محمد خلیلی، از اعضای فعال و قدیمی کانون نویسندگان ایران، در مصاحبهای با شهرزاد نیوز در مورد وضعیت کنونی ایران می گوید : در حال حاضر، ایران دوزخِ گردانیست که از هر طرفاش آتش، درد، اندوه و بینوایی می بارد. زیربنایش ویران و روبنایش ویرانتر شده است. اقتصاد ایران، علیرغم درآمدهای دهها میلیاردی از نفت و فرآوردههای دیگر، در دست مدیران نالایقیست که با ندانمکاری و برنامههای مغشوش و بیمطالعهشان، حاصلی جز تورم و گرانی و بیخانمانی به بار نیاورده است. از اقشار میانی گرفته تا طبقه فرودست جامعه را به خاکستر سیاه نشانده است. نرخ بیکاری از مرز دوازده درصد عبور کرده و معضل مسکن و بهداشت، درد بیدرمانیست که قامت اکثریت شهروندان جامعه را زیر فشارهای بیامان خود، خمانده است. تاراجهای کلان از ثروتهای ملی، اقتصاد بیمار ما را به ورطه نابودی کشانده است. آزادیهای به حق مردم پایمال و حقوق فردی- اجتماعی آنان به هیچ گرفته شده و هیهاتی کبود بر سراسر ایران چتر گشوده است. در باره آنهمه سیاهکاری و معضلات دیگر، این وقت اندک ما کافی نیست
زیربنای جامعه ایران ویران و روبنایش ویران تر است
محمد خلیلی، از اعضای فعال و قدیمی کانون نویسندگان ایران، در مصاحبهای با شهرزاد نیوز در مورد وضعیت کنونی ایران می گوید : در حال حاضر، ایران دوزخِ گردانیست که از هر طرفاش آتش، درد، اندوه و بینوایی می بارد. زیربنایش ویران و روبنایش ویرانتر شده است. اقتصاد ایران، علیرغم درآمدهای دهها میلیاردی از نفت و فرآوردههای دیگر، در دست مدیران نالایقیست که با ندانمکاری و برنامههای مغشوش و بیمطالعهشان، حاصلی جز تورم و گرانی و بیخانمانی به بار نیاورده است. از اقشار میانی گرفته تا طبقه فرودست جامعه را به خاکستر سیاه نشانده است. نرخ بیکاری از مرز دوازده درصد عبور کرده و معضل مسکن و بهداشت، درد بیدرمانیست که قامت اکثریت شهروندان جامعه را زیر فشارهای بیامان خود، خمانده است. تاراجهای کلان از ثروتهای ملی، اقتصاد بیمار ما را به ورطه نابودی کشانده است. آزادیهای به حق مردم پایمال و حقوق فردی- اجتماعی آنان به هیچ گرفته شده و هیهاتی کبود بر سراسر ایران چتر گشوده است. در باره آنهمه سیاهکاری و معضلات دیگر، این وقت اندک ما کافی نیست
محمد خلیلی، از اعضای فعال و قدیمی کانون نویسندگان ایران، در مصاحبهای با شهرزاد نیوز در مورد وضعیت کنونی ایران می گوید : در حال حاضر، ایران دوزخِ گردانیست که از هر طرفاش آتش، درد، اندوه و بینوایی می بارد. زیربنایش ویران و روبنایش ویرانتر شده است. اقتصاد ایران، علیرغم درآمدهای دهها میلیاردی از نفت و فرآوردههای دیگر، در دست مدیران نالایقیست که با ندانمکاری و برنامههای مغشوش و بیمطالعهشان، حاصلی جز تورم و گرانی و بیخانمانی به بار نیاورده است. از اقشار میانی گرفته تا طبقه فرودست جامعه را به خاکستر سیاه نشانده است. نرخ بیکاری از مرز دوازده درصد عبور کرده و معضل مسکن و بهداشت، درد بیدرمانیست که قامت اکثریت شهروندان جامعه را زیر فشارهای بیامان خود، خمانده است. تاراجهای کلان از ثروتهای ملی، اقتصاد بیمار ما را به ورطه نابودی کشانده است. آزادیهای به حق مردم پایمال و حقوق فردی- اجتماعی آنان به هیچ گرفته شده و هیهاتی کبود بر سراسر ایران چتر گشوده است. در باره آنهمه سیاهکاری و معضلات دیگر، این وقت اندک ما کافی نیست
اشتراک در:
نظرات پیام (Atom)
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر