سه شنبه، 20 بهمن ماه 1388 برابر با 2010 Tuesday 09 February
آمريكا و اتحادیه اروپا خواستار توقف سركوب معترضان در ايران شدند
به گزارش خبرگزاری فرانسه از واشنگتن، ایالات متحده آمریکا و اتحادیه اروپا امروز در بیانیه ای مشترک که از سوی کاخ سفید منتشر شد، نقض حقوق بشر و سرکوب معترضان در ایران را محکوم کردند
در این بیانیه آمده است، ایالات متحده و اتحادیه اروپا، ادامه نقض فاحش حقوق بشر در ایران از جمله دستگیریهای گسترده و محاکمه معترضان، تهدید به اعدام تظاهرکنندگان و اذیت و آزار افراد بازداشت شده و خانواده های آنها را محکوم می کنند
در این بیانیه ضمن محکومیت سرکوب خشونت آمیز معترضان در ایران، با اشاره به مراسم سالگرد 22 بهمن، از احتمال اعمال خشونتهای بیشتر علیه تظاهرکنندگان بشدت ابراز نگرانی شده است
ایالات متحده و اتحادیه اروپا در بیانیه مشترک خود با لحنی هشدارآمیز رژیم تهران را فراخواندند که به سرکوب مردم ایران خاتمه داده و بازداشت شدگان را آزاد کند
دستگیریهای گسترده در آستانه 22 بهمن همچنان ادامه دارد
بنابه گزارشات رسیده به فعالین حقوق بشر و دمکراسی در ایران، یورشها و دستگیریها گسترده مامورین وزارت اطلاعات در آستانه 22 بهمن به فعالین اجتماعی، دانشجوئی ،حامیان مادران عزادار و سایر اقشار جامعه برای ایجاد جو رعب و وحشت برای کاهش دادن ابعاد گسترده اعتراضات مردم در روز 22 بهمن همچنان ادامه دارد. مامورین وزارت اطلاعات شب گذشته با یورش به منازل تعدادی از فعالین اجتماعی،دانشجوئی و حامیان مادران عزادار آنها را دستگیر و به بند مخوف 209 منتقل شدند
دوشنبه شب 19 بهمن ماه از ساعت 22:30 یورشها آغاز شد. اولین یورش به منزل آقای احسنی بود که منجر به دستگیری 2 فرزند اوبه نام های نادر و الهام احسنی گردید.مامورین وزارت اطلاعات در این یورش 5 ماشین مملو از نیرو را بکار بردند. پنج نفر نفر آنها به فرماندهی شخصی بنام حقگو وارد منزل شدند . آنها خانم الهام احسنی و آقای نادر احسنی را دستگیر کردند و بعد از آن اقدام به بازرسی منزل نمودند و کامپیوتر خاتواده و تلفن همراه آنها را با خود بردند
نادر احسنی از فعالین دانشجوئی و از دستگیر شدگان 16 آذر 1386 می باشد. او اخیرا بنابه احضاریه ای که از اجرای احکام دادگاه انقلاب دریافت کرده بود برای به اجرا در آوردن حکم غیر انسانی 1 سال زندان باید خودش را به زندان معرفی می کرد
خانم الهام احسنی کارشناس امور بهداشت و استادیار دانشگاه ملی (بهشتی) و از فعالین اجتماعی می باشد.او در 2 ان.جی.او فعال است. ان.جی. او. انجمن گلهای زندگی که به مبتلایان بیماری اچ. آی. وی کمک می کند و ان.جی.او. جهان شایسته برای کودکان که به کودکان کار و خیابانی کمک می کرد.خانم احسنی همچنین در سایر فعالیتهای اجتماعی شرکت داشتند
حوالی ساعت 23:30 مامورین وزارت اطلاعات به منزل خانم ژیلا اکرم زاده 49 ساله یکی از حامیان مادران عزادار یورش بردند و 5 نفر از مامورین وزارت اطلاعات به زور به درون منزل وارد شدند آنها منزل را مورد بازرسی قرار دادند و کامپیوتر خانواده،دفترچه تلفن،سی.دی،دست نوشته ها و دفتر یاداشت و تلفن همراه با سایر وسائل شخصی را با خود بردند. پس از بازرسی طولانی خانم ژیلا اکرم زاده را دستگیر و به سلولهای انفرادی بند 209 زندان اوین منتقل کردند.خانم اکرم زاده پیش از این در تجمع اعتراضی مادران عزادار در پارک لاله دستگیر شده بودو چند روز را در بازداشت بسر برده بود.مامورین وزارت اطلاعات صبح امروز به خانواده اکرم زاده تماس گرفتند و آنها را با توهین تهدید کردند که در صورت انتشار خبر دستگیر او آنها را هم بازداشت خواهند کرد
بامداد روز یکشنبه 17 بهمن ماه حوالی ساعت 03:30 مامورین وزارت اطلاعات به منزل یکی دیگر از حامیان مادران عزادار بنام خانم گلی ... 49 ساله متاهل و دارای 2 فرزند یورش بردند و اورا دستگیر و به سلولهای انفرادی بند 209 زندان اوین منتقل کردند.مامورین وزارت اطلاعات همچنین منزل او را مورد بازرسی قرار دادند و کامپیوتر،تلفن همراه،دفترچه تلفن و سایر وسائل خصوصی او را با خود بردند
این یورشها در آستانه 22 بهمن به دستور شخص علی خامنه ای و با کمک بازوی امنیتی و به اصطلاح قاضی وی صورت می گیرد.دستورات علی خامنه ای بوسیله صادق لاریجانی و عناصر اطلاعاتی که تحت نام قوۀ قضائیه به اجرا در آورده می شود. بازجویان وزارت اطلاعات دستگیر شدگان رادر شکنجه گاه بند 209 زندان اوین برای گرفتن اعترافات دروغین تحت شکنجه های وحشیانه جسمی و روحی قرار میدهند تا علیه آنها پرونده سازی نمایند
فعالین حقوق بشر و دمکراسی در ایران ،یورشهای وحشیانه به منازل فعالین اجتماعی،دانشجوئی و حامیان مادران عزادار که به دستور علی خامنه ای صورت می گیرد را محکوم می کند و از دبیر کل سازمان ملل ،کمیسر عالی حقوق بشر و سایر مراجع بین المللی خواهان تشکیل جلسه اصطراری شورای امنیت سازمان ملل برای رسیدگی به جنایت علیه بشریت که توسط شخص خامنه ای علیه مردم ایران اعمال می شود است
نامه دو زندانی سياسی محکوم به اعدام
نامه محمد امين عبد الهی و قادر عبدالله زاده دو زندانى سياسى محكوم به اعدام
دوستان و هموطنان
اين رنجنامه را در حالی منتشر می کنيم که در طی چهار سال گذشته نه ناله ای از ما برخاسته و نه کسی صدای ما را شنيده است
ما کرديم! اتهامی از اين بالاتر
ما انسانيم! اين هم جرم کمی نيست
و ما حق جو و آزادی خواهيم
و شما خود قضاوت کنيد، اين همه جرم کمی نيست، آنقدر زياد است که يکی به سی و دوسال و ديگری به بيست سال زندان محکوم شديم
ما، محمد امين عبدالهی و قادر محمد زاده هر دوبعد از صدور احکام دادگاه بدوی به اين احکام اعتراض داشتيم، در کمال تعجب در دادگاه تجديد نظر در و بعد از بارها و بارها دادخواهی از دستگاه قضايي، هر دو به محاربه و اقدام برای براندازی نظام افزايش حکم گرفته ايم و در اين روزگار حکم محارب نيز اتهامی است که مجازاتش اعدام است، اعدامی که در هيچ کجای دنيا به اين شکل که امروز در کشور ما اجرا می شود، ديگر کاربردی ندارد
ما دوتن زندانی نه به اين حکم؛ که به روند دادرسی در دستگاه قضايی اعتراض داريم، چرا که معتقديم در يک نظامی که داعيه ی رفتارهای اسلامگرايانه دارد متهمان و احيانا مخالفانش را در دادگاههای جند دقيقه ای محاکمه نمی کنند.و قضاتش نيز که به رعايت عدل و انصاف و در نظر داشتن احکام الهی سوگند ياد کرده اند نيز زير فشار سيستم امنيتی � اطلاعاتی برای متهمان توصيه شده احکام سنگين صادر نمی کنند
ما دو نفر نه به عقوبت محاربه اعتراض داريم و نه به مجموعه ی پنجاه سال زندانی که برايمان در نظر گرفته اند، زيرا می دانيم از فرزاد کمانگر و صدها و شايد هزارن زندانی عقيدتی ديگری که هم اکنون در زندانها هستند برتر نيستيم، اعتراض ما به برخورد با هر صدای مخالف و منتقدی است که به محض برخاستن بر آن می شوند تا در گلو خفه اش کنند و اين بر خلاف آموخته هايی است که ما از دين به خاطر داريم
ما نويسندگان اين نامه؛ محمد امين عبدالهی و قادر محمد زاده در حالی اين نامه را منتشر می کنيم که هر روز ممکن است حکم اعدام در موردمان اجرا شود و تنها هراسمان از اين است که برادران و خواهرانمان ندانند ما برای چه و به چه علت به دار آويخته شديم
که در اين صورت خونمان به هدر رفته خواهد بود. اما اگر هموطنان ما بدانند که محمد و قادر به چه اتهامی و در چه شرايطی به دار کشيده شدند، آنگاه با خاطری آسوده و با گامهايی استوار مرگ را که فرجام هر زندگی است به آغوش خواهيم کشيد
دوازدهم بهمن ماه هزار و سيصدو هشتادو هشت خورشيدی
محمد امين عبد الهی- قادر محمد زاده
زندان مرکزی اروميه
نامه محمد امين عبد الهی و قادر عبدالله زاده دو زندانى سياسى محكوم به اعدام
دوستان و هموطنان
اين رنجنامه را در حالی منتشر می کنيم که در طی چهار سال گذشته نه ناله ای از ما برخاسته و نه کسی صدای ما را شنيده است
ما کرديم! اتهامی از اين بالاتر
ما انسانيم! اين هم جرم کمی نيست
و ما حق جو و آزادی خواهيم
و شما خود قضاوت کنيد، اين همه جرم کمی نيست، آنقدر زياد است که يکی به سی و دوسال و ديگری به بيست سال زندان محکوم شديم
ما، محمد امين عبدالهی و قادر محمد زاده هر دوبعد از صدور احکام دادگاه بدوی به اين احکام اعتراض داشتيم، در کمال تعجب در دادگاه تجديد نظر در و بعد از بارها و بارها دادخواهی از دستگاه قضايي، هر دو به محاربه و اقدام برای براندازی نظام افزايش حکم گرفته ايم و در اين روزگار حکم محارب نيز اتهامی است که مجازاتش اعدام است، اعدامی که در هيچ کجای دنيا به اين شکل که امروز در کشور ما اجرا می شود، ديگر کاربردی ندارد
ما دوتن زندانی نه به اين حکم؛ که به روند دادرسی در دستگاه قضايی اعتراض داريم، چرا که معتقديم در يک نظامی که داعيه ی رفتارهای اسلامگرايانه دارد متهمان و احيانا مخالفانش را در دادگاههای جند دقيقه ای محاکمه نمی کنند.و قضاتش نيز که به رعايت عدل و انصاف و در نظر داشتن احکام الهی سوگند ياد کرده اند نيز زير فشار سيستم امنيتی � اطلاعاتی برای متهمان توصيه شده احکام سنگين صادر نمی کنند
ما دو نفر نه به عقوبت محاربه اعتراض داريم و نه به مجموعه ی پنجاه سال زندانی که برايمان در نظر گرفته اند، زيرا می دانيم از فرزاد کمانگر و صدها و شايد هزارن زندانی عقيدتی ديگری که هم اکنون در زندانها هستند برتر نيستيم، اعتراض ما به برخورد با هر صدای مخالف و منتقدی است که به محض برخاستن بر آن می شوند تا در گلو خفه اش کنند و اين بر خلاف آموخته هايی است که ما از دين به خاطر داريم
ما نويسندگان اين نامه؛ محمد امين عبدالهی و قادر محمد زاده در حالی اين نامه را منتشر می کنيم که هر روز ممکن است حکم اعدام در موردمان اجرا شود و تنها هراسمان از اين است که برادران و خواهرانمان ندانند ما برای چه و به چه علت به دار آويخته شديم
که در اين صورت خونمان به هدر رفته خواهد بود. اما اگر هموطنان ما بدانند که محمد و قادر به چه اتهامی و در چه شرايطی به دار کشيده شدند، آنگاه با خاطری آسوده و با گامهايی استوار مرگ را که فرجام هر زندگی است به آغوش خواهيم کشيد
دوازدهم بهمن ماه هزار و سيصدو هشتادو هشت خورشيدی
محمد امين عبد الهی- قادر محمد زاده
زندان مرکزی اروميه
بيانيه هجده تن از مادران فعالان سياسي – مدنی دربند خطاب به مردم ایران در اعتراض به تداوم بازداشت غیرقانونی فرزندانشان
پسرم جعبه آبرنگش را پيش رويم گذاشت
و از من خواست
برايش پرنده اي بكشم
در رنگ خاكستري فرو بردم
قلم مو را
و كشيدم چارگوشي را با قفل و ميله ها!
شگفتي چشمانش را پر كرد
اما اين يك زندان است
نمي داني چگونه يك پرنده مي كشند ؟!
ملت ايران
ثانيه هاست كه از نوازش فرزندانمان محروم شده ايم ، دقيقه هاست صدايشان را نشنيده ايم ، ساعت هاست چشم انتظارشان هستيم ، روزهاست آغوش هايمان را مامن دردها و شادي هاشان نكرده ايم ، هفته هاست در انتظار خبريم و ماه هاست كه نميدانيم به كدامين جرم ناكرده مي بايست آنها را در زندان كنند ، چشم به در سائيده ايم و كفش به خيابان ها تا شايد دست كم خبري از ايشان يابيم اما صد افسوس كه نه تنها اينگونه نشد كه درشتي ها ديديم از كساني كه مدعيان اخلاق و آزادگي هستند
با اين همه اگر تنها درشتي ها بود تاب مي آورديم،اگر تنها فراق دلبركانمان بود به حرمت ايران سكوت ميكرديم و اگر تنها حبس بود تاب مي آورديم كه فرزندانمان نه عزيزتر از ديگر فرزندان درحبس ايران و نه كم مسئوليت تر از آنان در راه پيشرفت كشور هستند.اما درداد و دريغا و صد افسوس كه به ازاي هر قطره اشك ما اتهامي بر اتهامات فرزندانمان افزوده ميشود.بازداشت هاي بي دلبل كم بود كه هم اينك اتهامات واهي نيز داغي شده بر داغهايمان.اتهاماتي كه پيش از واهي بودنشان خنده ناكند
هم وطنان
فرزندان ما را كه جملگي به فرياد زدن بر سر مخالف خويش نيز رضا نمي دهند به ارتباط با گروهكهاي تروريستي خارج نشين متهم مي كنند، گروهي را به دليل فعاليت در قالب احزاب و گروههاي قانوني به اقدام عليه امنيت كشور متهم مي كنند ، جگر گوشه هايمان را به دليل نوشتن مطلبي در روزنامه اي يا وبلاگي به تبليغ عليه نظام متهم كرده اند ، پاره هاي تنمان را از خلوت دعا و نيايش به درگاه خالق يكتا به كنج زندان برده اند و چنان كرده اند كه خواست رهايي فرزندانمان از پروردگار نيز به اتهام بدل شده است. عضويت در شبكه هاي اجتماعي را به اتهام بدل كرده اند و ملاقات با فرزندان دلبندمان را به لطفي بي نهايت از سوي خود تعبير ميكنند ، در اين بين ما مانده ايم كه داد از كه ستانيم
ايرانيان
گفته مي شود تاريخ بي رحمترين داور در دادگاه جهان است ، و در همه حال مظلومان را به داوري تاريخ دل خوش ميكنند ، تا امروز تاريخ شود و داد مظلومان بستاند.اما در سكوت ما تاريخ كجا سوختن ما را در تب بي خبري از دختران و پسرانمان به ياد خواهد آورد؟ تاريخ كجا به ياد خواهد آورد اشكها و ضجه هاي ما را در غم دوري دلبركانمان؟ تاريخ كجا و خون جگري كه از دست مخلوق بي وجدان، شبانه به درگاه خالق شرح ميدهيم كجا؟
هم ميهنان
با قامتي به بلندي فرياد رنج هايمان را با شما باز گفتيم ، تا باشد گوش شنوايي در گوشه اي كه به ياد آورد مادر بودن در اين زمانه سخت ، بسيار سخت است. تا بداند كه هر لحظه را با شوق در آغوش كشيدن دلبركانمان به تاريخ مي سپاريم اما از پا نمي افتيم
اي مرغ گرفتار بماني و ببيني
آن روز همايون كه به عالم قفسي نيست
1-حوا ابراهيمي مادر سعيد و مسعود نورمحمدي
2-مهين جواهري پور مادر مهرداد رحيمي
4-سكينه خرمن ديز مادر مهرداد اصلاني
5-زهرا رضا مادر حسين نوراني ن‍‍ژاد
6-صغري عليپور مادر پريسا كاكايي
7- طيبه فخري مادر عماد الدين باقي
8- عصمت كاشاني مادر سعيد ليلاز
9- شهرزاد كريمان مادر شيوا نظر آهاري
10-فائزه ملكشاهي مادر سعيد حائري
11-مرضيه محبي مادر سعيد جلالي فر
12- معصومه ملول مادر مسعود باستاني
13- ملكه محمدي مادر سميه عالمي پسند
14- نرگس موسوي مادر پيمان چالاكي
15- پروين مخترع مادر كوهيار گودرزي
16- ثريا محمد زاده مادر سعيد كلانكي
17- عارفه نوري مادر مريم ضياء
18- خدابس نظري مادر بهمن احمدي امويي
پسرم جعبه آبرنگش را پيش رويم گذاشت
و از من خواست
برايش پرنده اي بكشم
در رنگ خاكستري فرو بردم
قلم مو را
و كشيدم چارگوشي را با قفل و ميله ها!
شگفتي چشمانش را پر كرد
اما اين يك زندان است
نمي داني چگونه يك پرنده مي كشند ؟!
ملت ايران
ثانيه هاست كه از نوازش فرزندانمان محروم شده ايم ، دقيقه هاست صدايشان را نشنيده ايم ، ساعت هاست چشم انتظارشان هستيم ، روزهاست آغوش هايمان را مامن دردها و شادي هاشان نكرده ايم ، هفته هاست در انتظار خبريم و ماه هاست كه نميدانيم به كدامين جرم ناكرده مي بايست آنها را در زندان كنند ، چشم به در سائيده ايم و كفش به خيابان ها تا شايد دست كم خبري از ايشان يابيم اما صد افسوس كه نه تنها اينگونه نشد كه درشتي ها ديديم از كساني كه مدعيان اخلاق و آزادگي هستند
با اين همه اگر تنها درشتي ها بود تاب مي آورديم،اگر تنها فراق دلبركانمان بود به حرمت ايران سكوت ميكرديم و اگر تنها حبس بود تاب مي آورديم كه فرزندانمان نه عزيزتر از ديگر فرزندان درحبس ايران و نه كم مسئوليت تر از آنان در راه پيشرفت كشور هستند.اما درداد و دريغا و صد افسوس كه به ازاي هر قطره اشك ما اتهامي بر اتهامات فرزندانمان افزوده ميشود.بازداشت هاي بي دلبل كم بود كه هم اينك اتهامات واهي نيز داغي شده بر داغهايمان.اتهاماتي كه پيش از واهي بودنشان خنده ناكند
هم وطنان
فرزندان ما را كه جملگي به فرياد زدن بر سر مخالف خويش نيز رضا نمي دهند به ارتباط با گروهكهاي تروريستي خارج نشين متهم مي كنند، گروهي را به دليل فعاليت در قالب احزاب و گروههاي قانوني به اقدام عليه امنيت كشور متهم مي كنند ، جگر گوشه هايمان را به دليل نوشتن مطلبي در روزنامه اي يا وبلاگي به تبليغ عليه نظام متهم كرده اند ، پاره هاي تنمان را از خلوت دعا و نيايش به درگاه خالق يكتا به كنج زندان برده اند و چنان كرده اند كه خواست رهايي فرزندانمان از پروردگار نيز به اتهام بدل شده است. عضويت در شبكه هاي اجتماعي را به اتهام بدل كرده اند و ملاقات با فرزندان دلبندمان را به لطفي بي نهايت از سوي خود تعبير ميكنند ، در اين بين ما مانده ايم كه داد از كه ستانيم
ايرانيان
گفته مي شود تاريخ بي رحمترين داور در دادگاه جهان است ، و در همه حال مظلومان را به داوري تاريخ دل خوش ميكنند ، تا امروز تاريخ شود و داد مظلومان بستاند.اما در سكوت ما تاريخ كجا سوختن ما را در تب بي خبري از دختران و پسرانمان به ياد خواهد آورد؟ تاريخ كجا به ياد خواهد آورد اشكها و ضجه هاي ما را در غم دوري دلبركانمان؟ تاريخ كجا و خون جگري كه از دست مخلوق بي وجدان، شبانه به درگاه خالق شرح ميدهيم كجا؟
هم ميهنان
با قامتي به بلندي فرياد رنج هايمان را با شما باز گفتيم ، تا باشد گوش شنوايي در گوشه اي كه به ياد آورد مادر بودن در اين زمانه سخت ، بسيار سخت است. تا بداند كه هر لحظه را با شوق در آغوش كشيدن دلبركانمان به تاريخ مي سپاريم اما از پا نمي افتيم
اي مرغ گرفتار بماني و ببيني
آن روز همايون كه به عالم قفسي نيست
1-حوا ابراهيمي مادر سعيد و مسعود نورمحمدي
2-مهين جواهري پور مادر مهرداد رحيمي
4-سكينه خرمن ديز مادر مهرداد اصلاني
5-زهرا رضا مادر حسين نوراني ن‍‍ژاد
6-صغري عليپور مادر پريسا كاكايي
7- طيبه فخري مادر عماد الدين باقي
8- عصمت كاشاني مادر سعيد ليلاز
9- شهرزاد كريمان مادر شيوا نظر آهاري
10-فائزه ملكشاهي مادر سعيد حائري
11-مرضيه محبي مادر سعيد جلالي فر
12- معصومه ملول مادر مسعود باستاني
13- ملكه محمدي مادر سميه عالمي پسند
14- نرگس موسوي مادر پيمان چالاكي
15- پروين مخترع مادر كوهيار گودرزي
16- ثريا محمد زاده مادر سعيد كلانكي
17- عارفه نوري مادر مريم ضياء
18- خدابس نظري مادر بهمن احمدي امويي
احضار و دستگيري دو فعال كارگري
دستگیری اسعد مولود زاده و احضار افشین ندیمی به دادگاه انقلاب سنندج
کمیتۀ هماهنگی برای کمک دوشنبه ١٩ بهمن ۱٣٨٨
اسعد مولود زاده فعال کارگری ، دستگیر شد
اسعد مولود زاده فعال کارگری وعضو کمیته هماهنگی برای کمک به ایجاد تشکل های کارگری، روز پنجشنبه مورخ ١۵/١١/٨٨ توسط مامورین اداره اطلاعات بازداشت شد
ساعت ٨ صبح ، مامورین اداره اطلاعات شهرستان نقده به منزل مسکونی وی واقع در روستای قلاتان مراجعه ، وی را بازداشت و به اداره اطلاعات ارومیه انتقال دادند و تا زمان ارسال خبر، هیچ گونه اطلاعی از سرنوشت ایشان در دست نمی باشد
ما اعضای کمیته هماهنگی برای کمک به ایجاد تشکل های کارگری ،دستگیری و بازداشت این فعال کارگری رامحکوم کرده و خواستار آزادی فوری و بی قید و شرط اسعد مولودزاده می باشیم
١٨/١١/١٣٨٨
———————-
احضار افشین ندیمی به دادگاه انقلاب سنندج
طبق خبر رسیده، افشین ندیمی ازفعالین کارگری کامیاران و عضو کمیته هماهنگی برای کمک به ایجاد تشکل های کارگری روز سه شنبه ٦/١١/١٣٨٨ احضاریه ای از سوی شعبه دوم دادگاه انقلاب سنندج دریافت نمود که مبنی بر آن، نامبرده باید روز ٢۵/١١/١٣٨٨ راس ساعت ١٠:٣٠ در این شعبه حاضر و خود را معرفی نماید
ما اعضای کمیته هماهنگی احضار، بازداشت و دادگاهی فعالین کارگری را شدیدا محکوم کرده و خواستار پایان یافتن این نوع فشارها هستیم
کمیتۀ هماهنگی برای کمک به ایجاد تشکل های کارگری
دستگیری اسعد مولود زاده و احضار افشین ندیمی به دادگاه انقلاب سنندج
کمیتۀ هماهنگی برای کمک دوشنبه ١٩ بهمن ۱٣٨٨
اسعد مولود زاده فعال کارگری ، دستگیر شد
اسعد مولود زاده فعال کارگری وعضو کمیته هماهنگی برای کمک به ایجاد تشکل های کارگری، روز پنجشنبه مورخ ١۵/١١/٨٨ توسط مامورین اداره اطلاعات بازداشت شد
ساعت ٨ صبح ، مامورین اداره اطلاعات شهرستان نقده به منزل مسکونی وی واقع در روستای قلاتان مراجعه ، وی را بازداشت و به اداره اطلاعات ارومیه انتقال دادند و تا زمان ارسال خبر، هیچ گونه اطلاعی از سرنوشت ایشان در دست نمی باشد
ما اعضای کمیته هماهنگی برای کمک به ایجاد تشکل های کارگری ،دستگیری و بازداشت این فعال کارگری رامحکوم کرده و خواستار آزادی فوری و بی قید و شرط اسعد مولودزاده می باشیم
١٨/١١/١٣٨٨
———————-
احضار افشین ندیمی به دادگاه انقلاب سنندج
طبق خبر رسیده، افشین ندیمی ازفعالین کارگری کامیاران و عضو کمیته هماهنگی برای کمک به ایجاد تشکل های کارگری روز سه شنبه ٦/١١/١٣٨٨ احضاریه ای از سوی شعبه دوم دادگاه انقلاب سنندج دریافت نمود که مبنی بر آن، نامبرده باید روز ٢۵/١١/١٣٨٨ راس ساعت ١٠:٣٠ در این شعبه حاضر و خود را معرفی نماید
ما اعضای کمیته هماهنگی احضار، بازداشت و دادگاهی فعالین کارگری را شدیدا محکوم کرده و خواستار پایان یافتن این نوع فشارها هستیم
کمیتۀ هماهنگی برای کمک به ایجاد تشکل های کارگری
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر