واشنگتن پست : پاسداران در مثلت قدرت در ايران از رئيس جمهوری و رهبر ارشد قوی تر ميشوند
صدای آمريکا : واشنگتن پست زير عنوان "چرا هنوز بايد با ايران مذاکره کنيم" مقاله ای از مازيار بهاری، فيلمساز کانادائی ايرانی تبار وخبرنگار نيوزويک را چاپ کرده است، که در آغازتوضيح ميدهد پس از صد و هجده روز حبس و استنطاق و کتک خوردن از پاسدران انقلاب در زندان مخوف اوين در تهران برای صداقت در گزارش انتخابات مورد اختلاف رياست جمهوری، از او انتظار ميرود با هرگونه تماس و گفتگوئی مخالف باشد، اما وی معتقد است غرب کماکان به ايران نياز دارد، و بهتر است صرفنظر از آنچه که به سر افرادی نظير او آمده است، به مذاکره با آن ادامه دهد
مازیار بهاری می نويسد در مثلث قدرت در ايران، شامل پاسداران، خامنه ای و احمدی نژاد، پاسداران از رئيس جمهوری و رهبر ارشد قوی تر ميشوند. بعضی از پاسداران به دلايل مذهبی خود را وقف خامنه ای کرده اند، اما بسياری از آنان از موقعيت او به عنوان يک رهبر مذهبی برای مشروعيت بخشيدن به اقدامات خود استفاده ميکنند. آنها از احمدی نژاد، پاسدار سابق نيز، برای تقويت قدرت سياسی خود بهره می برند. پاسداران اسلحه و پول دارند. آنها بزرگترين مقاطعه کاران صنتعتی در ايران هستند. آنها در تمامی منطقه، و در غرب، شرکت های عامل دارند، و در قاچاق اجناس به داخل و خارج ايران درگيرند. آنها فقط به خامنه ای جوابگو هستند
مازيار بهاری به اين سئوال که آيا غرب، و بخصوص آمريکا می تواند با اين افراد تماس و گفتگو داشته باشد؟ پاسخ مثبت ميدهد، و دليل آن را هم فقدان گزينه ای ديگر ميداند. و سپس می نويسد غرب بايد با ايران در مورد برنامه اتمی اش، و در باره ثبات در عراق و افغانستان گفتگو کند. صحبت نکردن با تهران کار سازنيست
مازيار بهاری می نويسد من دقيقا نميدانم چرا آزاد شدم، اما می توانم حدس بزنم. بيش از چهارماه دوستان و همکارانم در نيوزويک، و جاهای ديگر، در صحنه های علنی و خصوصی، برای آزادی من تلاشی گسترده داشتند. همزمان با حضور ايران در ژنو برای مذاکره درباره برنامه اتمی شرايط و وضعيت من نيز در زندان شروع به بهتر شدن کرد. بعدا يکی از مقامات ايران به من گفت در زندان بيشتر به يک عامل دردسر مبدل شده بودم تا موجبی برای منفعت. دست کم بعضی از عوامل رژيم محاسباتی چنين مستدل دارند
صدای آمريکا : واشنگتن پست زير عنوان "چرا هنوز بايد با ايران مذاکره کنيم" مقاله ای از مازيار بهاری، فيلمساز کانادائی ايرانی تبار وخبرنگار نيوزويک را چاپ کرده است، که در آغازتوضيح ميدهد پس از صد و هجده روز حبس و استنطاق و کتک خوردن از پاسدران انقلاب در زندان مخوف اوين در تهران برای صداقت در گزارش انتخابات مورد اختلاف رياست جمهوری، از او انتظار ميرود با هرگونه تماس و گفتگوئی مخالف باشد، اما وی معتقد است غرب کماکان به ايران نياز دارد، و بهتر است صرفنظر از آنچه که به سر افرادی نظير او آمده است، به مذاکره با آن ادامه دهد
مازیار بهاری می نويسد در مثلث قدرت در ايران، شامل پاسداران، خامنه ای و احمدی نژاد، پاسداران از رئيس جمهوری و رهبر ارشد قوی تر ميشوند. بعضی از پاسداران به دلايل مذهبی خود را وقف خامنه ای کرده اند، اما بسياری از آنان از موقعيت او به عنوان يک رهبر مذهبی برای مشروعيت بخشيدن به اقدامات خود استفاده ميکنند. آنها از احمدی نژاد، پاسدار سابق نيز، برای تقويت قدرت سياسی خود بهره می برند. پاسداران اسلحه و پول دارند. آنها بزرگترين مقاطعه کاران صنتعتی در ايران هستند. آنها در تمامی منطقه، و در غرب، شرکت های عامل دارند، و در قاچاق اجناس به داخل و خارج ايران درگيرند. آنها فقط به خامنه ای جوابگو هستند
مازيار بهاری به اين سئوال که آيا غرب، و بخصوص آمريکا می تواند با اين افراد تماس و گفتگو داشته باشد؟ پاسخ مثبت ميدهد، و دليل آن را هم فقدان گزينه ای ديگر ميداند. و سپس می نويسد غرب بايد با ايران در مورد برنامه اتمی اش، و در باره ثبات در عراق و افغانستان گفتگو کند. صحبت نکردن با تهران کار سازنيست
مازيار بهاری می نويسد من دقيقا نميدانم چرا آزاد شدم، اما می توانم حدس بزنم. بيش از چهارماه دوستان و همکارانم در نيوزويک، و جاهای ديگر، در صحنه های علنی و خصوصی، برای آزادی من تلاشی گسترده داشتند. همزمان با حضور ايران در ژنو برای مذاکره درباره برنامه اتمی شرايط و وضعيت من نيز در زندان شروع به بهتر شدن کرد. بعدا يکی از مقامات ايران به من گفت در زندان بيشتر به يک عامل دردسر مبدل شده بودم تا موجبی برای منفعت. دست کم بعضی از عوامل رژيم محاسباتی چنين مستدل دارند
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر