راهکارهائی برای شرکت کنندگان در تظاهرات خیابانی
تجمع شرکت کنندگان بنحوی باشد که امکان تمرکز نیروهای سرکوبگر بصورت نوک یک پیکان در مقابل گروه میسر نباشد. حرکت ها بصورت حمله و گریز و حداقل از سه - چهار چبهه در میادین و خیابان های اصلی در نظر گرفته شود. در صورت لزوم با پیشروی بسوی نیرو ها میتوان باعث ترس و وحشت آنها شد.
باید به این نکته توجه داشت که گریز و بازگشت مجدد یک حربه بسیار خسته و گیچ کننده برای نیروهای رژیم خواهد بود و تا حد امکان باید از درگیری مستقیم با این نیرو ها اجتناب شود. در زمان گریز تا حد امکان رعایت افراد سالخورده ، بانوان و افراد کم سن و سال ضروریست .
درصورت دستگیری هر یک از تظاهر کنندگان ، هجوم پر شمار و همراه با شعار های بلند و هو کردن سایرین در مواجهه با نیروها باعث خواهد شد که مامورین فراری شده و فرد آزاد شود.
درصورت دستگیری جوانان بهتر است مقابله فیزیکی با نیروها بعمل نیاید. بهترین روش رها کردن خود و عدم همکاری در نقل و انتقال فرد دستگیر شده می باشد. توجه به این نکته مهم است که هرچقدر تعداد دستگیر شدگان بیشتر باشد امکان سرکوبی و خشونت نسبت به آنها کمتر خواهد بود. در زمان دستگیری بهتر است از دشنام دادن خود داری کرده و با ملایمت یا سکوت با این نیرو ها برخورد کرد.
پرتاب سنگ بسوی نیرو ها تا حد امکان انجام نشود زیرا آنها این عمل را مقابله شخصی با انها به حساب آمده و باعث عصبانیت نیروهای مزدور خواهد شد.
با توجه به عدم امکان استفاده از بلندگو و احتمالا تداخل صدا ها بهترین حربه برای شرکت کنندگان استفاده از روش های ذیل است:
هو کردن : این روش باعث تشدید ترس و هراس نیروهای سرکوبگر نیز خواهد شد . در اینمورد شدت هو کردن خصوصا در زمان هجوم یا حرکت نیروها بسیار موثر است.
-
ایجاد سرو صدا : استفاده از وسایلی مانند سوت ، بوق های پلاستیکی ، ضربه زدن به اشیاء فلزی نیز در ایجاد ترس و خوف در نیروهای سرکوبگر موثر است.
بصدا در آوردن بوق اتوموبیل ها : این روش نیز در صورت اجرا بصورت همگانی یکی دیگر از حریه های مقابله و باعث ترس نیروهای رژیم است.
- شعار ها : بهتر است یک چمع ده پانزده نفره در زمانیکه سکوت نسبی برقرار می شود یک شعار را بطور منظم شروع کرده و منتظر پاسخگوئی جمعیت بمانند. مدت زمان تکرار شعار ها حداقل پنچ دقیقه باشد. صرف نظر از اعتقادات شرکت کنندگان ، استفاده از شعار هائی که عمومی - مذهبی و مشابه شعارهای اول انقلاب باشد ترجیح دارد.
عدم فحاشی : شعار هائی مبنی بر حمایت و تشویق نیروهای انتظامی به شعار های توهین آمیز برتری دارد. باید توجه داشت که اکثریت این نیروها مجبور یه این گونه اعمال می باشند و شخصا از رژیم متنفرند
آسیب رساندن و شکستن شیشه بانک ها – فروشگاهها و مراکز خصوصی باعث تبلیغات سوء و توجیه اقدامات سرگوبگرانه بیشتر توسط رژیم می شود . تظاهر کنندگان بهتر است خود را مالک فروشگاهها و اتوموبیل های شخصی که مورد تخریب قرار میگیرند تصور کرده و اکیدا به اینگونه اعمال دست نزنند. همه باید بدانند که رژیم با ایادی خود سعی دارد تظاهرات مردم را بصورت شورش تخریبی نشان داده و در بیشتر موارد تخربب کنندگان ماموران خود رژیم هستند.
مسدود کردن کامل خیابان ها با وسایل موجود شامل سطل های زباله – نرده ها و پل های فلزی مانع تحرک نیرو های موتوریزه و ایجاد نوعی سنگر برای تظاهر کنندگان خواهد شد.
برافروختن آتش ناشی از سوزاندن زباله ها ، روزنامه ها و سایر مواد آتش گیر به آتش زدن وسایل نقلیه و اماکن عمومی و خصوصی ارجحیت دارد. در زمان پرتاب گاز اشک آور روشن کردن آتش باعث کاهش تاثیر این گاز هاخواهد شد. باید توجه داشت که ایجاد آتش فقط در یک طرف مسیر تظاهر کنندگان در نظر گرفته شود و راه گریز همیشه باز باشد.
تجمع در کنار خبرنگاران و عکاسان – ترجیحا خارجی یکی دیگر از حربه های مقابله با نیرو های سرکوبگر است . تظاهر کنندگان خصوصا افراد میان سال در صورت لزوم میتوانند بجای گریز با حفظ آرامش و ایستادن در کنار خیابان یا میادین از هجوم و ضرب و شتم نیروهای سرکوبگر در امان باشند
تداوم حضور تظاهر کنندگان یکی دیگر از حربه های موثر در مقابل نیروهای سرکوبگر رژیم است. بانوان و نوجوانان بهتر است با تجمع پراکنده در نقاط متعددی از خیابان های فرعی علاوه بر مشارکت در صحنه مخالفت بصورت یک ناظر جلوه کرده و امکان سرکوبی منظقه ای نیروها را خنثی کنند.
مقابله با مراسم و گردهم آی های سرسپردگان و عمال رژیم با حربه هائی مانند تجمع گسترده و ایجاد سرو صدا مانند هو کردن باعث سردر گمی آنهاخواهد شد.
تجمع شرکت کنندگان بنحوی باشد که امکان تمرکز نیروهای سرکوبگر بصورت نوک یک پیکان در مقابل گروه میسر نباشد. حرکت ها بصورت حمله و گریز و حداقل از سه - چهار چبهه در میادین و خیابان های اصلی در نظر گرفته شود. در صورت لزوم با پیشروی بسوی نیرو ها میتوان باعث ترس و وحشت آنها شد.
باید به این نکته توجه داشت که گریز و بازگشت مجدد یک حربه بسیار خسته و گیچ کننده برای نیروهای رژیم خواهد بود و تا حد امکان باید از درگیری مستقیم با این نیرو ها اجتناب شود. در زمان گریز تا حد امکان رعایت افراد سالخورده ، بانوان و افراد کم سن و سال ضروریست .
درصورت دستگیری هر یک از تظاهر کنندگان ، هجوم پر شمار و همراه با شعار های بلند و هو کردن سایرین در مواجهه با نیروها باعث خواهد شد که مامورین فراری شده و فرد آزاد شود.
درصورت دستگیری جوانان بهتر است مقابله فیزیکی با نیروها بعمل نیاید. بهترین روش رها کردن خود و عدم همکاری در نقل و انتقال فرد دستگیر شده می باشد. توجه به این نکته مهم است که هرچقدر تعداد دستگیر شدگان بیشتر باشد امکان سرکوبی و خشونت نسبت به آنها کمتر خواهد بود. در زمان دستگیری بهتر است از دشنام دادن خود داری کرده و با ملایمت یا سکوت با این نیرو ها برخورد کرد.
پرتاب سنگ بسوی نیرو ها تا حد امکان انجام نشود زیرا آنها این عمل را مقابله شخصی با انها به حساب آمده و باعث عصبانیت نیروهای مزدور خواهد شد.
با توجه به عدم امکان استفاده از بلندگو و احتمالا تداخل صدا ها بهترین حربه برای شرکت کنندگان استفاده از روش های ذیل است:
هو کردن : این روش باعث تشدید ترس و هراس نیروهای سرکوبگر نیز خواهد شد . در اینمورد شدت هو کردن خصوصا در زمان هجوم یا حرکت نیروها بسیار موثر است.
-
ایجاد سرو صدا : استفاده از وسایلی مانند سوت ، بوق های پلاستیکی ، ضربه زدن به اشیاء فلزی نیز در ایجاد ترس و خوف در نیروهای سرکوبگر موثر است.
بصدا در آوردن بوق اتوموبیل ها : این روش نیز در صورت اجرا بصورت همگانی یکی دیگر از حریه های مقابله و باعث ترس نیروهای رژیم است.
- شعار ها : بهتر است یک چمع ده پانزده نفره در زمانیکه سکوت نسبی برقرار می شود یک شعار را بطور منظم شروع کرده و منتظر پاسخگوئی جمعیت بمانند. مدت زمان تکرار شعار ها حداقل پنچ دقیقه باشد. صرف نظر از اعتقادات شرکت کنندگان ، استفاده از شعار هائی که عمومی - مذهبی و مشابه شعارهای اول انقلاب باشد ترجیح دارد.
عدم فحاشی : شعار هائی مبنی بر حمایت و تشویق نیروهای انتظامی به شعار های توهین آمیز برتری دارد. باید توجه داشت که اکثریت این نیروها مجبور یه این گونه اعمال می باشند و شخصا از رژیم متنفرند
آسیب رساندن و شکستن شیشه بانک ها – فروشگاهها و مراکز خصوصی باعث تبلیغات سوء و توجیه اقدامات سرگوبگرانه بیشتر توسط رژیم می شود . تظاهر کنندگان بهتر است خود را مالک فروشگاهها و اتوموبیل های شخصی که مورد تخریب قرار میگیرند تصور کرده و اکیدا به اینگونه اعمال دست نزنند. همه باید بدانند که رژیم با ایادی خود سعی دارد تظاهرات مردم را بصورت شورش تخریبی نشان داده و در بیشتر موارد تخربب کنندگان ماموران خود رژیم هستند.
مسدود کردن کامل خیابان ها با وسایل موجود شامل سطل های زباله – نرده ها و پل های فلزی مانع تحرک نیرو های موتوریزه و ایجاد نوعی سنگر برای تظاهر کنندگان خواهد شد.
برافروختن آتش ناشی از سوزاندن زباله ها ، روزنامه ها و سایر مواد آتش گیر به آتش زدن وسایل نقلیه و اماکن عمومی و خصوصی ارجحیت دارد. در زمان پرتاب گاز اشک آور روشن کردن آتش باعث کاهش تاثیر این گاز هاخواهد شد. باید توجه داشت که ایجاد آتش فقط در یک طرف مسیر تظاهر کنندگان در نظر گرفته شود و راه گریز همیشه باز باشد.
تجمع در کنار خبرنگاران و عکاسان – ترجیحا خارجی یکی دیگر از حربه های مقابله با نیرو های سرکوبگر است . تظاهر کنندگان خصوصا افراد میان سال در صورت لزوم میتوانند بجای گریز با حفظ آرامش و ایستادن در کنار خیابان یا میادین از هجوم و ضرب و شتم نیروهای سرکوبگر در امان باشند
تداوم حضور تظاهر کنندگان یکی دیگر از حربه های موثر در مقابل نیروهای سرکوبگر رژیم است. بانوان و نوجوانان بهتر است با تجمع پراکنده در نقاط متعددی از خیابان های فرعی علاوه بر مشارکت در صحنه مخالفت بصورت یک ناظر جلوه کرده و امکان سرکوبی منظقه ای نیروها را خنثی کنند.
مقابله با مراسم و گردهم آی های سرسپردگان و عمال رژیم با حربه هائی مانند تجمع گسترده و ایجاد سرو صدا مانند هو کردن باعث سردر گمی آنهاخواهد شد.
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر