز چهارشنبه 19 اسفند ماه توسط اداره اطلاعات این شهر بازداشت و به مکان نامعلومی منتقل شد
خبرگزاری هرانا - دکتر وحید احمد فخرالدین از وکلای پایه یک دادگستری در اهواز روز چهارشنبه نوزدهم اسفندماه توسط اداره اطلاعات بازداشت شد
به گزارش هرانا، دکتر فخرالدین که از وکلای جوان دادگستری استان خوزستان که پیشتر وکالت پرونده های فعالین کارگری و مطبوعاتی خوزستان برعهده داشت روز چهارشنبه نوزدهم اسفند ماه توسط ماموران وزارت اطلاعات شهر اهواز به دلیل و اتهام نا مشخص بازداشت شد
لازم به ذکر است وی پیشتر وکالت اعضای هیات مدیره سندیکای کارگران نیشکر هفت تپه و خبرنگار و فعال حقوق بشر ابوالفضل عابدینی را برعهده داشته است
وکیل پایه یک دادگستری روز چهارشنبه 19 اسفند ماه توسط اداره اطلاعات این شهر بازداشت و به مکان نامعلومی منتقل شد
خبرگزاری هرانا - دکتر وحید احمد فخرالدین از وکلای پایه یک دادگستری در اهواز روز چهارشنبه نوزدهم اسفندماه توسط اداره اطلاعات بازداشت شد
به گزارش هرانا، دکتر فخرالدین که از وکلای جوان دادگستری استان خوزستان که پیشتر وکالت پرونده های فعالین کارگری و مطبوعاتی خوزستان برعهده داشت روز چهارشنبه نوزدهم اسفند ماه توسط ماموران وزارت اطلاعات شهر اهواز به دلیل و اتهام نا مشخص بازداشت شد
لازم به ذکر است وی پیشتر وکالت اعضای هیات مدیره سندیکای کارگران نیشکر هفت تپه و خبرنگار و فعال حقوق بشر ابوالفضل عابدینی را برعهده داشته است
در پی تمرد نیروهای تکاور دریایی از برخورد با مردم ،فرماندهان نیروی دریایی خلع درجه و محکوم به زندان شدند
اینک برای اولین بار خبرها حاکی است که پس از اعتراضات گسترده در ایران در بعد از انتخابات علیرغم این که هیچگاه خبر موثقی از همراهی ارتشیها با مردم و یا برخورد آنها با عوامل مقابل مردم منشتر نشده است، تعداد زیادی از فرماندهان و افسران و حتا نیروهای وظیفه نیروی دریایی ارتش جمهوری اسلامی ایران به دلیل سرپیچی از دستور فرماندهی عالی منطقه دریایی برای ورود به عرصه رویارویی با مردم در شیراز و بوشهر مورد محاکمه در دادگاه نظامی قرار گرفته و با محکومیت های سنگین خلع درجه شده و یا به زندان و تبعید راهی شده اند
بررسی جزئیات این محاکمه نشان میدهد که منطقه دوم دریایی ارتش که در بوشهر و تا جزیره خارک مستقر است و طی یک برنامه زمان بندی ده ساله باید مراکز خود را تحویل سپاه پاسداران بدهد اینک در منطقهای موسوم به منطقهی دوم ولایت در بندر جاسک قرار دارد و تیپ دوم تفنگ داران دریایی حضرت رسول که یگان رزمی و عملیاتی این نیرو به حساب میآید پس از نا آرامی های خردادماه توسط فرماندهی عالی منطقه که در اختیار سپاه پاسداران قرار دارد، برای برخورد با اغتشاش های شیراز و بوشهر به این شهر ها احضار می شوند تا با مردم برخورد کنند
در این احضار که به صورت ضربتی اعلام می شود دستور لازم برای برخورد با مردم توسط این تیپ که از نیروهای کماندویی و دوره دیده ارتش به حساب می آید، داده می شود. اما افسران این تیپ شامل گردانها و یگانها نسبت به این دستور از سوی فرماندهی ارشد منطقه اعتراض کرده و این دستور را مغایر با اصول ارتش دانسته و حاضر به اجرای این دستور فرماندهی ارشد سپاه نمی شوند
باید اشاره کرد بنابر مصوب شورای عالی امنیت ملی و تایید قوای مسلح در هر منطقه ای یک فرماندهی ارشد وجود دارد که در شرایط بحران بالاتری مقام نظامی شناخته شده و تمامی عوامل نظامی و انتظامی در صورت بحران موظف به اجرای دستور این فرماندهی ارشد منطقه هستند. در طول یک دهه گذشته در اکثر مناطق ایران این فرماندهی بدون در نظر گرفتن تعداد نیروها به سپاه پاسداران واگذار شده است
پس از این اعتراض و تمرد از برخورد با مردم معترض از سوی این تیپ کماندویی ارتش، ظرف چند روز این دستور با دخالت دریادار سیاری لغو می شود اما این اتفاق به این جا ختم نمیگردد
تمامی تمردکنندگان به دادگاههای نظامی احضار شده و در جلساتی غیر علنی و محرمانه پستهای نظامی و ارشد آنها گرفته میشود
به حکم دادسرای نیروهای مسلح این افسران ارشد به نقاط و جزایر دور دست تبعید و عدهای هم به محکومیت های طولانی مدت محکوم میشوند
در پی این تغییرات که در سطوح فرماندهی پایگاه دوم دریایی و تیپ نیروهای مخصوص در جاسک انجام میشود. برنامه مانورهای شش ماه دوم این نیرو که به صورت دورهای همه ساله در خلیج فارس و عمان انجام میشود تاکنون انجام نشده است. برخی این تاخیر را ناشی از دستگیری فرماندهان این نیرو و بحران میدانند
این در شرایطی است که تاکنون هیچگاه خبر رسمی دال بر حمایت نیروهای مسلح از مردم در جایی بنابر اهمیت موضوع منتشر نشده بود. برخی منابع خبری اظهار میکنند این عدم انتشار ناشی از فعالیت شدید حفاظت اطلاعات نیروهای مسلح برای عدم انتقال هرگونه فعالیت ارتشیها در راستای حمایت از مردم بوده است. اینک این خبر نیز پس از ماهها و انتقال این فرماندهان ارشد به زندان و تبعید منتشر میشود
رادیو کوچه با دسترسی به منابع خبری در این زمینه با انتشار این خبر اعلام میدارد که بنابر اظهارات برخی از مطلعها تعدادی از دستگیر شدهگان زیر فشارهای شدید بازجویی و امنیتی قرارداشته و تلاش میشود اتهام جاسوسی و فعالیت برای بیگانگان را در نیروی دریایی بپذیرند
در این دادگاهها این افراد براساس مواد ۱۸ و ۱۷ فصل دوم قانون مجازات جرایم نیروهای مسلح و جرایم علیه امنیت ملی به حبس از یک تا پنج سال محکوم شدهاند
بر این اساس از نیروی دریایی خبر میرسد تغییرات گسترده در این نیرو هنوز ادامه دارد. از جمله ناخدا دوم تکاور سید مهدی حسینی که سه سال فرمانده تیپ کماندویی احضار شده به شیراز را بر عهده داشته است، جای خود را به ناخدا دوم تفنگدار دریایی حسن حیدری که اشاره میشود ارتباط نزدیک با حفاظت اطلاعات ارتش دارد سپرده است
در پایان باید اشاره کرد خانوادههای این نیروها که در پایگاههای دریایی مستقر هستند زیر فشار قرار دارند که هیچگونه خبری در مورد نزدیکانشان در اختیار رسانهها قرار ندهند
لیست برخی از دستگیر شدهگان به شرح زیر اعلام میشود
ناخدا یکم تفنگدار دریایی «بهروز ن» که به جاسک تبعید شده است
ناخدا دوم «مهدی ح» که از سرنوشتش خبری در دست نیست
ناخدا دوم کمیسر دریایی «سعید ع» پس از بازداشت، محکوم به پنج سال حبس در پایگاه شکری بوشهر شده است
ناوسروان عرشه «اکبر ح» پس از بازداشت، محکوم به پنج سال حبس در پایگاه شکری بوشهر شده است
ناخدا سوم تفنگدار دریایی «علی ف» پس از بازداشت، محکوم به چهار سال حبس در پایگاه شکری بوشهر شده است
ناوبان دوم تفنگدار دریایی «سجاد م» پس از بازداشت، محکوم به چهار سال حبس و یک سال خدمت در تبعیدگاه کنارک چابهار شده است
ناواستوار دوم تفنگدار دریایی «رحیم ش»محکوم به چهار سال حبس در کنارک چابهار شده است
ناوسروان آماد «سعید م» محکوم به سه سال حبس در بندر عباس شده است
ناوسروان تفنگدار دریایی «منصور م» محکوم به دو سال حبس در شکری بوشهر شده است
ناوباندوم عرشه «وحید ب» محکوم به دو سال حبس در شکری بوشهر شده است
این افرادی که بخشی از بیست و سه نفر دستگیر شدهاند، در دادگاههای قضایی نیروهای مسلح بهطور غیر علنی محاکمه شدهاند
اینک برای اولین بار خبرها حاکی است که پس از اعتراضات گسترده در ایران در بعد از انتخابات علیرغم این که هیچگاه خبر موثقی از همراهی ارتشیها با مردم و یا برخورد آنها با عوامل مقابل مردم منشتر نشده است، تعداد زیادی از فرماندهان و افسران و حتا نیروهای وظیفه نیروی دریایی ارتش جمهوری اسلامی ایران به دلیل سرپیچی از دستور فرماندهی عالی منطقه دریایی برای ورود به عرصه رویارویی با مردم در شیراز و بوشهر مورد محاکمه در دادگاه نظامی قرار گرفته و با محکومیت های سنگین خلع درجه شده و یا به زندان و تبعید راهی شده اند
بررسی جزئیات این محاکمه نشان میدهد که منطقه دوم دریایی ارتش که در بوشهر و تا جزیره خارک مستقر است و طی یک برنامه زمان بندی ده ساله باید مراکز خود را تحویل سپاه پاسداران بدهد اینک در منطقهای موسوم به منطقهی دوم ولایت در بندر جاسک قرار دارد و تیپ دوم تفنگ داران دریایی حضرت رسول که یگان رزمی و عملیاتی این نیرو به حساب میآید پس از نا آرامی های خردادماه توسط فرماندهی عالی منطقه که در اختیار سپاه پاسداران قرار دارد، برای برخورد با اغتشاش های شیراز و بوشهر به این شهر ها احضار می شوند تا با مردم برخورد کنند
در این احضار که به صورت ضربتی اعلام می شود دستور لازم برای برخورد با مردم توسط این تیپ که از نیروهای کماندویی و دوره دیده ارتش به حساب می آید، داده می شود. اما افسران این تیپ شامل گردانها و یگانها نسبت به این دستور از سوی فرماندهی ارشد منطقه اعتراض کرده و این دستور را مغایر با اصول ارتش دانسته و حاضر به اجرای این دستور فرماندهی ارشد سپاه نمی شوند
باید اشاره کرد بنابر مصوب شورای عالی امنیت ملی و تایید قوای مسلح در هر منطقه ای یک فرماندهی ارشد وجود دارد که در شرایط بحران بالاتری مقام نظامی شناخته شده و تمامی عوامل نظامی و انتظامی در صورت بحران موظف به اجرای دستور این فرماندهی ارشد منطقه هستند. در طول یک دهه گذشته در اکثر مناطق ایران این فرماندهی بدون در نظر گرفتن تعداد نیروها به سپاه پاسداران واگذار شده است
پس از این اعتراض و تمرد از برخورد با مردم معترض از سوی این تیپ کماندویی ارتش، ظرف چند روز این دستور با دخالت دریادار سیاری لغو می شود اما این اتفاق به این جا ختم نمیگردد
تمامی تمردکنندگان به دادگاههای نظامی احضار شده و در جلساتی غیر علنی و محرمانه پستهای نظامی و ارشد آنها گرفته میشود
به حکم دادسرای نیروهای مسلح این افسران ارشد به نقاط و جزایر دور دست تبعید و عدهای هم به محکومیت های طولانی مدت محکوم میشوند
در پی این تغییرات که در سطوح فرماندهی پایگاه دوم دریایی و تیپ نیروهای مخصوص در جاسک انجام میشود. برنامه مانورهای شش ماه دوم این نیرو که به صورت دورهای همه ساله در خلیج فارس و عمان انجام میشود تاکنون انجام نشده است. برخی این تاخیر را ناشی از دستگیری فرماندهان این نیرو و بحران میدانند
این در شرایطی است که تاکنون هیچگاه خبر رسمی دال بر حمایت نیروهای مسلح از مردم در جایی بنابر اهمیت موضوع منتشر نشده بود. برخی منابع خبری اظهار میکنند این عدم انتشار ناشی از فعالیت شدید حفاظت اطلاعات نیروهای مسلح برای عدم انتقال هرگونه فعالیت ارتشیها در راستای حمایت از مردم بوده است. اینک این خبر نیز پس از ماهها و انتقال این فرماندهان ارشد به زندان و تبعید منتشر میشود
رادیو کوچه با دسترسی به منابع خبری در این زمینه با انتشار این خبر اعلام میدارد که بنابر اظهارات برخی از مطلعها تعدادی از دستگیر شدهگان زیر فشارهای شدید بازجویی و امنیتی قرارداشته و تلاش میشود اتهام جاسوسی و فعالیت برای بیگانگان را در نیروی دریایی بپذیرند
در این دادگاهها این افراد براساس مواد ۱۸ و ۱۷ فصل دوم قانون مجازات جرایم نیروهای مسلح و جرایم علیه امنیت ملی به حبس از یک تا پنج سال محکوم شدهاند
بر این اساس از نیروی دریایی خبر میرسد تغییرات گسترده در این نیرو هنوز ادامه دارد. از جمله ناخدا دوم تکاور سید مهدی حسینی که سه سال فرمانده تیپ کماندویی احضار شده به شیراز را بر عهده داشته است، جای خود را به ناخدا دوم تفنگدار دریایی حسن حیدری که اشاره میشود ارتباط نزدیک با حفاظت اطلاعات ارتش دارد سپرده است
در پایان باید اشاره کرد خانوادههای این نیروها که در پایگاههای دریایی مستقر هستند زیر فشار قرار دارند که هیچگونه خبری در مورد نزدیکانشان در اختیار رسانهها قرار ندهند
لیست برخی از دستگیر شدهگان به شرح زیر اعلام میشود
ناخدا یکم تفنگدار دریایی «بهروز ن» که به جاسک تبعید شده است
ناخدا دوم «مهدی ح» که از سرنوشتش خبری در دست نیست
ناخدا دوم کمیسر دریایی «سعید ع» پس از بازداشت، محکوم به پنج سال حبس در پایگاه شکری بوشهر شده است
ناوسروان عرشه «اکبر ح» پس از بازداشت، محکوم به پنج سال حبس در پایگاه شکری بوشهر شده است
ناخدا سوم تفنگدار دریایی «علی ف» پس از بازداشت، محکوم به چهار سال حبس در پایگاه شکری بوشهر شده است
ناوبان دوم تفنگدار دریایی «سجاد م» پس از بازداشت، محکوم به چهار سال حبس و یک سال خدمت در تبعیدگاه کنارک چابهار شده است
ناواستوار دوم تفنگدار دریایی «رحیم ش»محکوم به چهار سال حبس در کنارک چابهار شده است
ناوسروان آماد «سعید م» محکوم به سه سال حبس در بندر عباس شده است
ناوسروان تفنگدار دریایی «منصور م» محکوم به دو سال حبس در شکری بوشهر شده است
ناوباندوم عرشه «وحید ب» محکوم به دو سال حبس در شکری بوشهر شده است
این افرادی که بخشی از بیست و سه نفر دستگیر شدهاند، در دادگاههای قضایی نیروهای مسلح بهطور غیر علنی محاکمه شدهاند
استاندار تهران : تا دو سال آینده “چهارشنبه سوری” رااز ذهن جامعه پاک می کنیم
مرتضی تمدن روز دوشنبه در نشست خبری پایان سال استانداری تهران با رد آیین چهارشنبه پایان سال گفت: سنت، زیباییهای یک فرهنگ را به تصویر میکشد و سنت چهارشنبه سوری غیر از زشتی، ترس و نگرانی چیزی به همراه ندارد
وی در ادامه افزود: دولت و نیروی انتظامی اجازه نمیدهند چهارشنبه پایان سال برای مردم همراه با نگرانی و استرس باشد و تا کنون نیروهای امنیتی تهران 500 نفر از تولیدکنندگان، عرضه کنندگان و قاچاقچیان مواد محترقه را دستگیر کرده اند
وی گفت: با برخورد قاطعانه سعی خواهیم کرد تا دو سال آینده معضلی به نام “چهارشنبه سوری” را از ذهن جامعه پاک کنیم
مرتضی تمدن روز دوشنبه در نشست خبری پایان سال استانداری تهران با رد آیین چهارشنبه پایان سال گفت: سنت، زیباییهای یک فرهنگ را به تصویر میکشد و سنت چهارشنبه سوری غیر از زشتی، ترس و نگرانی چیزی به همراه ندارد
وی در ادامه افزود: دولت و نیروی انتظامی اجازه نمیدهند چهارشنبه پایان سال برای مردم همراه با نگرانی و استرس باشد و تا کنون نیروهای امنیتی تهران 500 نفر از تولیدکنندگان، عرضه کنندگان و قاچاقچیان مواد محترقه را دستگیر کرده اند
وی گفت: با برخورد قاطعانه سعی خواهیم کرد تا دو سال آینده معضلی به نام “چهارشنبه سوری” را از ذهن جامعه پاک کنیم
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر