سيزدهم آذر ۱۳۸۸ برابر با چهارم دسامبر ۲۰۰۹
ایران سرکوبی ها را به ايرانيان خارج از کشور نيز تعميم داده است
صدای آمریکا : وال استريت جرنال زير عنوان «سرکوبی ايرانيان به خارج تعميم داده شده است» در گزارشی از نيويورک می نويسد يک جوان ايرانی تبار آمريکائی بنام کوشا ميگويد واکنش اوليه او به ایميلی تهديد آميز، ناديده گرفتن آن به عنوان يک شوخی احمقانه بود. ایميل به اين دانشجوی بيست و نه ساله رشته مهندسی اخطار ميداد که اگر انتقاد از ايران را در فيس بوک متوقف نکند بستگانش در تهران آسيب خواهند ديد. دو روز بعد مادرش تماس ميگيرد. ماموران امنيتی پدرش را در خانه اش در تهران بازداشت و تهديد کرده بودند که پسرش ديگر نمی تواند بی خطر به ايران بازگردد. کوشا، که خواسته است نام کامل او برده نشود، ميگويد وقتی آنها پدرم را بازداشت کردند فهميدم که ایميل شوخی نبود
وال استريت جرنال می نويسد کادر رهبری تهران با بزرگترين بحران پس از به قدرت رسيدنش در سال ۱۹۷۹ روبروست، و ايرانيان در داخل و خارج از کشور، با توجه به تقلبی که به انتخابات ژوئن (خرداد) رياست جمهوری نسبت داده ميشود، به مشروعيت آن حمله ميکنند. اپوزيسيون جنبش سبز که وزنه ای جهانی شده است، ايرانيانی از طبقات عادی را در بر ميگيرد که ميگويند پيش از اين هيچگاه خود را فعال سياسی تلقی نميکردند. در حالی که رژيم در داخل کشور به سرکوب های شديد مشغول بوده است، اکنون يک تحقيق وال استريت نشان ميدهد اين سرکوب ها به ايرانيان مقيم خارج نيز تعميم داده شده است
وال استريت جرنال می نويسد ايران در ماه های اخير، برنامه آزار و ارعاب را در مورد ايرانيان خارج ازکشور به اجرا گذاشته است، و قانون گذاران سابق ايرانی و اعضای سابق نيروهای امنيتی پاسداران انقلاب که برنامه را می شناسند ميگويند فقط ناراضيان سرشناس هدف آن نيستند، بلکه اين برنامه در سطحی جهانی و عليه تمامی کسانی اجرا ميشود که از رژيم انتقاد ميکنند. به گفته آنها، بخشی از اين برنامه، رديابی فعاليت های ايرانيان در فيس بوک، تويتر و يوتيوب در سراسر جهان، و شناسائی آنان در جريان اعتراض های اپوزيسيون در خارج از کشور است
وال استريت جرنال می نويسد مصاحبه هائی که با حدود نود ايرانی مقيم خارج شامل دانشجويان، زنان خانه دار، پزشکان، حقوقدانان و بازرگانان در نيويورک، لندن، دوبی، سوئد، لس انجلس و جاهائی ديگر به عمل آمده است نشان ميدهد کسانی که از رژيم ايران در رسانه های اينترنتی و يا تظاهرات انتقاد ميکنند با تهديدهائی برای ساکت ساختن شان مواجه ميشوند
وال استريت جرنال می نويسد ده ها نفر در آمريکا و اروپا که درفيس بوک يا تويتر از ايران انتقاد کرده اند ميگويند بستگانشان در ايران برای اين کار آنان مورد بازجوئی قرار گرفته اند، و يا موقتا بازداشت شده اند. حدود سی نفر که با آنان مصاحبه شده است گفته اند تابستان امسال در سفر به ايران از آنان پرسيده شده است آيا گذرنامه خارجی دارند؟ آيا عضو فيس بوک هستند؟ و چرا به ايران سفر کرده اند؟
وال استريت جرنال می نويسد پنج نفر از مصاحبه شدگان که در ماه های اخير به ايران سفر کرده بودند ميگويند پليس در فرودگاه تهران آنان را مجبور کرده است صفحات فيس بوک شان را بازکنند، و چند نفر نيز از ضبط گذرنامه هايشان خبر داده اند، چون انتقادهای تند و شديدشان از عملکرد دولت ايران در انتخابات جنجال برانگيز اوايل سال در رسانه های اينترنتی نقل شده بود
وال استريت جرنال می نويسد محمد رضا بک صحرائی، يک ديپلمات هيات نمايندگی ايران در سازمان ملل متحد در نيويورک به پرسش های کتبی درباره فعاليت های اطلاعاتی ايران در خارج پاسخی نداد. اما آقای صحرائی گفت اتهام ايجاد محدوديت و يا مشکلات توسط جمهوری اسلامی ايران برای ايرانيانی که از خارج به ايران سفر ميکنند، دروغ است. وی گفت در ماه های اخير بسياری از ايرانيان به ايران رفته اند و از خانواده هايشان ديدن کرده اند. ما تا کنون گزارشی نداشته ايم که حاکی از اعمال محدويتی در مورد آنان باشد. نمايندگان ايران در خارج برای تسهيل در سفر ايرانيان به ايران بيشترين تلاش را انجام ميدهند
وال استريت جرنال می نويسد يک مهندس ايرانی سی ساله که در يک منطقه آلمانی زبان اروپا زندگی ميکند و امسال در اعتراض های آنجا شرکت کرده بود ميگويد وقتی که به ايران رفت گذرنامه، تلفن همراه و لپتاپ او را ضبط کردند. وی ميگويد چندين بار از او بازجوئی کردند، کتکش زدند و خواستند که رمز ورود به ایميل و فيس بوک خود را به آنها بدهد. وی ميگويد بازجويان عکس هائی را آوردند که وی را در اعتراض های اروپا نشان ميداد و اصرار ميکردند ديگرانی را هم که در عکس ها ديده ميشدند شناسائی و معرفی کند. او ميگويد به من گفتند برای اتهاماتی گناهکارم که حضور در اعتراض های ضد رژيم، مشارکت در فعاليت های اينترنتی مضر برای امنيت ملی ايران در فيس بوک و تويتر و منعکس ساختن نظرات اپوزيسيون در وب سايت ها بخشی از آنهاست. وی ميگويد به من دو راه پيشنهاد شد: يا در ايران محاکمه شوم، و يا سندی بدهم که به عنوان يک خبرچين در اروپا عمل کنم. وی ميگويد کاعذ را امضا کردم، گذرنامه ام را گرفتم و پس از يک ماه ايران را ترک کردم. وی ميگويد بعدا ايميل ها و تلقن هائی به او زده شد که به هيچيک پاسخ نداده است
وال استريت جرنال می نويسد ايرانيانی ديگر در خارج نيز از دريافت ايميل های تهديد آميز در ارتباط با فعاليت های اينترنتی خود خبر داده اند
وال استريت جرنال می نويسد يک پزشک بيست و هشت ساله مقيم دوبی ميگويد در ماه ژوئيه به محض ورود به فرودگاه تهران يک مامور حفاظت از او خواست که صفحه فيس بوکش را باز کند. وی ابتدا به دروغ ميگويد در فيس بوک صفحه ای ندارد. اما مامور او را به اتاقی می برد و در لپتاپی که در آنجا بود از طريق گوگل نام وی را به جستجو ميگذارد. بلافاصله صفحه فيس بوک او ظاهر ميشود، و مامور گذرنامه اش را ضبط ميکند. وی ميگويد پس از چند بازجوئی سرانجام اجازه ميدهند که از کشور خارج شود
ایران سرکوبی ها را به ايرانيان خارج از کشور نيز تعميم داده است
صدای آمریکا : وال استريت جرنال زير عنوان «سرکوبی ايرانيان به خارج تعميم داده شده است» در گزارشی از نيويورک می نويسد يک جوان ايرانی تبار آمريکائی بنام کوشا ميگويد واکنش اوليه او به ایميلی تهديد آميز، ناديده گرفتن آن به عنوان يک شوخی احمقانه بود. ایميل به اين دانشجوی بيست و نه ساله رشته مهندسی اخطار ميداد که اگر انتقاد از ايران را در فيس بوک متوقف نکند بستگانش در تهران آسيب خواهند ديد. دو روز بعد مادرش تماس ميگيرد. ماموران امنيتی پدرش را در خانه اش در تهران بازداشت و تهديد کرده بودند که پسرش ديگر نمی تواند بی خطر به ايران بازگردد. کوشا، که خواسته است نام کامل او برده نشود، ميگويد وقتی آنها پدرم را بازداشت کردند فهميدم که ایميل شوخی نبود
وال استريت جرنال می نويسد کادر رهبری تهران با بزرگترين بحران پس از به قدرت رسيدنش در سال ۱۹۷۹ روبروست، و ايرانيان در داخل و خارج از کشور، با توجه به تقلبی که به انتخابات ژوئن (خرداد) رياست جمهوری نسبت داده ميشود، به مشروعيت آن حمله ميکنند. اپوزيسيون جنبش سبز که وزنه ای جهانی شده است، ايرانيانی از طبقات عادی را در بر ميگيرد که ميگويند پيش از اين هيچگاه خود را فعال سياسی تلقی نميکردند. در حالی که رژيم در داخل کشور به سرکوب های شديد مشغول بوده است، اکنون يک تحقيق وال استريت نشان ميدهد اين سرکوب ها به ايرانيان مقيم خارج نيز تعميم داده شده است
وال استريت جرنال می نويسد ايران در ماه های اخير، برنامه آزار و ارعاب را در مورد ايرانيان خارج ازکشور به اجرا گذاشته است، و قانون گذاران سابق ايرانی و اعضای سابق نيروهای امنيتی پاسداران انقلاب که برنامه را می شناسند ميگويند فقط ناراضيان سرشناس هدف آن نيستند، بلکه اين برنامه در سطحی جهانی و عليه تمامی کسانی اجرا ميشود که از رژيم انتقاد ميکنند. به گفته آنها، بخشی از اين برنامه، رديابی فعاليت های ايرانيان در فيس بوک، تويتر و يوتيوب در سراسر جهان، و شناسائی آنان در جريان اعتراض های اپوزيسيون در خارج از کشور است
وال استريت جرنال می نويسد مصاحبه هائی که با حدود نود ايرانی مقيم خارج شامل دانشجويان، زنان خانه دار، پزشکان، حقوقدانان و بازرگانان در نيويورک، لندن، دوبی، سوئد، لس انجلس و جاهائی ديگر به عمل آمده است نشان ميدهد کسانی که از رژيم ايران در رسانه های اينترنتی و يا تظاهرات انتقاد ميکنند با تهديدهائی برای ساکت ساختن شان مواجه ميشوند
وال استريت جرنال می نويسد ده ها نفر در آمريکا و اروپا که درفيس بوک يا تويتر از ايران انتقاد کرده اند ميگويند بستگانشان در ايران برای اين کار آنان مورد بازجوئی قرار گرفته اند، و يا موقتا بازداشت شده اند. حدود سی نفر که با آنان مصاحبه شده است گفته اند تابستان امسال در سفر به ايران از آنان پرسيده شده است آيا گذرنامه خارجی دارند؟ آيا عضو فيس بوک هستند؟ و چرا به ايران سفر کرده اند؟
وال استريت جرنال می نويسد پنج نفر از مصاحبه شدگان که در ماه های اخير به ايران سفر کرده بودند ميگويند پليس در فرودگاه تهران آنان را مجبور کرده است صفحات فيس بوک شان را بازکنند، و چند نفر نيز از ضبط گذرنامه هايشان خبر داده اند، چون انتقادهای تند و شديدشان از عملکرد دولت ايران در انتخابات جنجال برانگيز اوايل سال در رسانه های اينترنتی نقل شده بود
وال استريت جرنال می نويسد محمد رضا بک صحرائی، يک ديپلمات هيات نمايندگی ايران در سازمان ملل متحد در نيويورک به پرسش های کتبی درباره فعاليت های اطلاعاتی ايران در خارج پاسخی نداد. اما آقای صحرائی گفت اتهام ايجاد محدوديت و يا مشکلات توسط جمهوری اسلامی ايران برای ايرانيانی که از خارج به ايران سفر ميکنند، دروغ است. وی گفت در ماه های اخير بسياری از ايرانيان به ايران رفته اند و از خانواده هايشان ديدن کرده اند. ما تا کنون گزارشی نداشته ايم که حاکی از اعمال محدويتی در مورد آنان باشد. نمايندگان ايران در خارج برای تسهيل در سفر ايرانيان به ايران بيشترين تلاش را انجام ميدهند
وال استريت جرنال می نويسد يک مهندس ايرانی سی ساله که در يک منطقه آلمانی زبان اروپا زندگی ميکند و امسال در اعتراض های آنجا شرکت کرده بود ميگويد وقتی که به ايران رفت گذرنامه، تلفن همراه و لپتاپ او را ضبط کردند. وی ميگويد چندين بار از او بازجوئی کردند، کتکش زدند و خواستند که رمز ورود به ایميل و فيس بوک خود را به آنها بدهد. وی ميگويد بازجويان عکس هائی را آوردند که وی را در اعتراض های اروپا نشان ميداد و اصرار ميکردند ديگرانی را هم که در عکس ها ديده ميشدند شناسائی و معرفی کند. او ميگويد به من گفتند برای اتهاماتی گناهکارم که حضور در اعتراض های ضد رژيم، مشارکت در فعاليت های اينترنتی مضر برای امنيت ملی ايران در فيس بوک و تويتر و منعکس ساختن نظرات اپوزيسيون در وب سايت ها بخشی از آنهاست. وی ميگويد به من دو راه پيشنهاد شد: يا در ايران محاکمه شوم، و يا سندی بدهم که به عنوان يک خبرچين در اروپا عمل کنم. وی ميگويد کاعذ را امضا کردم، گذرنامه ام را گرفتم و پس از يک ماه ايران را ترک کردم. وی ميگويد بعدا ايميل ها و تلقن هائی به او زده شد که به هيچيک پاسخ نداده است
وال استريت جرنال می نويسد ايرانيانی ديگر در خارج نيز از دريافت ايميل های تهديد آميز در ارتباط با فعاليت های اينترنتی خود خبر داده اند
وال استريت جرنال می نويسد يک پزشک بيست و هشت ساله مقيم دوبی ميگويد در ماه ژوئيه به محض ورود به فرودگاه تهران يک مامور حفاظت از او خواست که صفحه فيس بوکش را باز کند. وی ابتدا به دروغ ميگويد در فيس بوک صفحه ای ندارد. اما مامور او را به اتاقی می برد و در لپتاپی که در آنجا بود از طريق گوگل نام وی را به جستجو ميگذارد. بلافاصله صفحه فيس بوک او ظاهر ميشود، و مامور گذرنامه اش را ضبط ميکند. وی ميگويد پس از چند بازجوئی سرانجام اجازه ميدهند که از کشور خارج شود
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر