5آبان: زندانيان باتصرف شکنجه گاه بند1 به خواسته های اوليه خود رسيدند
بنابه گزارشات رسيده در پی به کنترل در آوردن سالن 2 بند 1 زندان گوهردشت کرج که محل شکنجه زندانيان سياسی و عادی است.زندانيان پس از رسيدن به خواسته های خود سالن را تحويل زندانبانان دادند.
روز يکشنبه 3 آبان ماه زندانيان شکنجه گاه قرون وسطائی سالن 2 بند 1 زندان گوهردشت کرج در اعتراض به شکنجه های ضد بشری و شرايط طاقت فرسا، ساعاتی به کنترل خود در آوردند. در اين شکنجه گاه سلولهای انفرادی معروف به سگ دونی واقع شده است.
پس از به تصرف در آمدن سالن 2 شکنجه گاه مخوف بند1 توسط زندانيان ،علی حاج کاظم رئيس زندان،کرمانی و فرجی رئيس و معاون حفاظت و اطلاعات و در حدود 40 نفر از نيرو های گارد زندان سالن 2 را به محاصره خود در آوردند. نيروی گارد مدتی تلاش کرد که زندانانيان را وادار به تسليم کندولی موفق نشد بخاطر اينکه تمامی دربهای ورود آن را بسته بودند و امکان ورود نيروی گارد را غير ممکن می کرد.
تا اينکه علی حاج کاظم رئيس زندان وارد مذاکره با زندانيان شد . زندانيان به شرط اينکه به خواسته های آنها تن در دهند حاضر به باز کردن دربها سالن خواهند شد.
خواسته های زندانيان به قرار زير بود: 1- پايان دادن به شکنجه های غير انسانی در اين شکنجه گاه 2. عدم شکنجه و برخورد با آنها بعد از پايان يافتن بحران 2. بهتر کردن وضعيت غذايی شکنجه گاه به لحاظ کمی و کيفی 3. بهتر کردن شرايط بهداشتی 4. برخورداری از حق ملاقات با خانواده های خود 5. داشتن ارتباط تلفنی با خانواده های خود.
زندانيان پس از دادن تعهد علی حاج کاظم رئيس زندان ساعت 21:00 روز يکشنبه 03 آبان اقدام به باز کردن دربهای شکنجه گاه نمودند. پس از پايان يافتن تصرف شکنجه گاه بعضی از خواسته های زندانيان عملی گرديد که از جملۀ آن زندانيان از روز گذشته برای اولين بار توانستند با خانواده های خود تماس تلفنی برقرار کنند.
در طی روز دوشنبه 4 آبان تمامی زندانيان مورد بازجوئی قرار گرفتند. بازجوئی توسط درويش معاون سازمان زندانها،علی حاج کاظم رئيس زندان گوهردشت و کرمانی رئيس حفاظت و اطلاعات زندان گوهردشت صورت می گرفت. بعضی از سئوالاتی که از زندانيان در اين بازجوئی ميشد عبارت بود از : چه کسی شما را تحريک کرد؟ علت تصرف سالن 2 . زندانيان در جواب آنها می گفتند: شرايط آنجا مرگ تدريجی بود و راهی برای ما باقی نگذاشته بود . شما می توانيد همين الان ما را بکشيد تا راحت شويم ولی در آن شرايط ديگر قرار نگيريم.
از طرفی ديگر روز گذشته در حين بازجوئی به آنها گفته شد که بجرم تمرد در زندان مورد محاکمه قرار خواهند .
ايستادگی و مقاومت زندانيان در مقابل شکنجه های جسمي، تجاوز جنسي،استعمال باتون ،تحقير،ضرب وشتم ،اهانت،بی غذائي، شرايط و حشتناک باعث گرديد که شکنجه گران را وادار به عقب نشينی کند و تن به حداقل خواسته های آنها دهند. شکنجه گرانی که با درست کردن شکنجه گاه مخوف سعی در شکستن اراده زندانيان و وادار کردن آنها به تسليم بودند. شکنجه گرانی که زندانيان دست و پا بسته و چشم بسته با باتون های خود شکنجه می کردند و اينگونه خود را قدرتمند می ديدند.ولی تصور چنين ايستادگی را از آنها را نمی کردند . وقتی که با فوران خشم زندانيان بی دفاع مواجه شدند صحنه را ترک و از آنجا فرار کردند. بخصوص پاسداربندهای قصی القلبی مانند مرجانی و ساير پاسداربندها و روسای آنها.زندانيان با اقدام شجاعانه خود شکنجه گران را پس زدند و آنها را مبهوت کردند و جواب بی عدالتی آنها را دادند و پيروزی بزرگی را برای خود رقم زدند.
فعالين حقوق بشر و دمکراسی در ايران،خواستار برچيده شدند مراکز شکنجه مانند بند 209،بند الف-1 سپاه ،بند 240 زندان اوين و بند 1 زندان گوهردشت و ساير زندانهای ايران است و از کميسر عالی حقوق بشر و گزارشگر شکنجه خواستار ارسال هيئتی برای بازديد از شکنجه گاههای زندانهای قرون وسطائی ولی فقيه در ايران است.
فعالين حقوق بشر ودمکراسی در ايران
05 آبان 1388 برابر با 27 اکتبر 2009
بنابه گزارشات رسيده در پی به کنترل در آوردن سالن 2 بند 1 زندان گوهردشت کرج که محل شکنجه زندانيان سياسی و عادی است.زندانيان پس از رسيدن به خواسته های خود سالن را تحويل زندانبانان دادند.
روز يکشنبه 3 آبان ماه زندانيان شکنجه گاه قرون وسطائی سالن 2 بند 1 زندان گوهردشت کرج در اعتراض به شکنجه های ضد بشری و شرايط طاقت فرسا، ساعاتی به کنترل خود در آوردند. در اين شکنجه گاه سلولهای انفرادی معروف به سگ دونی واقع شده است.
پس از به تصرف در آمدن سالن 2 شکنجه گاه مخوف بند1 توسط زندانيان ،علی حاج کاظم رئيس زندان،کرمانی و فرجی رئيس و معاون حفاظت و اطلاعات و در حدود 40 نفر از نيرو های گارد زندان سالن 2 را به محاصره خود در آوردند. نيروی گارد مدتی تلاش کرد که زندانانيان را وادار به تسليم کندولی موفق نشد بخاطر اينکه تمامی دربهای ورود آن را بسته بودند و امکان ورود نيروی گارد را غير ممکن می کرد.
تا اينکه علی حاج کاظم رئيس زندان وارد مذاکره با زندانيان شد . زندانيان به شرط اينکه به خواسته های آنها تن در دهند حاضر به باز کردن دربها سالن خواهند شد.
خواسته های زندانيان به قرار زير بود: 1- پايان دادن به شکنجه های غير انسانی در اين شکنجه گاه 2. عدم شکنجه و برخورد با آنها بعد از پايان يافتن بحران 2. بهتر کردن وضعيت غذايی شکنجه گاه به لحاظ کمی و کيفی 3. بهتر کردن شرايط بهداشتی 4. برخورداری از حق ملاقات با خانواده های خود 5. داشتن ارتباط تلفنی با خانواده های خود.
زندانيان پس از دادن تعهد علی حاج کاظم رئيس زندان ساعت 21:00 روز يکشنبه 03 آبان اقدام به باز کردن دربهای شکنجه گاه نمودند. پس از پايان يافتن تصرف شکنجه گاه بعضی از خواسته های زندانيان عملی گرديد که از جملۀ آن زندانيان از روز گذشته برای اولين بار توانستند با خانواده های خود تماس تلفنی برقرار کنند.
در طی روز دوشنبه 4 آبان تمامی زندانيان مورد بازجوئی قرار گرفتند. بازجوئی توسط درويش معاون سازمان زندانها،علی حاج کاظم رئيس زندان گوهردشت و کرمانی رئيس حفاظت و اطلاعات زندان گوهردشت صورت می گرفت. بعضی از سئوالاتی که از زندانيان در اين بازجوئی ميشد عبارت بود از : چه کسی شما را تحريک کرد؟ علت تصرف سالن 2 . زندانيان در جواب آنها می گفتند: شرايط آنجا مرگ تدريجی بود و راهی برای ما باقی نگذاشته بود . شما می توانيد همين الان ما را بکشيد تا راحت شويم ولی در آن شرايط ديگر قرار نگيريم.
از طرفی ديگر روز گذشته در حين بازجوئی به آنها گفته شد که بجرم تمرد در زندان مورد محاکمه قرار خواهند .
ايستادگی و مقاومت زندانيان در مقابل شکنجه های جسمي، تجاوز جنسي،استعمال باتون ،تحقير،ضرب وشتم ،اهانت،بی غذائي، شرايط و حشتناک باعث گرديد که شکنجه گران را وادار به عقب نشينی کند و تن به حداقل خواسته های آنها دهند. شکنجه گرانی که با درست کردن شکنجه گاه مخوف سعی در شکستن اراده زندانيان و وادار کردن آنها به تسليم بودند. شکنجه گرانی که زندانيان دست و پا بسته و چشم بسته با باتون های خود شکنجه می کردند و اينگونه خود را قدرتمند می ديدند.ولی تصور چنين ايستادگی را از آنها را نمی کردند . وقتی که با فوران خشم زندانيان بی دفاع مواجه شدند صحنه را ترک و از آنجا فرار کردند. بخصوص پاسداربندهای قصی القلبی مانند مرجانی و ساير پاسداربندها و روسای آنها.زندانيان با اقدام شجاعانه خود شکنجه گران را پس زدند و آنها را مبهوت کردند و جواب بی عدالتی آنها را دادند و پيروزی بزرگی را برای خود رقم زدند.
فعالين حقوق بشر و دمکراسی در ايران،خواستار برچيده شدند مراکز شکنجه مانند بند 209،بند الف-1 سپاه ،بند 240 زندان اوين و بند 1 زندان گوهردشت و ساير زندانهای ايران است و از کميسر عالی حقوق بشر و گزارشگر شکنجه خواستار ارسال هيئتی برای بازديد از شکنجه گاههای زندانهای قرون وسطائی ولی فقيه در ايران است.
فعالين حقوق بشر ودمکراسی در ايران
05 آبان 1388 برابر با 27 اکتبر 2009
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر